به گزارش خبرگزاری مهر، سردار منتظرالمهدی در یادداشتی با ارائه این آمار که در دنیای واقعی در ۴ ماهه ابتدایی امسال از انواع سرقت ۲۰ درصد و نزاع و درگیری رخ در رخ حدود ۱۴ درصد فرو کاسته شده، نوشت: اما سیر وقوع این جرایم امنیتسِتان در فضای دیجیتال، نه تنها کاهش نیافته بلکه روندی صعودی داشته است. هرچه از جرایم آن فضا کاسته شده، بر کجروی ها و انحرافات این فضا افزوده شده است و به قولی"گَنگِ" فضای مجازی را افزایش میدهد.
آمارها نشان میدهد در همین چند ماه گذشته جرایم و انحرافات در فضای مجازی ۲۰ درصد فزونی یافته است. شاهد هتک حیثیت و نشر اکاذیب با رشد ۲۶ درصدی، افزایش ۴۳ درصدی جرایم علیه اخلاق عمومی در فضای مجازی، رشد ۱۹ درصدی سرقت و کلاهبرداری مرتبط با رایانه و نیز بالا رفتن ۲۸ درصدی جرایم علیه محرمانگی دادهها نسبت به مدت مشابه خودشان در سال گذشته بودیم.
خشونتهایی چون doxing (جستجوی اطلاعات خصوصی یا قابل شناسایی افراد و سازمانها و انتشار آنها در اینترنت)، sextoration(اخاذی جنسی که شامل واردکردن غیر فیزیکی فردقربانی به برآوردهکردن خواهشهای جنسی مهاجم میشود)، trolling (ارسال مطالب اهانتآمیز خارج از بحث تحریکآمیز و تفرقهپراکن)، کلاهبرداریهای آنلاین به روشهای مختلف (اسکیمر- پانزی- تیمون- گوچبین و …)، اقدامات روانی- الکترونیکی جهت کنترل افکار و افراد و نیز ایجاد چالشهای مرگبار، معجونی از انواع خشونتهای سایبری است که با گسترش سریع اینترنت و افزایش تعداد کاربران به جز جدایی ناپذیری از زندگی بشر مبدل شده است.
از طرف دیگر به هر میزان که کاربران فضای مجازی افزایش مییابند و امور مختلف خود را در این فضا پیگیری کرده و رتق و فتق میکنند؛ به همان میزان نیز افراد مستعد کجروی نیز به آنجا ورود کرده و اعمال متخلفانه و مجرمانه خود را پی میگیرند چرا که میتوانند هویت واقعی خود را مخفی کرده و با گمنامی اهداف و نیات خود را دنبال کنند؛ کیستی خود را نه تنها از دید دیگران پنهان میدارند، بلکه آن را وارونه و دروغ جلوه داده و مبرهن است که در فضای سایبری؛ این "بهشتِ منحرفان" بدون ترس و اضطراب، میتوان مبادرت به خودسری و بیقانونی نمود.
دیگر دلیل نیز سهولت در برقراری ارتباط و سرعت بالای انتشار محتوای آسیبرسان است که در نهایت منجر به بازتولیدِ خشونت در دنیای واقعی میشود؛ انتشار بیش از ۲۲ میلیون محتوای مرتبط با خشونت و جرایم خشن در فضای مجازی از ابتدای سال تا کنون، از علل افزایش ۲۵ درصدی مزاحمتهای خیابانی و صعود ۱۱ درصدی وقوع شرارتها در همین مدت، در دنیای واقعی بوده و این امر اهمیتِ عواقبِ اقدامات و تحرکات دنیای مجازی بر جهان واقعی را نشان میدهد.
بیشک بیشترین آسیب در این فضا متوجه کودکان و نوجوانان است؛ هر چند که برای "کودکان مدرن"، به سبب امکانات آموزشی، ارتباطی، تفریحی، سرگرمی، اینترنت یک محیط آشنا و امن به نظر میرسد و استفاده از آن اجتناب ناپذیر است اما مطالعات مختلف جهانی، شیوع پرخاشگری سایبری در بین نوجوانان را بین ۱۰ تا ۵۳ درصد تخمین زده که به عواقب منفی جدی و روانی در نوجوانان مثل خودکشی در قربانیان و تقویت الگوی عمومیتری از یک رفتار ضداجتماعی در متجاوزان منجرمیشود.
اما با نظارت والدین، جایگزینی برنامههای مختلف آموزشی، آگاه سازی، شخصیت و اعتبار بخشی به فرزندان و در انتها نیز اعتماد و تماس با پلیس و مراجع قضائی در صورت بروز هرگونه تهدیدی، میتوان امنیت این قشر را در فضای سایبری تا حدی تأمین کرد.
پلیس با هوشمندی و شناسایی به موقع اولویتها وبا فعالیت شبانه روزی و افزایش ۲۲ درصدی کشفیات خود در این حوزه مأموریتی و پایش ۸۷ درصد از کل پروندههای متشکله به وظایف خود عمل میکند اما برای کاهش جرایم و آسیبهای فضای مجازی و کنترل خشونت سایبری حضور همه دستگاههای متولی ضروری است.