به گزارش خبرنگار مهر، مسکن یکیاز اساسیترین مسائل زندگی است که مستقیماً با معیشت مردم گره خورده است؛ دولتها وقتی برسر کار می ایند باید نسبت به تأمین مسکن تمام اقشار مختلف جامعه برنامه جدی داشته باشند.
برخی از دولتها مانند دولت دهم از طریق صنعت ساخت و ساز توانست اقتصاد کشور را در شرایطی که شدید ترین تحریمها علیه ایران وجود داشت به گردش درآورد و انتظار این بود که با تغییر دولت و ورود دولت حسن روحانی با وزارت عباس آخوندی برنامه جدی برای عرضه مسکن داشته باشد. اما تبعات عدم ساخت مسکن و نبود برنامه در این موضوع موجب شد تا سالیان سال مشکل جدی در این زمین وجود داشته باشد.
مجلس شورای اسلامی که دید مقام معظم رهبری نیز در خصوص به بن بست رسیدن ساخت وساز در دولت دوازدهم گلایه دارند طرح ملی مسکن را به دولت پیشنهاد داد که البته همین طرح نیست در دولت دوازدهم اجرایی نشد.
براساس آمارهای مراکز مطالعاتی، دولتهای یازدهم و دوازدهم در بخش مسکن بدترین کارنامه را در میان همه دولتهای پس از انقلاب دارد.
«مزخرفی» به نام مسکن مهر!
طی سالهایی که عباس آخوندی وزیر راه وشهرسازی بود همه اتفاقات ناخوشایند را در این زمینه رقم زد از رکود در ساخت وساز گرفته تا رکود در خرید و فروش مسکن تا جایی که صدای املاکیها نیز درآمده بود و نسبت به سیاستهایی که در زمینه مسکن وجود نداشت انتقادات جدی مطرح میکردند.
عباس آخوندی وزیر سابق راه و شهرسازی در حالی از نیمه دوم سال ۹۲ و از ابتدای دولت حسن روحانی بر صندلی سکان داری وزارت راه و شهرسازی تکیه زد که وارث بزرگترین پروژه مسکن سازی کشور با عنوان مسکن مهر بود؛ اما به جای تبدیل بهینه این پروژه به ابزاری برای خانه دار شدن مردم، از همان ابتدا بدگویی علیه این پروژه با عبارات پُر تکراری چون «عامل ایجاد تورم با تزریق نقدینگی خط اعتباری ۵۰ هزار میلیارد تومانی و پول پُر قدرت بانک مرکزی»، «طرحی بدون داشتن یک خط مطالعه»، «اعتقادی به مسکن مهر ندارم» و «طرح خیلی مزخرفی است» … عَلَم مخالفت با این طرح را بلند کرد.
همچنین آخوندی در یکی از مصاحبه خود نسبت به اینکه در مسیر خانهدار شدن مستأجران گامی برنداشته بود، افتخار و اعلام کرد: «در این ۶۲ ماه چه طور وقتی بنده از لحاظ بنیادی با مسکن مهر مخالف بودم، باید به افتتاح این واحدها فکر میکردم، پس بنابراین افتخار میکنم یک مورد از این واحدها را افتتاح نکردم.»
لازم به یادآوری است، عباس آخوندی که طی دهههای گذشته همواره در اغلب دولتها مسئولیت داشته و حتی در دهه ۷۰ به عنوان وزیر مسکن فعالیت کرده است، عمدتاً کارنامهای خالی از اقدامات مثبت در جهت خانهدار شدن محرومین و حتی متوسطین جامعه داشته و دورههای مسؤولیت خود را با حرفهای افتخارآمیز از دست داده است.
باید یادآوری کرد اگر در ۸ سال دوره فعالیت حسن روحانی بازار مسکن ساماندهی میشد، بیشک امروز شاهد کاهش قدرت خرید مسکن عموم مردم جامعه نبودیم که کام بسیاری از مستأجران تلخ کند.
اگر نگاهی به میانگین قیمت مسکن در طول دوره فعالیت دولت یازدهم و دوازدهم بی اندازیم باید بگوییم قیمت مسکن در کلانشهر تهران به طور میانگین از متری ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان به متری ۳۲ میلیون تومان رسید و این یعنی رشد ۱۰۰۰ درصدی قیمت.
امروز هم مستأجران و هم کسانی که دنبال خرید مسکن هستند نسبت به شرایط بازار گلایه مندند و اعلام میکنند چرا دولت سیزدهم کاری در این زمینه انجام نداده است و قیمت مسکن روز به روز روند صعودی دارد. باید خاطرنشان کرد: ساخت وساز انبوه مسکن یک پروسه است و دولت سیزدهم برنامه مشخصی برای ساخت و ساز داشت اما مسئله اینجا است که عدم ساخت مسکن در دولت گذشته نیز بر روی دوش دولت شهید رئیسی بود درصورتی که اگر دولت حسن روحانی به وظیفه خود عمل میکرد و ترک فعل در ساخت و ساز نداشت امروز قیمت مسکن به روند صعودی خود ادامه نمیداد.
جالب است دولت سیزدهم برای مستأجران چند طرح را اجرایی کرد که به عنوان مثال تعیین سقف قیمت در هر منطقه بود ولی نکته عجیب اینجا است که همین اقدامهای کوچک نیز در دولت یازدهم و دوازدهم صورت نمیگرفت.