خبرگزاری مهر؛ گروه مجله: کربلا واقعهای نیست که بخواهیم آن را با تکنولوژی عینکهای واقعیت مجازی تصویرسازی کنیم؛ یا دست به دامن هوش مصنوعی شویم تا صحنهای از عاشورا را برایمان طرح بزند. کربلا را همین لحظه میتوان در خط به خط اخبار جنگ اسرائیل و غزه پیدا کرد.
کافی است فیلم و عکسهای غزه را ورق بزنید، هرکدامشان یک روضه مفصلاند. عکس دختربچهای که در خرابههای غزه، آب جا به جا میکند بغض را میشکند. بچههایی که توی گودالهای آب و گل، سعی دارند عطش خود را برطرف کنند. خردسالانی که پابرهنه و گرسنه و تشنه در حالی که عزیزانشان را از دست دادهاند روی خاکهای داغ میدوند و بیتابی میکنند.
خرابههایی که کودکها شب را به آنها پناه میبرند اما کسی نمیداند تا صبح فردا، از مصیبتی که تجربه کردهاند جان سالم به در میبرند یا همان جا گوشهای از خرابه، از شدت غصه به آسمانها پر میکشند…
حرملهها و خولیها زندهاند
زمانه هنوز هم شمر و حرمله و سنان دارد. یزیدیهای زمان آنها که در تعزیه لباس سرخ بر تن دارند و بعد از اجرا گوشهای پنهانی گریه میکنند نیستند؛ یزیدیهای امروز شمشیر و شلاق به دست ندارند. اما درست مثل همان لشکر، نه دین دارند و نه آزادهاند. هنوز هم سه سالههایی با ترس و لرز و پای برهنه در خرابهها آواره هستند آب و غذا به رویشان بسته شده و پدران و برادرانشان را شهید میکنند. کربلا همین حالا هم لابهلای عکسهای غزه ورق میخورد.
امام موسی صدر در یکی از سخنرانیهایش که در کتاب «سفر شهادت» به چاپ رسیده کربلا را مختص آن زمان نمیداند و میگوید: «امام حسین زندگی با ستمگران را بر نمیتابد، او تحمل نمیکند که در کنار ستمگر بایستد، با ستمگر میجنگد؛ حتی اگر کشته شود. منظور از ستمگر کیست؟ هر ستمگری که باشد چه اسرائیل چه ستمگر داخلی هرکس که حقوق تو را پایمال کند.»
او در ادامه مینویسد: «حسین (ع) ۱۴۰۰ سال پیش گفت: آیا نمیبینید که به حق عمل نمیشود و از باطل پرهیز نمیشود؟ مسئله فلسطین مسئلهای بر حق است و خطر اسرائیل تنها فلسطین را تهدید نمیکند؛ اسرائیل شر مطلق است و از این رو هرکس در مقابل آن بایستد خیر مطلق است.» امام موسی صدر بر این باور است که نبرد با اسرائیل ادامه نبرد امام حسین است.
چیست این تاریخ که مرتب تکرار میشود؟ شر مطلقی که ایستادن در نقطه مقابلش و جنگیدن با آن، خیر مطلق و آزادگی را تعیین میکند. هرچند کسانی که پرونده فلسطین را به عمر خود دیدهاند شاهد یکی از بزرگترین جنایات تاریخ بودهاند و شاید هرگز دستشان به میدان نرسیده تا به نفع حق و علیه باطل بجنگند اما دست کم این فرصت را داشتهاند که حق و باطل را عیان ببینند و انتخاب کنند که کدام طرف قرار میگیرند. همین انتخاب برایشان مشخص میکند که اگر در کربلا بودند کدام طرف میایستادند...
هرچند با همه این شباهتها، با همه این تصاویری که شیعیان و مسلمانان را به یاد عاشورا میاندازد؛ میدانیم و میدانید که مصیبت کربلا، سرخترین برگه تاریخ بشریت است که هیچ سیل خونی به پای قطره آن نمیرسد...
در این گزارش، تعدادی از کودکان فلسطینی را ببینید که در خرابههای غزه، با زبان بیزبانی روضههای محرمی را میخوانند: