به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اسپیس، این جسم آسمانی می تواند به عنوان پیوند گمشده در درک ارتباط بین توده ستاره ای و ابرسیاهچاله ها عمل کند. به نظر می رسد این سیاهچاله حجمی به اندازه ۸۲۰۰ خورشید داشته باشد که بسیار عظیم تر از سیاهچاله هایی با توده ستاره ای بین ۵ تا ۱۰۰ برابر خورشید و بسیار کمتر از سیاهچاله های دیگری است که چند میلیون یا میلیارد برابر خورشید به حساب می آیند.
در هر حال نزدیک ترین سیاهچاله عظیم یافت شده Gaia-BH1 نام دارد و فقط ۱۵۶۰ سال نوری با زمین فاصله دارد. سیاه چاله مذکور در مجموعه ای تماشایی از ۱۰ میلیون ستاره به نام Omega Centauri قرار دارد که در فاصله ۱۸ هزار سال نوری از زمین هستند.
جالب آنکه به نظر می رسد این سیاهچاله یخ زده، رشد خود را متوقف کرده و همین امر از این ایده پشتیبانی می کند که Omega Centauri از بقایای یک کهکشان باستانی است که توسط کهکشان راه شیری بلعیده شده است.
این امر نشان می دهد Omega Centauri در واقع هسته یک کهکشان کوچک و جداگانه است که تکامل آن با بلعیده شدن توسط راه شیری، ناتمام ماند. اگر این اتفاق نیفتاده بوده حجم سیاهچاله مذکور احتمالا به اندازه ابرسیاهچاله وسط کهکشان راه شیری می رسید که ۴.۳ میلیون برابر خورشید است و در فاصله ۲۷ هزار سال نوری زمنی قرار دارد.