اگر مزاحم و دشمن نداریم، بی خاصیت هستیم

به گزارش خبرگزاری مهر، حسن رحیم‌پور ازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، در آئین اختتامیه نخستین کاروان شرکت کننده در طرح حامیم، خطاب به جوانان فعال فرهنگی و سیاسی گفت: بدون شناخت گذشته نمی‌توان آینده را ساخت بنابراین پیش از هر اقدامی ابتدا تأمل داشته باشید که وارث چه کسانی هستید؟ فعالان دانشگاهی نسل قبل از شما، یا در جبهه ترکش می‌خورند یا پشت جبهه، چاقو، یا ناسزا می‌شنیدند و یا در کردستان و سیستان به دست کومله ذبح می‌شدند.

ارتباط با اهل بیت برای رشد است نه حاجت گرفتن

وی در ادامه ضمن انتقاد از برخی اشتباهات رایج در فهم دین و شناخت اهل بیت (ع) و ارتباط با ایشان اظهار کرد: مطابق معمول، عادت کرده ایم تا نام ائمه می‌آید، حاجات جلوی چشممان بیاید در صورتی که حقیقت این است که بزرگترین حاجت انسان، رشد و تعالی است و نباید صرفاً برای حاجات سراغ دین و اهل بیت (ع) رفت.
استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه دیدگاه اهل بیت (ع) نسبت به دنیا و زندگی، متفاوت از دیدگاه و تصورات رایج ما است، یادآور شد: در آموزه‌های دینی و مکتب اهل بیت (ع)، اصولاً دنیا محل رنج و مشکلات است و فلسفه خلقت و زندگی ما، عبور از این مشکلات به بهترین وجه ممکن است؛ بر این اساس، آنها که دنبال دنیای بدون رنج و سختی هستند، شناخت درستی از دین و ائمه اطهار (ع) ندارند.

رحیم‌پور ازغدی با تاکید براینکه ارتباط ما با ائمه اطهار (ع) باید برای آدم شدن باشد، افزود: همه انبیا و اولیای الهی در این دنیا دچار رنج و مشکلات مختلف بودند حال ما چگونه انتظار داریم در راحتی و آسایش کامل بوده و زندگی بدون مشکل داشته باشیم.

وی با بیان اینکه ما معمولاً به مناسک دینی بسنده می‌کنیم و دینداری مان ظاهری است، تصریح کرد: به فرموده پیامبر اکرم (ص)، ما وجود خدا را منطقاً قبول داریم اما در عمل و زندگی نشانی از اعتقاد به خدا دیده نمی‌شود زیرا خود را در محضر خدا نمی‌بینیم، استغفار می‌کنیم ولی دروغ می‌گوئیم، حق دیگران را می‌خوریم، مرده‌ها را می‌بینیم ولی مرگ را باور نداریم، دنبال منافع هستیم اما بدون زحمت. در حالی که مطابق اصول اسلام، بدون ایمان و عمل صالح، بهشت و عاقبت خیر در کار نیست.

اگر مزاحم و دشمن نداریم، بی خاصیت هستیم
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به هزینه‌هایی که انبیا و اولیا تا پای جان برای دین پرداختند، ادامه داد: ما اغلب هنگامی سراغ فعالیت فرهنگی سیاسی می‌رویم که همه آینده مان، تضمین و حوائجمان و مشکلاتمان مرتفع باشد در صورتی که اگر در این مسیر مزاحم کسی نیستیم، کتک نمی‌خوریم، ناسزا نمی‌شنویم و دشمن نداریم، یعنی خاصیت نداریم و مقابل هیچ باطل، ضدارزش، فساد و بی عدالتی نایستاده ایم. بهشت، محفوف در رنج هاست پس هرگاه جاده زندگی‌مان صاف بود بدانیم در حال حرکت به سمت بهشت یا بهتر بگوییم، عبودیت نیستیم.

مذهب عاری از مسئولیت، خطرناک است

رحیم‌پور ازغدی با اشاره به روایتی از امام رضا (ع) که می‌فرمایند هرکه از خدا توفیق بخواهد اما عرق نریزد و خطر و تلاش نکند خودش را مسخره کرده است، تاکید کرد: مذهب گل و بلبل و بدون وظیفه و مسئولیت، تخدیر کننده و افیون توده‌ها و بسیار خطرناک است؛ اگر هر سال حج، عتبات عالیات و مشهد می‌رویم ولی تغییر در رفتار و زندگی مان اتفاق نمی‌افتد، هیچ سودی ندارد؛ به جای این همه زیارت به رهنمودهایشان عمل کنیم.

وی با تاکید براینکه اصل معرفت دین و اطاعت اهل بیت (علیهم‌السلام)، در همراهی محبت با عمل است نه صرف ادعا، افزود: در این سال‌های پس از انقلاب، از حزب اللهی‌های به دور از درک و معرفت که برخی‌شان هم مسئولیت گرفتند، چه‌ها که نکشیده ایم؛ یا به جبهه نمی‌آمدند یا همان پشت جبهه مشغول دعای کمیل و سینه زنی می‌ماندند و پا به عملیات نمی‌گذاشتند.

حب هرگز جای عمل صالح را نمی‌گیرد

استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به حدیثی از امام رضا (ع) که می‌فرمایند حب ما اهل‌بیت (ع) نجات بخش است، خاطرنشان کرد: منظور حضرت، حب واقعی است؛ آنچه انسان را نجات می‌دهد، نه فقط اظهار و ادعای محبت بلکه خود حب است که به دنبال خود مسئولیت و بها دادن می‌آورد. حب هرگز جای عمل صالح را نمی‌گیرد؛ نمی‌شود هر کار دلمان خواست انجام دهیم و هر طور خواستیم زندگی کنیم بعد بگوییم چون محب اهل بیت (ع) هستیم نجات می‌یابیم، بنابراین سرمایه دارانی که خود را محب می‌دانند اما حق فقرا را نمی‌دهند یا کسانی که عاشقانه در پیاده روی اربعین شرکت می‌کنند ولی اهل نماز نیستند، در واقع محب هم نیستند.

رحیم‌پور ازغدی در ادامه ضمن اشاره به اهمیت خود انتقادی، ارزیابی و حساب‌کشی از خود، گفت: فرد یا جامعه‌ای که از خود حساب نکشد محکوم به شکست است. کسی که رسیدگی به ضعفا (اعم از ضعفای مالی، فرهنگی، اجتماعی و…) ندارد، به فکر خدمت به خلق نیست، ادعای مذهبی بودن دارد اما موضع نمی‌گیرد؛ نه به «مرگ بر» قائل است نه به «درود بر»، با همه موافق یا با همه مخالف است، در بهترین حالت، محب اهل بیت (ع) است نه شیعه ایشان.