خبرگزاری مهر _ گروه جامعه؛ این روزها که شهرها و روستاها عزادار ایام شهادت امام حسین (ع) هستند، مردم شهرستان خوسف یک آئین ۲۵۰ ساله را اجرا می‌کنند که در نوع خودش مانند برخی دیگر از آیین‌هایی که در روستاها برگزار می‌شود، خاص و مهم است. در این آئین که به آن بیل زنی می‌گویند، مردم خوسف در استان خراسان جنوبی، در آئینی نمادین پیکر شهدا را به خاک می‌سپارند.
در این مراسم کشاورزان خوسفی ظهر روز عاشورا در محل حسینیه این شهر دور هم گرد می‌آیند و سر بیل‌های خود را نظم و ریتم خاصی و به صورت هماهنگ بر یک دیگر می‌زنند. برای این منظور افراد در قالب دو دسته ۱۵ نفره، بیل به دست، دایره وار کنار هم می‌ایستند و بیل‌هایشان را به طرف آسمان برده و هر فرد در حال حرکت به هوا پریده و تیغه بیل‌ها را به هم می‌زنند و همه یک صدا و با آهنگی مخصوص می‌گویند «حیدرعلی» و همزمان بیل‌ها نامنظم و با شتاب به یکدیگر می‌خورند. برخی می‌گویند که بهم خوردن بیل‌ها نماد رویارویی لشکریان کفر و حق است.
گروه دیگری از عزاداران نیز با حمل کجاوه‌ای بزرگ به عنوان نخل و نمادی از تشییع پیکر مطهر امام حسین (ع) و کجاوه یا گهواره‌ای کوچک‌تر به نشانه تشییع پیکر پاک طفل شیرخوار آن حضرت، نوحه سرایی کرده و تأثر شیفتگان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) را آشکار می‌سازند.
در واقع این نوع مراسم شبیه سازی شده از تلاش طایفه بنی اسد در صحرای کربلاست که پس از سه شبانه روز پیکر مطهر شهدا را با بیل و ابزار دیگر به خاک سپردند. جالب اینجاست که مردم خوسف آنقدر به این آئین پایبند هستند که معتقدند اگر بیل‌های خود را به این مراسم نبرند، برکت به محصولاتشان نمی‌رسد. کشاورزان با حضور با بیل‌های کشاورزی خود در این مراسم روزی حلال خود را با واسطه امام حسین (ع) و یاران فداکار ایشان از خداوند بلند مرتبه طلب می‌کنند.
این مراسم در سال ۱۳۲۷ شمسی ممنوع شد و پس از مدتی دوباره به مرحله اجرا درآمد. قدیمی‌ها می‌گویند وقتی برگزاری مراسم بیل‌زنی ممنوع شد، آن سال محصول کشاورزان خشک شد و در نتیجه، آنها بیل‌زنی را باعث خیر و برکت و محفوظ ماندن محصولات کشاورزی از بلایا می‌دانند.
مردم شهرستان خوسف پس از برگزاری این مراسم که با نوحه و عزاداری همراه است، به زنجیرزنی، سینه زنی در هیأت‌ها می‌پردازند. و مرثیه خوانی می‌کنند. این آئین هم مانند خیلی از آئین‌های مذهبی مردم در ایام ماه محرم در فهرست میراث ناملموس ثبت شده است.