خبرگزاری مهر، گروه استانها: مازندران سرزمین آلاله‌های گمنام و بی و نام و نشانی است که نامشان برای همیشه در تقویم دفاع مقدس و دفاع از حرم نقش بسته است و یاد لشکر همیشه پیروز ۲۵ کربلا جاوید و مانا است.
سال‌های دوران دفاع مقدس، شیرمردان و دلاورانی که از دل شالیزارها و روستاهای حاشیه دشت و جنگل و مزارع به سمت جبهه‌های نبرد در غرب و جنوب کشور حرکت کردند و این بهانه‌ای بود عروج و پرواز داشته باشند و نامشان به عنوان شهید و یا مفقودالاثر در تقویم روزگار نقش بندد.
شهیدان کشوری، لشکری، بصیر، طوسی، الهی، خیریان و ۱۴ هزار و ۵۰۰ شهید دوران دفاع مقدس مازندران سندی متقن و زنده در حقانیت راه و مرام عاشورایی ملت ایران و مظلومیت مردمان این دیار است.
خلبان شهید شیرودی را ستاره درخشان پرواز در آسمان در دوران دفاع مقدس می‌شناسند اما روایت زندگی‌اش نشان می‌دهد که وی در همه شئون زندگی یک گوهر نایاب بوده است. شهید شیرودی علیرغم عشقی که به خانواده‌اش داشت اما در زمان جنگ اولویت نخستش دفاع از آرمانهای اسلام و کشور بوده و نقش مهم و کلیدی هم در پیروزی جنگ داشت.
این جوان دلاور، دوران کودکی و نوجوانی را در زادگاهش در میان باغ‌ها و شالیزارهای پدری سپری کرده و سپس در سال آخر دبیرستان با اندیشه یافتن کار برای اینکه کمک حال پدر کشاورزش باشد، به پایتخت می‌رود. او علی رغم آنکه بنا به گفته خواهرش از ارتش خوشش نمی‌آمد اما در سال ۱۳۵۱ وارد ارتش شده و دوره مقدماتی خلبانی را در تهران به پایان می‌رساند و پس از آن به پادگان هوانیروز اصفهان می‌رود.
وی پس از پایان تحصیلات به استخدام ارتش در می‌آید و همزمان با آغاز انقلاب نقش مهمی را در ختم دادن به غائله کردستان دارد. این شهید در کنار فعالیت نظامی‌اش نقش مهمی در دعوت مردم به پیوستن به انقلاب اسلامی داشت و هنوز هم سخنرانی‌های کوبنده این شهید شاخص در اذهان مردم تنکابن باقی است.
شیرودی مالک اشتر انقلاب اسلامی
شهید شیرودی که رکورد بالاترین زمان پروازهای جنگی در دنیا را در کارنامه خود دارد، دلیل زنده ماندنش پس از نجات یافتن از ۳۶۰ خطر مرگ را مشیت الهی می‌داند. رشادت‌های او به گونه‌ای بود که آیت‌الله هاشمی رفسنجانی این شهید را مالک اشتر انقلاب اسلامی می‌خواند و رهبر معظم انقلاب نمازش را به شهید شیرودی اقتدا می‌کند.
صبورا شیرودی خواهر شهید خلبان سرلشکر شیرودی در گفت وگو با خبرنگار مهر ضمن تشریح ویژگی‌های شخصیتی این شهید، بارزترین آن را خدمت به خلق از همان اوان کودکی و نوجوانی و جوانی برشمرد و گفت: برادرم از همان کودکی روحیه شهامت و ایثار داشت و همواره با وجودی که یک بچه مدرسه ابتدایی بود اما به هم سن و سالانش دلسوزانه کمک می‌کرد و روزی نبود که چند تن از همکلاسی‌هایش را برای ناهار به خانه نیاورد.
شهید شیرودی از همان کودکی به پدر و مادرم بسیار محبت و کمک می‌کرد و با وجود علاقه‌اش به شالیکاری با وجود سن کم هر روز صبح زود و عصر به شالیزارها سرکشی می‌کرد
وی افزود: شهید شیرودی از همان کودکی به پدر و مادرم بسیار محبت و کمک می‌کرد و با وجود علاقه‌اش به شالیکاری با وجود سن کم هر روز صبح زود و عصر به شالیزارها سرکشی می‌کرد تا بداند آیا آب به مزارع می‌رسد یا خیر.
خواهر شهید شیرودی اظهار داشت: برادرم بسیار به تحصیل علاقه مند بود اما به دلیل اینکه پدرم کشاورز بود و از هزینه تحصیل برنمی آمد برادرم برای گذراندن ادامه تحصیل به تهران مهاجرت کرد و با اجاره اتاقی فقط به مساحت یک تخت هم کار می‌کرد و هم درس می‌خواند.
خواهر شهید شیرودی ادامه داد: مناعت طبع برادرم به حدی زیاد بود که یادم می‌آید وقتی در یک ماه رمضان مادرم برای دیدن برادرم به تهران رفت متوجه شد که او برای سحری خود تنها به تکه نان و پنیری بسنده کرده بود و صاحبخانه اش می‌گفت هر کاری می‌کنیم تا برای او ظرفی غذا ببریم، نمی‌پذیرد و می‌گوید خدا را شکر همه چیز هست.
بانو شیرودی اضافه کرد: اوایل انقلاب شهید شیرودی مردم را به پیوستن به انقلاب دعوت می‌کرد و علاقه او به قرآن و نماز زبانزد خاص و عام بود.
ارتفاعات کردستان و پادگان ابوذر در دوران دفاع مقدس خاطرات زیادی از خلبان شمالی این دوران ثبت کرده‌اند و شهادتش همه مردم ایران به ویژه مردم غرب کشور را متأثر کرد و تشییع باشکوه پیکر مطهرش در کرمانشاه و انتقال به زادگاهش تنکابن از ماندگارترین بدرقه‌های اسطوره‌های این مرز و بوم است.
شهید احمد کشوری
احمد کشوری در تیرماه سال ۱۳۳۲ هجری شمسی در خانواده‌ای متوسط در شمال کشور به دنیا آمد. او یار دیرین شهید شیرودی بود که نامش با این شهید پیوند خورده و رفقای بهشتی یکدیگر هستند.
شهید کشوری در دوران تحصیلات متوسطه‌اش به لحاظ زمینه‌هایی که داشت با مسائل سیاسی و مذهبی آشنا شد وی پس از طی تحصیلات مقدماتی و متوسطه در سال ۱۳۵۱ وارد نیروی هوایی ارتش شد. کشوری همزمان با تحصیل علوم در نیروی هوایی، به معنویت نیز توجه خاص داشت و همواره با ترویج روحیه انقلابی و مجاهدت تلاش می‌کرد در جهت آرمانهای مذهبی خود گام بردارد.
او در دوران قبل از انقلاب اسلامی بسیاری از شب‌ها را با چاپ اعلامیه‌های امام خمینی (ره) به صبح رساند.
وی در طول مدت فعالیت خود در نیروی هوایی ارتش با توجه به جو خاص نیروی هوایی در آن زمان اقدامات بسیار زیادی با برخی از دوستان خود ازجمله شهید شیرودی در راستای اشاعه روحیه انقلابی و جهادی در بین کارکنان این نیرو داشت.
در دوران نخست وزیری بختیار وی با چند تن از دوستان خود طرح کودتایی را تنظیم کردند و آن را نزد آیت الله پسندیده برادر امام (ره) برد اما این طرح هنوز به انجام نرسیده بود که انقلاب مردم در بهمن ۱۳۵۷ به پیروزی رسید.
او پس از انقلاب اسلامی و وقوع جنگ تحمیلی خود را وقف جبهه‌های نبرد علیه رژیم بعثی و متجاوزان کرد و در بسیاری از عملیات‌های مهم شرکت جست.
شهید علی اکبرقربان شیرودی، همرزم شهید کشوری در مورد او گفته است: احمد، استاد من بود. زمانی که صدام امریکایی به ایران یورش آورد، احمد در انتظار آخرین عمل جراحی برای بیرون آوردن ترکش از سینه اش بود. اما روز بعد از شنیدن خبر تجاوز صدام، عازم سفر شد. به او گفته بودند بماند و پس از اتمام جراحی برود. اما او جواب داده بود: وقتی که اسلام در خطر است، من این سینه را نمی‌خواهم.