خبرگزاری مهر، گروه استانها - آرزو کرمی: قریب به یک هزار و ۴۰۰ سال از واقعه عاشورا می‌گذرد و از آن پس به بعد هر کجا که استبداد و ستم عرصه را بر انسان‌ها تنگ کرده استمداد از نام و الگو قرار دادن قیام امام حسین (ع) باعث شکستن زنجیرهای بردگی و ظلم و ستم ستیزی شده و از این پس نیز چنین خواهد بود.
«محرم» ماه عشق و دلدادگی به سرور و سالار شهیدان، ماه جوشش شور و شعور حسینی و ماه خودسازی بوده و هست و مردمی که قرن‌ها دل در گرو عشق به خامس آل عبا دارند. در این ماه آزادگان اقصی نقاط جهان لباس عزا بر تن کرده و در مظلومیت سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و یارانش به سوگ می‌نشینند و با آئین‌ها و رسوم خاص خود ندای حق طلبی سر می‌دهند.
شیفتگان معرفت و عاشقان ایثار در دروازه کربلا هم نوا با سراسر کشور در عزای شهدای دشت کربلا رخت عزا بر تن کرده و به عشق حسین (ع) و به یاد مصیبت‌های جان‌سوز و ظلم‌هایی که در حق ایشان و خاندان و یارانش روا داشته شد گریه و زاری سر می‌دهند تا با اشک و ناله به ندای «هل من ناصر ینصرنی» لبیک بگویند.
زن و مرد کرمانشاهی از کهنسال گرفته تا کودک خردسال در مظلومیت مظلوم‌ترین امام شیعیان که در راه پاسداری از کلام خدا، ارزش‌های دینی و ایستادگی در مقابل بیداد و خصوصاً در جهت استمرار آن از جان شیرین خود، خانواده و حتی کودک شش ماه‌اش گذشت در حزن و ماتم هستند و پرچم پر افتخار حسینی را با شعار «هیهات من الذله» را برافراشته نگه می‌دارند.
فزونی شور و شعور حسینی (ع) در درواز کربلا
مردمان کرمانشاه با هر مذهب و قومیتی همواره ارادت خاص خود را به اهل بیت (ع) نشان داده و سالیان درازی است که با میزبانی از زوار عتبات عالیات، خانه خود را مهمانخانه‌ای برای پذیرایی از زوار امام حسین علیه السلام می‌دانند. هر ساله با شروع ماه محرم با سیاه پوش کردن محله و نصب پرچم سیاه «یا حسین (ع)» و «یا ابوالفضل عباس (ع)» در درب خانه‌های خود مهیای اقامه عزای سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و یاران باوفایش می‌شوند و با پخت و توزیع نذری از جمله حلیم، آش و شربت حاجت خود را از خاندان عصمت و طهارت (ع) می‌گیرند.
در روز تاسوعای حسینی نیز دسته‌های عزاداری از جمله زنجیرزنان و سینه زنان در خیابان‌های شهر کرمانشاه حاضر می‌شوند و تا زمان اقامه نماز ظهر و عصر در قالب آئین‌ها و رسوم بومی به سوگواری می‌پردازند تا شور و شعور عاشورایی خود را بار دیگر عیان ساخته و ارادت و اخلاص خود را به سید و سالار شهیدان دشت کربلا فزونی بدهند.
امروز مصادف با نهم محرم و تاسوعای حسینی در خیابان‌های شهر کرمانشاه لحظه به لحظه بر تراکم جمعیت عزاداران افزوده می‌شود. در این روز دسته‌های عزاداری از هر محله در صف‌های منظم به سمت مرکز شهر حرکت کرده تا با به هم پیوستن این دسته‌ها از محلات مختلف از حاشیه و فقیرنشین گرفته تا مرفه نشین، اتحاد خود را در ارادت خالصانه به اسلام و اهل بیت (ع) و انزجار از طاغوت و طاغوتیان به رخ جهان بکشانند.
نواختن نوای «چمری» مردان و «مور» زنان کُرد در سوگ شهدای دشت کربلا
دسته‌های عزاداری یکی به یکی از راه می‌رسند یک دسته با صف‌های موازی زنجیر می‌زند و دسته دیگر با تشکیل حلقه سینه زنان مسیر را تا نقطه اتحاد طی می‌کند، آن دسته نیز هم نوا با نوحه خوان اشعار محلی را در مظلومیت سید و سالار شهیدان فریاد می‌زند، زنان و دختران غیور کُرد نیز در امتداد این دسته‌ها با شیون و زاری و با نوای محلی «مور» در عزای شهدای دشت کربلا اشک ماتم می‌ریزند.
یکی دیگر از رسوم مردمان کُرد در سوگ عزیزانشان نواختن «چمری» است، نوای حزن برانگیز چمری انگار که دمیدن در شیپور حقانیت امام حسین (ع) و زدن بر طبل رسوایی یزید و یزیدیان عالم است که امروز با سوز و گداز دوچندان نواخته می‌شد و لرزه بر تنه ظالمان و مستکبران جهانی می‌انداخت.
در این بین حضور نوجوانان و خردسالان با آن لباس‌های سفید و سبز به یاد کودکان دشت کربلا که بر تن دارند توجه‌ها را به گونه متفاوتی از معصومیت و مظلومیت حضرت علی اکبر (ع) و علی اصغر (ع) جلب می‌کند. پیرمردی آن طرف‌تر با مشکی آب در دست به عزاداران حسینی آب می‌دهد تا یاد تشنه لبان دشت کربلا را با گفتن «سلام بر حسین و لعنت بر یزید» زنده نگه دارد.
هنگام اقامه اذان ظهر و عصر شد و صدای تلاوت قرآن مجید از مناره‌های مسجد جامع شهر کرمانشاه در فضای عرفانی عشق و معرفت به خاندان پیامبر اکرم (ص) آمیخته شد. امام حسین (ع) برای برپایی و حفظ نماز قیام کرده بود و در دشت کربلا نیز زیر بارش تیرهای سپاه یزیدیان دست از اقامه آن برنداشت، لذا عاشقان و ارادتمندان به سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام پایان مراسم تاسوعای حسینی را با ضرب‌های خاص سه ضرب و پنج ضرب زنجیر زنی به پایان رساندند تا مهیای فریضه نماز شوند.