به گزارش خبرنگار مهر، فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت در مراسم آئین بازگشایی مدارس در سال تحصیلی جدید ۱۴۰۳- ۱۴۰۴ در هنرستان امام باقر منطقه ۱۵ تهران، گفت: ۴۴ سال پیش در چنین روزهایی و همزمان با شروع سال تحصیلی، جنگ آغاز شد، در حالی که شما دانش آموزان آن روزها نبودید.
وی افزود: در چنین روزهایی آدم‌هایی برای موفقیت شما [دانش آموزان ایثارگر] کرده و تلاش کردند، در حالی که عده‌ای از آن عزیزان [برای دفاع از کشور جانباز شده] و شاید حدود ۴۰ سال است که بر روی تخت خوابیده و فقط می‌توانند سقف آن اتاق را مشاهده کنند.
مهاجرانی اظهار کرد: هنوز هم آسایشگاه ثارالله کسانی را در میان خود دارد که آسیب نخاعی دیده‌اند. این انسان‌های بزرگ که حتی ما نامی از آنها نمی‌دانیم وجود نازنین خود را فدا کردند برای آنکه این کشور در امنیت باشد و برای خیر جمعی ما تلاش کردند.
سخنگوی دولت تاکید کرد: موفقیت انسان‌ها صرفاً به دلیل تلاش فردی صورت نمی‌گیرد، بلکه انسان‌هایی هستند که برای ما بستر ساخته و مسیری را فراهم می‌کنند که ما در آن حرکت می‌کنیم و موفق می‌شویم.
وی افزود: امروز ما در مدرسه‌ای هستیم که روزی انسانی بزرگ و خیراندیشی به نام حاج آقا سلیمی آشتیانی اقدام به ساخت آن کردند و بنا به قضای الهی امروز در میان ما نیستند. هرچند خانواده ایشان هم اکنون در این مراسم حضور دارند.
وی با اشاره به دانش آموزان هنرستان امام باقر (ع) تهران، گفت: شما وارد فنی حرفه‌ای و کار و دانش شده‌اید تا مسیری که بتوانید به کمک آن در آینده به شغل برسید و کار کنید، لذا برای مسیر زندگی خود فلش و راهنمایی بکشید تا هرگاه مسیر زندگی خود را گم کردید به آن فلش نگاه کنید، زیرا زندگی و اوقات زندگی و زمان در اختیار ما پر از راهزن‌ها است. این گوشی‌های تلفن همراه به نوعی راهزن هستند و زمان را از ما دزدیده و می‌ربایند.
وی ادامه داد: در ابتدا احساس می‌کنیم که در فضای مجازی و مثلاً اینستاگرام در حال گردش و فعالیت هستید اما در اصل راهزن زمان تنها سرمایه ما که زمان است را از ما می‌دزدد، لذا باید مراقب باشیم که هدفمان چیست و کجا باید برویم. آیا فقط بنا است که پولدار شویم و مدرکی بگیریم یا بنا است که چیزی را به جامعه اضافه کنیم.
سخنگوی دولت گفت: همه آدم‌های پیرامون ما از سه چیز بی‌نصیب نیستند، «بیماری، پیری و مرگ» و این سه در انتظار همه ما است، لذا باید مراقب باشیم تا به هدف‌ها و فلش‌های زندگی نگاه کنیم و بدانیم که آیا مسیر زندگی‌مان درست است یا خیر، و آیا به قدر کافی دانه در این خاک می‌کاریم تا در آینده، آیندگان از آن برداشت کنند.
مهاجرانی اذعان کرد: یک جامعه زمانی توسعه یافته می‌شود که آدم‌ها دانه‌هایی را بکارند که خودشان برداشت نمی‌کنند بلکه آیندگان از آن برداشت می‌کنند.