خبرگزاری مهر؛ گروه مجله: هرکسی به اخلاق و رفتار خودش عادت کرده و شاید به خوب یا بد آن، توجه زیادی نداشته باشد. اما می‌دانیم آنچه از نظر اخلاقی، شایسته است آن است که مصادیق رفتار خوب را در خلق و خوی خویش بیشتر کنیم.
امروز سی و دومین روز از چلّه شعور است و مجله مهر در این نوبت، مروری بر خطوط برگزیده فصل هفتم از باب حکمت‌های اخلاقی و عملی کتاب حکمت نامه امام حسین (ع) به قلم محمد ری شهری خواهد داشت که در آن به مصادیق اخلاق زشت پرداخته شده است؛ مصادیقی که باید از آنها دوری کرد.
پس کبر چیست؟
نثر الدر از امام حسین - استکبار خود بزرگ بینی است.
المعجم الکبیر - به نقل از فاطمه دختر امام حسین از امام حسین -: عبد الله بن عمرو، نزد پیامبر آمد و گفت ای پیامبر خدا! آیا اگر لباس گران قیمت و زیبا بپوشم، کبر است؟ فرمود: «نه». گفت: آیا اگر شتر رهوار سوار شوم، کبر است؟ فرمود: «نه». گفت: آیا اگر غذایی درست کنم و گروهی را دعوت کنم تا نزدم بخورند و در بی من بیایند، کبر است؟ فرمود: «نه». پرسید پس کبر چیست؟ فرمود: «این که حق ناشناسی کنی و مردم را حقیر بشماری!»
تاریخ الیعقوبی - از امام حسین - دروغگویی [از] ناتوانی است.
تحف العقول از امام حسین به مردی که نزد ایشان غیبت مرد دیگری را کرد: ای مرد از غیبت دست بکش؛ چرا که خورش سگان آتش دوزخ است.
تاریخ الیعقوبی از امام حسین: بخل آمیخته با حرص، نادانی است.
المناقب والمثالب از امام حسین -: سخاوت [مایه] دوستی و بخل، [مایه] دشمنی است و بهشت بر بخیل روا نیست.
دلایل الإمامة - به سندش از امام حسین، از فاطمه -: پدرم پیامبر خدا به من فرمود: «مبادا بخل بورزی که آفتی است که در بزرگوار نباشد. مبادا بخل بورزی که آن، درختی در آتش دوزخ است و شاخه‌هایش در دنیاست و هر کس به شاخه‌ای از آن در آویزد، او را به آتش در می‌آورد. سخاوت، درختی در بهشت و شاخه‌هایش در دنیاست و هر کس به شاخه‌ای از آن در آویزد او را به بهشت در می‌آورد».
نشر الدر امام حسین از امام علی معنای فرومایگی را پرسید. فرمود: «گستاخی بر دوست و اقدام نکردن در برابر دشمن است».
نثر الدر از امام حسین: عجله، نابخردی است.
نثر الدر از امام حسین - نابردباری، ناتوانی است.
کشف الغمه به سندش از امام حسین - مردی نزد امیرمؤمنان آمد و از گروهی بدگویی نمود. امام به من فرمان داد که قنبر را برایش فرا بخوانم. چون آمد، علی به او فرمود این سخن چین را بیرون کن و به او بگو چیزی به ما شنواندی که خدای متعال ناپسند می‌دارد. باز گرد، بی آنکه در حفظ و امان خدای متعال باشی.
معانی الأخبار - به نقل از شریح بن هانی از امام حسین (چون پدرش از او درباره فقر پرسید) -: طمع کردن به مال مردم و شدت، ناامیدی از رحمت خدا است.
الخصال به سندش، از امام حسین -: امیر مؤمنان فرمود: «مردم را دو چیز هلاک کرد: بیم فقر و پی جویی فخر».