به گزارش خبرنگار مهر، بشیر بی‌آزار هنرمند حامی فلسطین است که به صورت غیرقانونی در فرانسه بازداشت شده بود؛ جمعه ۱۵ تیرماه در دور دوم انتخابات ریاست جمهور با حضور در تالار وحدت در جمع خبرنگاران در تشریح روند دستگیر خود، گفت: دنیا دنیای رسانه و هنر است و تمام سیاستمداران دنیا اهداف خود را به وسیله رسانه و هنر پیش می‌برند، غرب تمام دروغ‌های خود را به واسطه رسانه و هنری که در اختیار دارد ساخته و پرداخته است.
وی افزود: فکر می‌کنم هر چقدر هنرمندان ایران بتوانند در معرفی واقعیت‌های ایران حقایق و آزادی‌های ایران، ورود کنند و همانطور که هست ایران را به دنیا معرفی کنند؛ یک جهش خیلی بزرگ خواهیم داشت. به نظرم وظیفه و رسالت اصلی هنرمند این است که کشورش را همانطور که هست و واقعیت دارد به دنیا معرفی کند.
این هنرمند حامی فلسطین در مورد حضور هنرمندان در انتخابات، بیان کرد: مشارکت هنرمندان و ماندن آنها پای منافع کشورشان بسیار ارزشمند است و تاکنون تلاش شده است که این موضوع را کمرنگ کنند. می‌خواستند هنرمندان را از بدنه مردم و از بدنه ملت ایران جدا بکنند، هنرمندان ما وظیفه دارند آن‌هایی که می‌خواستند بین هنرمند و جامعه فاصله بیندازند را ناامید کنند.
بی‌آزار با بیان اینکه هنرمندان باید با هوشیاری در انتخابات حضور پیدا کنند گفت: من اینجا در تالار وحدت هنرمندان بسیاری را دیدم که برای شرکت در انتخابات حاضر شدند و امیدوارم که امروز انتخابات پرشوری برگزار شود. امیدوارم ۴ ساله آینده با دولت جدید برابر با ۴ سال رشد و شکوفایی پرسرعت‌تر و بیشتر برای ما خواهد بود.
این هنرمند حامی فلسطین که به طور غیرقانونی در فرانسه بازداشت شده بود در مورد تفاق‌های رخ داده عنوان کرد: به نظرم ارزش دارد که این وقایعی که رخ داده ثبت و ضبط شود و برای کسانی که این موارد را نمی‌دانند انتقال داده شود چرا که من خودم فردی بودم که ر می‌کردم می‌دانم در غرب آزادی بیان وجود ندارد همینطور حقوق بشر ولی در مدت یک ماه گذشته که این اتفاق رخ داد و من در فرانسه زندانی شدم با یک چهره دیگری از غرب و حکومت غرب آشنا شدم.
بی‌آزار با تاکید بر اینکه در غرب مطلقاً به آزادی بیان اعتقادی ندارند، افزود: در غرب به انواع حقوق مردم مطلقاً اعتقادی ندارند و تمام آنچه که مطرح می‌کنند یک روبنا است و پشت آن با آنچه که در ظاهر هست کاملاً متفاوت است من شعار نمی‌دهم و این را با گوشت و پوست و استخوانم در این یک ماه گذشته لمس کردم. که در فرانسه حتی به وکلای من پاسخ نمی‌دادند. در همین حد که بگویند چه اتفاقی در حال وقوع است.
این هنرمند حامی فلسطین با طرح این موضوع که امیدوارم بتوانم اتفاق‌هایی را که از سر گذرانده‌ام به صورت مستند ارائه دهم، گفت: فکر می‌کنم این کار وظیفه من است که این اتفاق‌ها را منتقل بکنم.
بی‌آزار در پاسخ به این پرسش خبرنگار مهر که از او به عنوان تهیه کننده موسیقی سوال کرد انتظارات از رئیس جمهور آینده چیست، گفت: به نظر من موسیقی یکی از اصلی‌ترین پایه‌هایی هست که جامعه به وسیله آن می‌تواند پیام دریافت کند، هر حکومت وظیفه هدایت جریان‌ها را بر عهده دارد و نباید در آنها دخالت کند. انتظار دارم مدیر دولتی که وظیفه آن حوزه موسیقی باشد به جای محدود و سانسور کردن موسیقی، فضا رو طوری فراهم بکند که هنرمند ما به تولید محتوای درست هدایت شود. البته این ابزارها و اه‌های تخصصی خود را دارد و توضیح آن مفصل است.
وی ادامه داد: به نظر من اصلی‌ترین وظیفه دولت آینده بسترسازی برای تولید آثار فاخر است.
بی‌آزار در مورد ماجرای دستگیری‌اش در فرانسه اظهار کرد: یک احضاریه در اول جون به دست من رسید که باید به یک آدرسی می‌رفتم برای بررسی برخی از مدارکم و متن این احضاریه بسیار تند و تیز بود. پیش از این هم سابقه احضار برای من وجود داشت و این موضوع را برای چند وکیل به سرعت ارسال کردم. نکته جالب این بود که همه وکلا اولین سوالشان از من این بود که آیا مطلبی در فضای مجازی منتشر کرده‌ای و همه آنها نیز فرانسوی بودند.
این هنرمند کشورمان که حامی فلسطین است و به طور غیرقانونی در فرانسه بازداشت شده بود ادامه داد: پرسش وکلا از من برایم عجیب بود چرا که همه‌ی مردم در فضای مجازی فعالیت می‌کنند، وکلا از من پرسیدند که آیا در مورد فلسطین و اسرائیل در فضای مجازی اظهار نظر کرده‌ای، و من پاسخم مثبت بود را که همه دنیا در مورد نسل کشی در غذا و فلسطین صحبت می‌کنند و من نیز در این رابطه حرف زده بودم.
بی‌آزار بیان کرد: باور نمی‌کردم که بخواهند من را دستگیر کنند و یا به خاطر اینکه در فضای مجازی در مورد فلسطین مطلب گذاشته‌اند من را به زندان بیندازند؛ پیش از آنکه وارد اداره پلیسی که من را دستگیر کردند بشوم یک ویدئو ضبط کردم و این ماجرا را توضیح دادم که یک احضاریه دریافت کردم و در حال ورود به اداره پلیس هستم و وکلا گفتند احتمالاً به خاطر مطالبی است که در فضای مجازی منتشر شده است. قبل از اینکه این ویدئو را در یک پست به اشتراک بگذارم با خودم فکر می‌کردم خیلی بعید است که فرانسه با من برخورد بکند و آن پست را منتشر نکردم.
وی افزود: از همان لحظه و ثانیه اولی که وارد اداره پلیس فرانسه شدم تحت بازداشت قرار گرفتم و تلفن همراه و تمام وسایل من را گرفتند و بدون هیچ توضیحی من را مستقیم به زندان منتقل کردند و در مسیر زندانی که ۴ ساعت به طول انجامید ه من برگه‌هایی را دادند و آنجا متوجه شدم که چه اتفاقی افتاده و در آن ۱۰ صفحه برگه در کمال ناباوری دیدم که پست‌های من در فضای مجازی در ایکس و اینستاگرام تک به تک مستند آنها قرار گرفته و تک به تک آنها را به عنوان جرم اطلاق کرده بودند.
این هنرمند کشورمان که حامی فلسطین است همچنین بیان کرد: تک به تک عناوین مجرمانه من به دلیل پست‌های مختلف و حتی به دلیل ریتوییت کردن یک پست از آقای مهاجرانی راجع به فلسطین منو به زندان بردند و آن زندان زیر نظر وزارت کشور بود و در شهری نزدیک مرز لوکزامبورگ واقع شده بود که زندانی بسیار سختگیرانه است. اسم آنجا بازداشتگاه وزارت کشور بود که از زندان به مراتب رایط سخت‌تری داشت کسانی که آنجا بودند حکومیت‌های طولانی مدت داشتند و اظهار می‌کردند که زندان بسیار راحت‌تر از اینجا است.
بی‌آزار استنباط خود از این ماجرا را این‌طور توضیح داد و افزود: تصور می‌کنم هدفشان از بازداشت من ایجاد رعب و وحشت برای سایرین بود که دیگران جرأت نکنند نسبت به وقایع فلسطین در فضای مجازی واکنش نشان دهند که البته تا حدودی هم موفق شدند و در ترساندن فعالان فضای مجازی مؤثر بود. اما حدود ۱۲ روز پیش این ماجرا در رسانه‌های فرانسه بازتاب داده شد و نشریه‌های اصلی آنجا مانند لوموند و فرانس ۲۴ به آن پرداختند.
وی ادامه داد: بعد از این ماجرا در جامعه فرانسه صداها بلند شد که چه معنی دارد که به دلیل فعالیت در فضای مجازی یک نفر در زندان باشد دولت فرانسه نمی‌توانست این موضوع را توجیه کند سپس اتهامات را که معمولاً در این مواقع وارد می‌کنند مطرح کردند و دریافتند که اگر این بازداشت و زندان ادامه پیدا کند در داخل کشورشان با افکار عمومی به مشکل برخواهند خورد به همین دلیل بدون مقدمه سه شب گذشته ساعت سه و نیم بامداد ناگهان در سلول من باز شد و چند پلیس به من گفتند که جمع کن. حتی وقتی پرسیدم که کجا می‌رویم پاسخی دریافت نکردند من را با دستبند و پابند وارد ماشین کردند و من را بردند و هیچکس نمی‌دانست که من را کجا می‌برند. دیدم من رو به فرودگاه شاردوگل آوردند از آنها خواستم اجازه دهند تا تماس تلفنی بگیرند به این شرط اجازه دادند از تلفن استفاده کنم که فارسی صحبت نکنم و من پذیرفتم و یک دقیقه فرصت دادند تا بازگشتم را اطلاع دهم.