قزوین- اختتامیه جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان در حالی در استان قزوین برگزار شد که یکی از حامیان اغتشاشات ۱۴۰۱ مورد تقدیر و تجلیل قرار گرفت.

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: روزهای پایانی اسفند ۱۴۰۲ بود که ابوالفضل سروش مهر در سکوت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قزوین به‌عنوان سرپرست انجمن سینمای جوان استان قزوین منصوب شد.

سروش مهر در حالی سکان سینمای جوان استان قزوین را بر عهده گرفته بود که پیش از این خود مواضعی را در حمایت از بکتاش آبتین از مجرمان امنیتی و ضد نظام داشت.

براتی مسئولیت انتصاب سروش مهر را نپذیرفت

در آن برهه زمانی حسین براتی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی قزوین هرگز حاضر نشد مسئولیت این انتصاب را بر عهده بگیرد و معتقد بود که آذرپندار مدیرعامل انجمن سینمای جوان بدون نظر او سروش مهر را منصوب کرده اما این شانه خالی کردن از حجم مخالفت برخی هنرمندان و اصحاب رسانه کم نکرد.

در همان زمان و وقتی برخی از اهالی رسانه معتقد بودند فردی که اعتقادی به مبانی نظام و انقلاب اسلامی نداشته نمی‌تواند به دنبال تربیت هنرمند در تراز انقلاب اسلامی باشد حامیان سروش مهر به‌صورت رسمی در صفحات شخصی خود در فضای مجازی آشکار عنوان می‌کردند که ساخت هنرمند انقلابی را در بسیج هنرمندان و حوزه هنری دنبال کنید و انجمن‌های هنری سنخیتی با این مفاهیم نخواهند داشت.

حال گویا پس از گذشت شش ماه و در سایه غفلت مدیران فرهنگی و ارشد استان قزوین این طیف فکری در حال پیاده کردن اهداف خود هستند.

شهر قزوین از ۲۷ شهریور میزبان هفتادمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان بوده و در این جشنواره هنرمندانی از ۱۰ استان کشور حضور داشتند.

تقدیر از حامی اغتشاشات ۱۴۰۱

فارغ از کیفیت این جشنواره در روزهایی که گذشت آنچه توجه را به خود جلب می‌کند اختتامیه این جشنواره و تقدیر از فردی است که نشان می‌دهد جریان فکری حاکم بر سینمای جوان تا چه میزان قرابت و نزدیکی با آرمان‌های انقلاب اسلامی دارد.

در آئین اختتامیه این جشنواره از مجید عاشقی فیلم‌ساز و تدوینگر تقدیر شد اما با اندک مروری بر تفکرات عاشقی به‌سختی می‌توان از علت تشویق او متعجب نشد.

عاشقی که فعالیت خود را از سال ۱۳۷۴ در سینما آغاز کرده با کارهایی همچون «دویدن در میان ابرها» و «مسافر فوکوشیما-سوزنگرد» شناخته می‌شود.

اما فارغ از ساخته‌های مطرح و یا نه‌چندان مطرح عاشقی باید با برخی از مواضع خارج از ساختار او آشنا شد. مواضعی که این هنرمند بر علیه نظام در اغتشاشات سال ۱۴۰۱ از خود نشان داده و عملاً بر علیه نظام و به نفع جنبش به‌اصطلاح «زن، زندگی، آزادی» واکنش نشان داده است.

تحریمی که دیگر وجود ندارد

تقدیر از او در یک جشنواره وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حالی انجام می‌شود که عاشقی در آذرماه ۱۴۰۱ با امضای بیانیه‌ای جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران را تحریم کرده و به‌اصطلاح خود سعی کرده با تحریم سینما حقیقت در سمت آنچه حقیقت پنداشته به ایستد.

حال باید از عاشقی این سوال را پرسید که در فاصله کمتر از دو سال از آن تحریم چه شده که او ترجیح داد دیگر جشنواره ذیل همان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را حمایت و در آن مورد تقدیر قرار بگیرد.

همچنین عاشقی علاوه بر انتشار تصاویر مختلفی در صفحه مجازی خود در اینستاگرام و بازنشر پست‌ها و توئیت های افراد دیگری در صفحه شخصی خود با هشتک‌های مخالفین ضد نظام سعی کرده ارادت خود را به اغتشاشات ۱۴۰۱ نشان دهد.

فارغ از دیدگاه مجید عاشقی چند نکته ذهن را مشغول کرده و سوال ایجاد می‌کند.

نقش مغفول مدیران استان قزوین

در ابتدا باید این سوال را پرسید که چه اتفاقی رخ داده که فردی که کمتر از دو سال پیش بر علیه نظام و انقلاب مواضع صریح و روشن داشته و حتی جشنواره‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این کشور را همراه و همگام با اپوزیسیون و جدایی‌طلب‌ها تحریم می‌کند حال بدون تغییر دیدگاه در جشنواره همان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شرکت کرده و مورد تقدیر قرار می‌گیرد؟

از سوی دیگر سوال اصلی را باید از مسئولین اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و نهادهای امنیتی استان قزوین پرسید. در حالی که جلسات هماهنگی این برنامه در دفتر معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار قزوین و با حضور مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شده آیا این مدیران از کم و کیف آنچه در اختتامیه خواهد گذشت مطلع بوده و یا در خوش بینانه‌ترین حالت با غفلت از کنار این مسائل عبور کرده‌اند؟

به نظر می‌رسد آنچه در اختتامیه هفتادمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان رخ داده برای آخرین بار نخواهد بود و با شعار وفاقی که امروز شکل‌گرفته فضا برای بازگشت کسانی که به هر شکلی از لگدزدن به‌نظام و انقلاب دریغ نکرده‌اند باز خواهد شد.

نتیجه این فضا کمرنگ شدن شعار و مبانی انقلاب اسلامی و همچنین دلسرد شدن و دور شدن علاقه‌مندان به مبانی انقلاب در هر عرصه‌ای خواهد بود و مدیران بدون شک باید نقشی مهم‌تر را ایفا کنند.