به گزارش خبرگزاری مهر، آلن مکویلد تحلیلگر آمریکایی در یادداشتی به بررسی عملکرد «رابرت مرداک» امپراطور رسانه‌ای وابسته به رژیم صهیونیستی در غرب و کشورهای اروپایی در مورد جنگ غزه پرداخت که با در اختیار داشتن تاثیرگذارترین رسانه‌های غربی، افکار عمومی جهان را با وجود جنایت‌های شنیع رژیم صهیونیستی در جنگ غزه طی ۱۲ ماه گذشته، در راستای ترویج و حمایت از رژیم صهیونیستی به کار گرفته است. مرداک همان کسی است که بخشی از رسانه‌های خارجی نشین از جمله شبکه «فارسی وان» نیز تحت مدیریت مستقیم یا غیر مستقیم آن قرار دارند و برای جهت دهی به افکار عمومی ایرانی‌ها به صورت رایگان در شبکه‌های ماهواره‌ای اقدام به تولید محتوا می‌کنند.
این گزارش تاکید می‌کند که اگر رسانه‌های وابسته به رژیم صهیونیستی حضور نداشتند، تلاش‌های ارتش تل‌آویو برای سرپوش گذاشتن بر پاکسازی نژادی صورت گرفته در غزه بی فایده بود، اما به نظر می‌رسد تل آویو در این عرصه از حمایت گسترده غرب برخوردار است. یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌هایی که این حمایت را ایجاد می‌کند، رابرت مرداک است که امپراتوری رسانه‌ای گسترده خود را در راستای خدمت به اهداف صهیونیستی قرار داده است.
وی که متولد استرالیاست و مناسبات مستحکمی با نخبگان سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی و روابط تجاری قوی با این رژیم دارد، از پتانسیل رسانه‌ای خود برای ترویج و تمجید رژیم صهیونیستی حتی در شرایط جنگ ویرانگر غزه که تقریباً تمامی کشورها آن را یک نسل کشی می‌دانند، استفاده می‌کند.
رسانه‌های وابسته به مرداک بیش از ۱۰۰ روزنامه تأثیرگذار در جهان را شامل می‌شود که برخی از آنها از مشهورترین و تاثیرگذارترین روزنامه‌های جهان هستند. علاوه بر این، ده‌ها شبکه تلویزیونی که مهمترین شبکه‌های بین‌المللی است و مالکیت آن در اختیار مرداک قرار دارد، دستور کار وابسته به رژیم صهیونیستی را در رأس اولویت‌های خود قرار داده‌اند.
نفوذ مرداک در افکار عمومی دنیا به حدی است که تونی بلر نخست وزیر سابق انگلیس در اشاره‌ای تلویحی به قدرت بالای مرداک در حاکمیت این کشور می‌گوید که او عضو غیر رسمی دولت انگلیس است و یکی از چهار مرد تأثیرگذار در این کشور به شمار می‌رود.
مناسبات سیاسی
جو بایدن رئیس جمهور کنونی آمریکا مرداک را مهمترین فرد در دنیا معرفی می‌کند که رسانه‌هایش از جمله روزنامه وال استریت ژورنال و شبکه فاکس نیوز نقش مهمی در تعیین رویکرد افکار عمومی آمریکایی‌ها ایفا می‌کند. وی روابط پیچیده و مستحکمی با سران صهیونیسم و شخصیت‌های سیاسی رژیم صهیونیستی دارد که درک آن دشوار است.
روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارونوت در سال ۲۰۱۰ گزارشی منتشر کرد که در آن لیست افرادی که بیشترین کمک‌ها را به ستاد انتخاباتی بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر کنونی رژیم صهیونیستی انجام داده بودند، آورد. اسم مرداک در رتبه دوم این لیست قرار دارد. این موضوع نشان می‌دهد نتانیاهو او را یکی از مهمترین متحدان خود و یکی از منابع اصلی تأمین مالی ستاد انتخاباتیش می‌داند. این در حالی است که این گزارش تاکید کرده بود که ۹۸ درصد از منابع مالی ستاد انتخاباتی نتانیاهو در آن سال از منابع خارجی تأمین شده بود.
رابرت مرداک ۹۳ ساله در حال حاضر بسیاری از مسئولیت‌های خود را به فرزندش «لاچلان» سپرده است. لاچلان در سال جاری سفری به سرزمین‌های اشغالی داشت و با بنیامین نتانیاهو و بنی گانتس یکی از اعضای سابق شورای جنگی رژیم صهیونیستی دیدار کرد. گرچه جزئیات این دیدارها محرمانه باقی ماند، اما به نظر می‌رسد حمایت همه جانبه از حمله رژیم صهیونیستی به غزه در میان افکار عمومی داخل و خارج از سرزمین‌های اشغالی، از اولویت‌های اصلی این دیدار بود.
این اولین بار نیست که لاچلان به سرزمین‌های اشغالی سفر کرده و با نتانیاهو دیدار می‌کند. وی در سال ۲۰۱۶ نیز به فلسطین اشغالی سفر کرد و چندین دیدار محرمانه با نخست وزیر این رژیم داشت. نتانیاهو در این دیدارها تلاش کرد مرداک را به خرید روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارونوت و همچنین راه‌اندازی شبکه‌ای مانند فاکس نیوز در سرزمین‌های اشغالی قانع کند. این مطالب را روزنامه صهیونیستی هاآرتص منتشر کرد.
نتانیاهو تنها نخست وزیر رژیم صهیونیستی نیست که روابط مستحکمی با خانواده مرداک داشته است. آریل شارون نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی نیز ارتباط نزدیکی با رابرت مرداک داشت و مرداک در مزرعه شخصی او حضور پیدا کرده و همراه با او در بالگردی به گشت زنی در آسمان سرزمین‌های اشغالی پرداخته بود و در این زمان مذاکراتی با او در خصوص تهدیدات احتمالی اسرائیل از سوی همسایگانش داشت.
مناسبات اقتصادی
خانواده مرداک علاوه بر روابط سیاسی، تعهدات اقتصادی گسترده‌ای نسبت به رژیم صهیونیستی دارد. در سال ۲۰۱۰ لرد جاکوب میلیاردر و بانکدار غربی اقدام به خرید سهام شرکت «جنی انرژی» و انضمام آن به شورای اداری تحت امر خود کرد.
در زمان حضور وی در هیئت مدیره این شرکت، وی قرارداد اکتشاف نفت و گاز در مساحتی بالغ بر ۴۰۰ کیلومتر مربع از ارتفاعات جولان که جزو اراضی سوریه است و به صورت غیر قانونی در اشغال رژیم صهیونیستی قرار دارد، برنده شد.
مرداک همچنین مالکیت شرکت نرم‌افزار صهیونیستی «ان دی اس» را بر عهده دارد که عامل اصلی هک رسانه‌ای بود که باعث ورشکستگی شبکه تلویزیونی انگلیسی آی تی وی دیجیتال شد و جنجال گسترده‌ای را در دنیا ایجاد کرد. فعالیت‌های شرکت ان دی اس باعث شد بسیاری از بریتانیایی‌ها به صورت رایگان بتوانند از پخش برنامه‌های این شبکه استفاده کنند که در نهایت باعث ورشکستگی این شبکه انگلیسی شد.
یکی دیگر از روابط مشکوک اخلاقی مرداک اتکای او به شرکت لابی «LLMCommunications » است. مرداک گروهی را که جاناتان مندلسون بنیان گذار آن بود استخدام کرد تا به کمک آن بتواند قوانین بریتانیا که قدرت اتحادیه‌های کارگری را در به رسمیت شناختن مکان کار تضمین می‌کند لغو کرد. مندلسون رئیس مجموعه لابی دوستان اسرائیل در حزب کارگر بود که نقش مهمی را در تخریب وجهه جرمی کوربن ایفا کرد.
یک صهیونیست افراطی
مرداک می‌گوید: پروژه‌های من در عرصه رسانه برای من مهم نیست، بلکه مهم‌تر از آن انتشار اعتقادات سیاسی من است. این در حالی است که او حمایت از رژیم صهیونیستی و سیاست‌های توسعه طلبانه آن را یکی از ارزش‌های اساسی خود می‌داند و بدون خستگی در راستای تحقق آن کار کرده است.
وی در اجلاس کمیته یهودی آمریکایی در سال ۲۰۰۹ گفت که معتقد است اسرائیل ستون فقرات تمدن غرب است. وی تصریح کرد: باید این سوال را مطرح کنیم که اگر اجازه بدهیم تروریست‌ها بر اسرائیل مسلط شوند، آیا ما در اروپا و آمریکا می‌توانیم به زندگی خود ادامه بدهیم؟ اسرائیل بدون کمک اروپا و آمریکا پابرجا نمی‌ماند. اسرائیلی‌ها با همان دشمنی می‌جنگند که ما می‌جنگیم.
در سال ۲۰۰۵ مقدمه کتاب «اسرائیل در دنیا: تغییر زندگی از طریق ابتکار» را نوشت و در این کتاب به تملق گویی از رژیم صهیونیستی پرداخت و از اعتبار این رژیم به عنوان یک پروژه موفق تمجید کرد که توانسته با وجود شکست‌ها و تهدیدهای همسایگان، یک نظام دموکراسی قوی و اقتصاد شکوفا بسازد!
علاوه بر این، در سال ۲۰۰۷، شرکت زیرمجموعه او News Corp به بنیاد قدس یعنی گروهی که شهرک‌های غیرقانونی اسرائیلی در کرانه باختری از جمله محله شیخ جراح در قدس را می‌سازد، کمک مالی کرد.
از سوی دیگر مرداک کارزار مخالفت با تحریم و خروج سرمایه و ایجاد تحریم‌های جهانی علیه رژیم صهیونیستی (BDS ) را رهبری کرد. وی مدعی بود این کارزار نوعی جنگ مستمر علیه یهودیان است و این جنگ وارد مرحله جدیدی شده و یک جنگ نرم است که تلاش دارد تل آویو را از طریق لغو مشروعیتش از بین ببرد. او معتقد است عرصه این جنگ درهمه جا وجود دارد؛ چه در رسانه‌ها چه در سازمان‌های چند ملیتی و چه در سازمان‌های غیر دولتی که هدفشان انزوای رژیم صهیونیستی است.
او این اظهارات را در رویدادی که توسط اتحادیه ضد تحریم اسرائیل برگزار شده بود بیان کرد و این سازمان جایزه رهبری بین‌المللی را به وی اهدا کرد. اتحادیه ضد تحریم که صهیونیست‌ها از آن به عنوان یک مجموعه «ضد نژادپرستی» یاد می‌کنند! در حالی این جایزه را به وی اهدا کرد که شبکه‌ها وسیستم های وابسته به مرداک دائماً بر طبل این تعصب نسبت به صهیونیست‌ها می‌کوبیدند و تلاش داشتند منافع آنها را در تمام دنیا تأمین کنند.
این اتحادیه صهیونیستی تنها سازمان یهودی نیست که از مرداک تمجید می‌کند. مرکز سیمون ویزنتال نیز در همین راستا با جایزه بشردوستانه خود از او تقدیر کرد. گروه‌های دیگری مانند موزه میراث یهود و کمیته یهودیان آمریکا نیز او را تحسین کردند. اتحادیه «ندای یهودی» در نیویورک نیز طی مراسمی بزرگ او را به عنوان مرد سال بشردوستانه معرفی کرد و هنری کیسینجر این جایزه را به او اهدا کرد.
امپراتوری رسانه‌ای
مرداک مدیریت روزنامه آدلاید که پدرش در سال ۱۹۵۲ مالک آن بود را برعهده گرفت و به سرعت پس از آن یک مؤسسه جهانی بزرگ بویژه در کشورهای انگلیسی زبان تأسیس کرد تا برای توسعه دستورالعمل‌های صهیونیستی خود از این تریبون‌ها استفاده کند.
دارایی‌های او در بریتانیا، از جمله سان، تایمز و ساندی تایمز، یک چهارم روزنامه‌های این کشور را تشکیل می‌دهد. شرکت او یعنی شرکت News Corporation، همچنین کانال‌های تلویزیونی و رادیویی Sky TV، TalkTV، TalkRadio و TalkSPORT را اداره می‌کند.
بسیاری معتقدند که مرداک نتایج انتخابات سال ۱۹۹۲ را به نفع محافظه کاران و انتخابات ۱۹۹۷ را به نفع حزب کارگر تغییر داد چرا که تونی بلر با او وارد مذاکره شد. در همین زمینه، آلن راسبریجر، سردبیر سابق روزنامه گاردین، گفت: «به سختی می‌توان به نخست وزیری فکر کرد که در چهل سال گذشته توانسته غریزه مرداک را شکست دهد.»
در ایالات متحده نیز مرداک ابزار رسانه‌ای مهمی مانند دو روزنامه وال استریت ژورنال و نیویورک پست و همچنین بخش بزرگی از شبکه فاکس نیوز را در اختیار دارد. علاوه بر این، وی مالک انتشارات مهم هارپرکولینز نیز هست.
رویکردهای فکری او که در رسانه‌هایش تجلی پیدا کرده، در گذشته شامل حمایت از جنگ عراق در سال ۲۰۰۳ شد. وی در این زمینه گفت: «الان نمی‌توانیم به عقب برگردیم، چون سرنوشت خاورمیانه کاملاً در دست صدام حسین است. به اعتقاد من جورج بوش کاملاً درست و اخلاقی رفتار می‌کند و این رفتار را ادامه خواهد داد.» همچنین مرداک سعی کرد عناوین بیش از ۱۷۵ روزنامه جهانی خود را به حمایت تمام عیار از جنگ عراق اختصاص دهد که میلیون‌ها نفر را به کام مرگ و آوارگی فرو برد.
قدرت مرداک در وطن اصلی او یعنی استرالیا بسیار زیاد است. وی مالکیت ۷ روزنامه از ۱۲ روزنامه ملی یا سرمایه‌گذاری کشور و نیمی از روزنامه‌های محلی را در اختیار دارد. کوین رود نخست وزیر سابق استرالیا امپراطوری مرداک را به سرطانی تشبیه کرده که دموکراسی استرالیا دچار آن است.
رسوایی پیرز مورگان
پیرز مورگان یکی از محبوب ترین مجری‌های مرداک بود که در نهایت به یک مجری مستقل تبدیل شد که یک برنامه گفت‌وگو محور ویژه داشت و از طریق این برنامه توانست ملیون‌ها مخاطب جذب کند. مورگان نقش مهمی در شناساندن اسرائیل و فلسطین به مردم داشت، او گرچه ادعا می‌کرد در این موضوع بی طرف است، اما رابطه بسیار خوبی با اسرائیل داشت و مؤسسه خبری «نوروود» را در چندین مناسبت برای جمع کردن صدها هزار دلار حمایت کرد.
ریاست انجمن نوروود بر عهده لرد مندلسون و همسرش نیکولا مندلسون از اعضای لابی صهیونیستی است که ریاست شرکت متا به عنوان غول رسانه‌های اجتماعی (شرکت مادر فیس‌بوک، واتس‌اپ و اینستاگرام) را نیز بر عهده دارد. او برای حفظ منافع رژیم صهیونیستی لابی‌های زیادی انجام داده و حتی با شیمون پرز رئیس سابق رژیم صهیونیستی نیز ملاقات کرده است. در طول مدت حضور و فعالیت او در متا، این شرکت شروع به استخدام ده‌ها مأمور سابق گروه جاسوسی اسرائیل یعنی واحد ۸۲۰۰ کرد که همگی پست‌های حساسی در شرکت داشتند. پلتفرم فیس‌بوک به طور خاص به تل‌آویو نزدیک‌تر شده است، حتی امی پالمور، مدیرکل سابق وزارت دادگستری رژیم صهیونیستی را به هیئت نظارت خود منصوب کرده است، گروهی که جهت دهی شرکت و نوع محتواهای مجاز و غیر مجاز در این پلتفرم را تعیین می‌کند.
در ۲۲ اکتبر و اوج حمله اسرائیل به غزه مورگان با مندلسون در یک شام کاری دیدار و گفت‌وگو کرد. کاترین جنکینز خواننده ولزی هم در آنجا حضور داشت و برای صندوق یهودی پول جمع می‌کرد. این صندوق بزرگترین کمیته برای ساخت شهرک‌های صهیونیستی در فلسطین است.
حمایت علنی از رژیم صهیونیستی
عجیب نیست که با توجه به آنچه دیدیم، نشریات برتر مرداک در پوشش جنگ علیه غزه، تعصبات شدیدی را به نمایش گذاشتند و دائماً از اقدامات رژیم صهیونیستی دفاع کردند.
رژیم صهیونیستی در ۱۹ اکتبر حمله‌ای هوایی و جنایتی آشکار علیه کلیسای سنت پورفیریوس را انجام داد، درست جایی که صدها آواره به آنجا پناه برده بودند. روزنامه وال استریت ژورنال در تیتر اصلی خود از وقوع یک انفجار در کلیسای ارتدکس غزه خبر داد و مطالبی گزینشی از این حمله را منتشر کرده و حتی به نقش رژیم صهیونیستی در این حمله اشاره نکرد.
این روزنامه همچنین سردمدار حمله به آمریکایی‌های معترض به جنگ است. عنوان یکی از مقاله‌های اصلی وال استریت این بود «چه کسی در پس اعتراضات ضد اسرائیلی قرار دارد؟»
این روزنامه در مقاله دیگری شهر دیربورن را پایتخت جهاد در آمریکا معرفی می‌کند که در راستای اسلام هراسی ارزیابی می‌شود. این نشریه همچنین معترضان ضد صهیونیست را حامیان و ستایشگران تروریسم توصیف می‌کند.
این نشریه همچنین خواستار جنگ با ایران شده و در مقاله‌ای که نفتالی بنت نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی در این نشریه نوشته، آورده است که «آمریکا و اسرائیل نیاز دارند مستقیماً با ایران روبه رو شوند.»
وال استریت ژورنال در یک مقاله تخیلی دیگر، آینده خود را به عنوان یک کارخانه بزرگ اسلحه سازی تصور می‌کند که سلاح‌های مورد نیاز برای حمله اسرائیل به ایران را تولید می‌کند. اندی کسلر در مقاله‌ای با عنوان "طرحی برای اقتصاد مرفه فلسطین" نوشت که تولید تسلیحات مورد نیاز برای حمله بعدی اسرائیل مشاغل طبقه متوسط را برای غزه تضمین می‌کند. او توضیح داد که آنها حتی می‌توانند شنبه‌ها و بدون یارانه‌های جهت دار سازمان ملل متحد کار کنند، البته او هشدار داد که مواد منفجره باید توسط کارکنان قابل اعتمادتر در جای دیگری به این محصولات اضافه شود.
دیگر رسانه‌های زیر نظر مرداک هم همین مسیر را دنبال کردند، یکی از این رسوایی‌ها مربوط به فاش شدن دروغ شبکه فاکس نیوز در مورد سر بریدن ۴۰ کودک صهیونیست توسط حماس در روز هفتم اکتبر بود.
همچنین روزنامه نیویورک پوست در مقاله‌ای با عنوان «چند نفر در غزه کاملاً بی گناه هستند؟» بارها اشاره کرد که حمله به هر شخص بالغی در غزه کاملاً مشروع است. دراین مقاله حتی از کلمه شهروند و غیر نظامی هم استفاده شده است.
قوی‌ترین سلاح رژیم صهیونیستی
روزنامه‌نگارانی که در رسانه‌های شرکتی کار می‌کنند تحت فشار شدیدی هستند تا از خط تحمیلی مالکیت شرکت پیروی کنند، به طور مثال روزنامه نیویورک تایمز از گزارشگران خود خواسته در گزارش‌ها از کلماتی همچون نسل کشی، قتل عام و پاکسازی نژادی در بررسی رفتارهای وحشیانه رژیم صهیونیستی استفاده نکنند. این شبکه حتی روزنامه نگاران را از استفاده از اصطلاحاتی مثل اردوگاه پناهندگان یا سرزمین‌های اشغالی یا حتی فلسطین منع کرده تا عملاً ارائه گزارش دقیق از وضعیت موجود غیر ممکن شود.
بر اثر حمله وحشیانه تل‌آویو به غزه که ۱۰ ماه است ادامه دارد، احساسات ضد صهیونیستی همه جای دنیا را فرا گرفته و تل‌آویو در انزوا قرار دارد، اما موقعیت این رژیم در برخی کشورهای غربی- اروپایی همچنان حفظ شده است. این اتفاق تا حد زیادی به الیگارشی‌ها نظیر مرداک برمی گردد که همه منابع خود را در حمایت از تل‌آویو وارد یک جنگ رسانه‌ای کرده اند.
رژیم صهیونیستی البته در شرایط کنونی نمی‌تواند بدون حمایت‌های خارجی و بویژه حمایت آمریکا به بقای خود ادامه دهد. تلاش برای جلب نظر افکار عمومی در حال حاضر کم اهمیت‌تر از تلاش‌های نظامی نیست. نتانیاهو و سرکردگان صهیونیستی امثال وی خوشحال هستند که هنوز می‌توانند روی افرادی نظیر مرداک حساب باز کنند و از امپراتوری رسانه‌ای او تا بیشترین حد ممکن برای دفاع از منافع رژیم صهیونیستی بهره بگیرند. اگر این نکته را بپذیریم که قلم قوی‌تر از شمشیر است، باید این نتیجه را نیز بپذیریم که در حال حاضر رابرت مرداک یکی از قدرتمندترین تسلیحات رژیم صهیونیستی به شمار می‌رود.