به گزارش خبرنگار مهر در بروجرد ، در ایام محرم خانه آیت الله بروجردی را با آراستن به لباس عزای حسین، جامعه سیاه می پوشانند و با نصب پارچه ها و کتیبه های سبز و سیاه میعادگاهی را برای حضور خیل عظیم عزادارن حسینی پدید می آورند.
گاه در روزها و شب های تاسوعا و عاشورا جمعیت آنچنان به این خانه نورانی سرازیر می شود که تمام خیابان های منتهی به منزل "آقا" مملو از جمعیتی است که مشتاقانه به قصد حاجت بر در خانه فرزند پیامبر آمده اند.
بیماران و حاجتمندان از سراسر کشور به قصد طلب حاجت از جد بزرگوار آقا تمام ایام محرم را در این خانه نورانی سپری می کنند.
اغلب دوستداران اهل بیت با چشمی اشک بار، شمعی در یک دست و عود در دست دیگر راهی خانه آیت الله بروجردی می‌شوند تا شاید خداوند به حرمت این مرجع بزرگ، قلم عفو بر گناهانشان کشد.
برخی از حاجتمندان نیز برای گرفتن حاجت به عنوان نذری یک لیوان یا استکان را به نیت اینکه اگر حاجت بگیرند سال دیگر با دستی پربارتر به خانه "آقا" بیایند را داخل حوض بزرگ وسط خانه آیت الله بروجردی می اندازند و دیگر حاجتمندان نیز به نیت گرفتن حاجت خود در حالی که این وسایل متبرک به آب حوض شده اند را برمی دارند تا سال دیگر با گرفتن حاجت خود چندین استکان ، لیوان یا شمع را به مراسم عزاداری برپا شده در این خانه روحانی هدیه کنند.
خادمین مراسم سوگواری سرور و سالار شهیدان در خانه "آقا" همه نوه و نتیجه‌های آیت الله بروجردی هستند که با لبخندی سرشار از معنویت عزاداران و حاجتمندان را هدایت و با دادن چای، نقل و خرما از آنها پذیرایی می‌کنند.
مراسم پر فیض زیارت عاشورا و سایر ادعیه هر شب در خانه این مرجع عالیقدر با شکوه خاصی با حضور حداکثری هیئات و دستجات مذهبی و مداحان اهل بیت برگزار می شود.
آنچه بیش از پیش انسان را آرامشی بزرگ می بخشد عطر حضور فرزند پیامبر، استاد امام خمینی (ره)، حضرت آیت الله العظمی بروجردی در این خانه آسمانی است.
آیت الله حاج آقا حسین بروجردی فرزند علامه حاج سید علی طباطبائی یکی از بزرگترین علما و مراجع شیعه در قرن چهاردهم هجری است.
وی در سال 1292 هجری قمری در شهر بروجرد به جهان دیده گشود و از کودکی به فرا گفتن علوم دینی در بیت علم و دانش اشتغال داشت.
آیت الله بروجردی سالها در نجف از محضر پربرکت آخوند خراسانی، علامه یزدی، آقا شریعت اصفهانی علیهم الرحمه استفاده خارج فقه و اصول نمود، و خود در علوم عقلی و نقلی به مرتبه اجتهاد و استادی ارتقاء یافت و در سن سی سالگی در ردیف اساتید حوزه نجف به تدریس علما اشتغال داشت.
ایشان بعد از 10 سال اقامت در عتبات در سال 1328 هجری قمری از عراق وارد بروجرد شد و مدت سی سال از بهترین ایام عمرش در زادگاهش به ترویج، تدریس و تألیف سپری شد و چند سفر به حوزه قم آمد و شد نمود که در برهه زمان در جمله مدرسین حوزه قم قرار گرفت اما دیری نگذشت که به زادگاه خویش مراجعت فرمود.
مرحوم آیت الله بروجردی در اواخر سال 1363 هجری قمری به علت کسالتی در بیمارستان فیروزآبادی شهر ری بستری شد و پس از یک عمل جراحی بهبود یافت و تا زمانی که در بیمارستان بود عدۀ زیادی از علما و آیات قم و تهران در بیمارستان از او عیادت نموده و پیشنهاد اقامت در حوزه قم و اداره طلاب را به ایشان دادند.
آیت الله بروجردی در چهاردهم محرم 1364 هجری قمری وارد حوزه قم شد و دیری نگذشت که پس از رحلت آیت الله حائری تدریجا در رأس اساتید بزرگ حوزۀ قم قرار گرفت.
ایشان دارای تالیفات و آثار مکتوب فراوان از جمله "طبقات الرواه"، "بیوت الشیعه"، "رساله حول سند الصحیفه السجادیه"، "ترتیب اساتید الکافی" است.
از جمله خدمات آیت الله‌العظمی بروجردی تاسیس کتابخانه‌ها و مدارسی در شهرهای نجف اشرف، کرمانشاه، ساخت مسجد در کشور هامبورگ و همچنین کمک به ساخت مدارس اسلامی است.
ایشان صبح پنجشنبه دوازدهم شوال سال 1340 هجری شمسی پس از عمری اجتهاد و تلاش برای درک درست اسلام و ترویج آن در شهر قم ندای حق را لبیک گفت.