ناصر حسینی‌مهر مدرس و کارگردان با سابقه تئاتر ایران درباره شرایط این روزهای خود و احتمال اجرای اثری نمایشی، به خبرنگار مهر گفت: الان ۶۸ ساله هستم و از ۱۵ سالگی در تئاتر نفس می‌کشم و چه در ایران و چه در زندگی بیش از ۲۰ ساله‌ام در اروپا، حتی یک ماه هم دور از صحنه تئاتر نبودم اما بعد از اجرای نمایش «بوف کور» در سال ۹۶ حدود ۸ سال است که وادار به خانه‌نشینی شده‌ام. بعد از این ۸ سال خانه‌نشینی اجباری، تصمیم گرفتم نمایش تازه‌ای را روی صحنه ببرم. از این رو نمایشنامه «مرگ دانتون» اثر بوشنر را که اثری پر پرسوناژ و بسیار مشهور در ادبیات دراماتیک جهان است، انتخاب کردم تا با ۲۰ بازیگر جوان روی صحنه ببرم.
وی یادآور شد: بعد از ۳ ماه گپ‌وگفت با مدیریت جدید اداره‌کل هنرهای نمایشی تولید و اجرای «مرگ دانتون» بی‌نتیجه ماند. وقتی متوجه شدم حمایت مالی دولت از چنین نمایشی حتی به قدر نیمی از حقوق کارگران هم نیست، مقداری دلسرد شدم. فکر کردم در چنین شرایطی چطور می‌توان از یک کار صحنه‌ای با کیفیت صحبت کرد.
حسینی‌مهر تأکید کرد: احساس می‌کنم ما اهالی تئاتر و مدیران دولتی حرف یکدیگر را نمی‌فهمیم و درک نمی‌کنیم و متأسفانه روبه‌روی هم هستیم تا در کنار هم. این صحبت‌ها برای من دردناک است اما لازم است گفته شود.
وی در ادامه سخنان خود خطاب به وزیر ارشاد گفت: به عنوان یک کارگردان تئاتر معتقدم نظام تئاتری ما به جای نهادینه‌کردن این رشته و گروه‌ها، به طرف یک ورطه خطرناک حرکت می‌کند که همراه با دعوت از تهیه‌کننده‌ها و تشویق صاحبان ثروت تئاتر است و ما را به طرف تجاری‌شدن و تئاتر تفننی و وابستگی به دلال‌ها سوق می‌دهد نه به طرف تئاتر هنرمندانه. معتقدم اداره و سیاستگذاریهای کلان تئاتر یک کشور به طور حتم نیاز به متخصصان با تجربه و مدیریت فرهنگی کارآمد دارد نه صرفا معتمد و مهربان. آقای وزیر، تئاتر را دریابید، با تأکید می‌گویم تئاتر ما به بیراهه می‌رود، و مسبب آن کسی نیست جز دولت‌های وقت و سیاستگذاریهای نادرست آن‌ها در بایدها و نبایدها، در خطوط قرمز و ممیزی‌ها، در تخصیص بودجه‌ای اندک برای تئاتر، در کنارکشیدن شان از معضلات اقتصادی اجراها و گروه‌های تئاتری، در فرش قرمز پهن کردن زیر پای تهیه‌کنندگانی که در سینما ارتزاق می‌کنند و اکنون با سلیقه‌های بازاری و تجاری تئاتر ما را به گیشه و سوداگری تنزل می‌دهند و مهمتر از همه شرکت ندادن هنرمندان باتجربه در مدیریت تئاتر کشور. باور کنید ما هنرمندان تئاتر بهتر از ممیزان شما می‌دانیم که هنر نباید به ساحت و مقام انسان و ارزش‌های اجتماعی تعرض و توهین کند.
این هنرمند با سابقه تئاتر متذکر شد: هنر نمایش یک هنر گران و پرهزینه است که بدون بودجه‌های دولتی امکان نهادینه‌شدن ندارد وگرنه سر از سوداگری و ستاره‌سازی و آثار سخیفی در می‌آورد که امروزه متأسفانه به وفور شاهد آن هستیم. نقش شهرداری‌ها هم در حمایت از تئاتر خیلی مهم است. ساخت سالن‌های تئاتر و حمایت از اهالی نمایش کمتر از ساختن بزرگراه و مترو نیست که از طریق مالیات و سرمایه ملی تأمین می‌شود. تئاتر برخلاف سینما اگر زیر حمایت دولتی نباشد راهش به طرف یک هنر خصوصی کج خواهد شد.
حسینی‌مهر تصریح کرد: قصد داشتم با انتشار فراخوان ۲۰ بازیگر جوان را برای حضور در نمایش «مرگ دانتون» انتخاب و آموزش‌های لازم را به آن‌ها منتقل کنم اما دلسرد شده‌ام. نمی‌توانم این بار با دست خالی این جوانان را سر تمرین بیاوریم و با دست خالی بعد از اجرای نمایش روانه خانه‌های‌شان کنم که به هیچ وجه عادلانه نیست.
وی در پایان سخنان خود تأکید کرد: باید دست جوانان و هنرمندان از نقاط مختلف کشور را بگیریم. دکتر علی رفیعی با برگزاری ورک‌شاپ رایگان برای علاقه‌مندان به تئاتر در خارج از پایتخت کار شایسته‌ای انجام داده است. مدیران و مسئولان اجازه بدهند ما هم راه ایشان را ادامه دهیم.