به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام محسن قنبریان سخنران و کارشناس مذهبی در مراسم عزاداری دهه دوم محرم که در هیأت الزهرای دانشگاه شریف برگزار شد به موضوع ربانیون اشاره کرد و گفت: کثیر الربط به پروردگار می‌گویند و ربّی کسی است که بسیار خدایی و مشغول به خدا باشد. کلمه ربی، یکبار بیشتر در قرآن و آن هم آیه ۱۴۶ آل عمران نیامده. وَکَأَیِّنْ مِنْ نَبِیٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّونَ کَثِیرٌ چه بسیار پیغمبرانی که ربیونی در کنار آنان قتال کردند. واژه دیگری هم در قران منحصر به فرد است و آن ربانی است یعنی کثیر الربط به پروردگار و وصف نه یک فرد که یک جامعه است.
وی تصریح کرد: در آیه ۷۹ سوره آل عمران خداوند می‌فرماید ما هیچ بشری را کتاب و نبوت و حکم اعطا نکردیم که به بندگان خدا بگوید برده من باشید. به تعبیر آقای جوادی آملی کسی نمی‌تواند نظام ارباب رعیتی درست کند، به قول آیت الله نائینی حکومت تملیکی درست کند یعنی حاکم، مالک و باقی مردم رعیت است که جای همه تصمیم بگیرد. خداوند هیچ پیغمبری را به این صورت نفرستاده است و این یعنی اگر چنین کسی پیدا شد ما او را نفرستادیم.
قنبریان تصریح کرد: پس خداوند می‌فرماید ما شما انبیای الهی را فرستادیم جامعه را ربانی کنید و اجازه ندارید مردم را بنده خود کنید. انبیا آمده اند جامعه را ربانی، در مقابل برده کردن مردم کنند. به معنای اینکه انسان نباید عقل و اراده‌اش هیچ و اجازه پرسش و اشکال کردن نداشته باشد و کسی اجازه ندارد در توهم و خرافه نگهش دارد. وقتی انسانی خودش نتوانست تصمیم بگیرد کسان دیگری به جای او می‌اندیشند.
وی در بخش دیگری با اشاره به اینکه پرچم حق خواهی و آزادی به دست انبیا بوده است بیان کرد: پرچم عدالت و آزادی دست انبیا الهی بوده و بعد کسانی با سو استفاده آن را به سمت آزادی‌های دیگری نظیر آزادی جنسی و غیره بردند. واضح است هرچیز ارزشمندی تقلبی آن را می‌زنند چنانچه دین حق هم تقلبی و تحریف شده دارد.
قنبریان با اشاره به آیه ۱۴۶ سوره آل عمران افزود: حال سوال اینجاست انبیا سر چه چیزی می‌جنگیدند؟ آیات پاسخ می‌دهند قتالشان سر این بود که حکومت تملیکی درست نشود، نظام ارباب رعیتی درست نشود، همه چیز برای ارباب و بدبختی برای رعیت باشد. چرا ابراهیم با نمرود وارد جنگ شد؟ به خاطر اینکه نمرود خود را مالک مردم و آن‌ها را برده خود می‌دید.
وی تصریح کرد: روایتی از پیامبر در جلد کتاب کافی وجود دارد که امیرالمومنین (ع) درباره بعثت رسول خدا می‌فرماید: خداوند رسول الله را به حق فرستاد تا مردم از عبادت دیگر بندگان به عبادت و اطاعت خدا برگردند.
این کارشناس مذهبی به تفاوت بندگی در مقابل انسان و خدا اشاره کرد و گفت: انسان وقتی در برابر انسانی دیگر خضوع می‌کند احساس ذلت و مچالگی و اینکه آدمیتش در حال نابود شدن است می‌کند، اما وقتی در برابر خدا خاکساری می‌کند آدمیت خود را پیدا می‌کند و به اصل بر می‌گردد. به منبع لایزال همه علم‌ها بر می‌گردم. خداوند پیغمبرش را برای چنین چیزی فرستاد. ربیون باید پیامبر را در این مأموریت کمک کنند.
وی شهدای کربلا را جزو بهترین ربیون خداوند دانست و بیان کرد: شهدای کربلا انقدر در ارتباط با پروردگارشان بودند که چیزی آنان را نمی‌ترساند. جناب سعید بن عبدالله انصاری هزار و دویست فرسخ در این ۲ ماه راه رفته است، نامه کوفیان را از کوفه به مکه برده، نامه امام را از مکه برده به کوفه، دوباره از کوفه به اباعبدالله رسانده، ایشان ۲ ماه برای حسین بن علی دویده است. ظهر عاشورا وقتی امام حسین (ع) می‌خواست ۲ رکعت نماز ظهر بخواند، این فرد پیش اباعبدالله آمد و گفت می‌شود من رو به روی شما بایستم؟ امام اجازه داد. انسان باید در چه سطحی از عشق به موت باشد تا تیری که به سمت دیگری می‌رود را با دست و بازو و صورتش بگیرد و ۱۲ تیر به او خورد. عجب تجارت پر سودی کرد. بعد اصابت تیر آخر به آغوش اباعبدالله افتاد، سرش در بغل آقا بود، یک جمله گفت وفا کردم آقا جان؟ ۲ ماه دوندگی و سپس جلوی امام حسین (ع) ایستاد و فدایی نماز او شد. امام فرمود من امام تو هستم و تو اَمام من هستی و هرجا من بیایم تو جلوتر از من هستی. ربیون کسانی هستند که این معامله پر سود را فهمیدند.