به گزارش خبرنگار مهر، مسعود پزشکیان بعد از گذر از چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و پیروزی در این میدان پا به میدان جدیدی گذاشت که مناقشه‌ها در آن کم نبود، انتخاب کابینه و انتظار احزاب سیاسی برخی از چهره‌های شاخص در این عرصه، کار را به آنجا رساند که رئیس جمهور از انتخاب کابینه به عنوان یک «معضل» یاد کرد، موضوعی که خیلی زود نمایان شد و پرده‌ها افتاد به نحوی که پس از ارسال اسامی وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم به مجلس؛ این ترکیب مطابق ذائقه برخی از اصلاح طلب‌ها و تندروهای این جریان نبود و با نقدهای تند و هجمه به مسعود پزشکیان تهدید کردند که برای چنین لیستی به او رأی نداده بودند.
خیلی زود در کمتر از یک روز فضای مجازی پُر شد از مطالب و محتواهایی که شخص رئیس جمهور را نشانه گرفته بود تا با این فشارها او را مجبور کنند در انتخاب و معرفی اعضای کابینه تجدید نظر کند، حزب مجمع ایثارگران در کنار بسیاری دیگر از احزاب و تشکلها و چهره‌های سیاسی بیانیه صادر کرد و به صراحت از رئیس جمهور خواست تا در اسرع وقت فهرست پیشنهادی برای دولت جدید اصلاح و از معرفی برخی افراد از جمله وزرای پیشنهادی اطلاعات و کشور خودداری کند.
مینو خالقی فعال سیاسی اصلاح طلب پس از انتشار مطلبی از سوی ظریف مبنی بر کناره گیری اش از معاونت راهبردی نوشت: «ظریف دیشب برای گزینه پیشنهادی وزارت کشور جنگید و توفیقی نیافت. امشب اعلام عدم حضور در کابینه نمود تا مسئولیت انتخاب‌هایی که به او و کمیته‌ها ارتباطی نداشت بر دوشش نباشد. نمیدانم رئیس جمهور بر حضورش اصرار می ورزد یا نه؟ اما پاسخ این میزان تلاش و میهن دوستی این نبود!»
اما چرا وزارت اطلاعات و وزارت کشور اینقدر برای اصلاح طلبان مهم است و تشکیل کابینه همگرا مطابق شعارهایی که مسعود پزشکیان گفته بود «دولت وفاق ملی» تشکیل می‌دهد را بر نمی‌تابند؟ محمد صادق کوشکی در این رابطه به خبرگزاری مهر گفت: «وزارت کشور در دیدگاه قدرت طلبان جایی است که آنها می‌توانند اغلب اعضای خودشان را به پست و مقام برسانند چرا که این وزارتخانه ۳۲ استاندار و بیش از ۶۰۰ فرماندار نیاز دارد و چند هزار بخشدار در ذیل آن قرار می‌گیرند.»
اصولگرایان هم از پزشکیان حمایت کردند
مسعود پزشکیان چهره شناخته شده در سپهر سیاست ایران به صراحت خود را فردی غیر جناحی معرفی کرده بود و اینکه در جریان چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری مورد حمایت جریان اصلاحات قرار گرفت، موضوعی است که در پروپاگاندای اصلاح‌طلبی پررنگ شده است. در واقع بسیاری از چهره‌های سیاسی معتدل و اصولگرا که به مبانی انقلاب اسلامی پایبند هستند و پیشرفت ایران برایشان مهم است، با جانبداری از مسعود پزشکیان کمک کردند و به او اعتماد کردند و رأی دادند تا او مطابق شعارهایی که در دوران تبلیغات انتخاباتی سَر می‌داد، رئیس جمهور ایران شود تا بتواند «دولت وفاق ملی» را تشکیل دهد. حالا با لطف شخص رئیس جمهور معاون اول او یک چهره اصلاح طلب است؛ فردی که می‌توانست بنابر انتخاب مسعود پزشکیان از جناح دیگر سیاسی انتخاب شود.
ولی از آشپزخانه اصلاح‌طلبان آش آنقدر شور شد که سید محمد خاتمی رئیس جمهور اسبق ایران امروز واکنش به تندروی‌ها و بد اخلاقی‌های اصلاح طلبان در جمع مشاوران خود، عنوان کرد: اصلاح طلبان از برخورد هیجانی و غیرمنصفانه و شتاب زده که ناشی از اتکا به داده‌های نادرست و یا ناتمام و ذهنیت‌ها و قضاوت‌های پیش‌بینی عدم توجه به پیچیدگی‌های امور و آینده نگری است خودداری کنند.
اصلاح‌طلبان می‌خواستند پزشکیان در فشار آنها کابینه تشکیل دهد
پند و اندرز رئیس دولت اصلاحات فایده ندارد چرا که کار از کار گذشته و این نصیحت‌ها دیگر برای برخی از اصلاح طلب‌های تندرو سودی نخواهد داشت، همانطور که محمد جواد ظریف بلافاصله پس از آنکه نتوانست نظر رئیس جمهور را به طور صد درصدی برای معرفی وزرای پیشنهادی به مجلس متأثر از خود کند، استعفا کرد. ظریف می‌خواست هم وزرای دولت و هم استانداران با ساز و کار شورای راهبری انتخاب شوند ولی به دیوار سخت این واقعیت خورد که پزشکیان مصمم است که همه جناح‌ها را در دولت خود دخیل کند؛ و در نتیجه استعفا کرد. شیوه‌ای تکراری که قبلاً از آن جواب می‌گرفت؛ هر چند این استعفا هم به عقیده حمیدرضا ترقی، قائم مقام حزب موتلفه، نمایشی بود و او در بررسی نهادهای امنیتی رد صلاحیت شده بود. قائم مقام حزب موتلفه در این رابطه به مهر، گفت: «اصلاح‌طلبان سعی کردند تا رئیس جمهور انتصاب‌ها را بی‌توجه به قانون و استعلام از مراجع امنیتی و اطلاعاتی انجام دهد. انتظار داشتند آقای پزشکیان بدون رعایت چارچوب و شاخص‌هایی که مقام معظم رهبری فرموده بودند حکم صادر کند. آقای پزشکیان به این مسائل توجه نکرد و تکلیف برخی از افراد مانند آقای ظریف روشن شد که شرایط لازم را برای این مسئولیت ندارد. آقای ظریف استعفا کرد و این رفتار به خاطر رد صلاحیت او در دستگاه‌های اطلاعاتی است.»
ظریف در استعفا با مردم صادق نبود و حقیقت را نگفت
از نگاه کارشناسی رفتار ظریف مطابق شناخت درست و واقعی از عرصه سیاسی نیست و این قهرهای ظریف هم دیگر برای جامعه تکراری شده. او که در گذشته بارها با استعفا و یا تهدید به استعفا به عنوان یک شیوه کاری به نتیجه رسیده بود، این بار جواب نگرفت و رفت؛ این‌طور عرصه برای تصمیم‌های واقع‌گرایانه به دور از فشار برای مسعود پزشکیان باز شد. حالا رئیس جمهور می‌تواند رئیس جمهور همه ملت باشد؛ چه آنهایی که به او رأی دادند یا نداده و چه آنهایی که حتی در انتخابات شرکت نکرده‌اند. او وزرایی را به مجلس معرفی کرد که به زعم خودش شایستگی لازم را دارند و انتظار می‌رود پس از بررسی نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی، دولت بتواند در مسیر خدمت به همه ایرانیان فعالیت خود را آغاز کند.