خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ و هنر : این کتاب با طراحی پرسشهای اساسی درباره طراحی صحنه تدارک دیده شده و با مقدمه نگارنده و پیشگفتاری از دکتر فرزان سجودی آغاز می شود که تئاتر را حاصل تعامل پویای نظام های رمزگانی متفاوت و لایه های متنی متفاوت و نظام طراحی صحنه را یکی از این رمزگان ها می داند. وی در ادامه به معرفی مفاهیمی چون "فرآیند نشانه شدن چیزها"، "تغییرپذیری نشانه" و "دیالکتیک بین زنده و غیرزنده" می پردازد.
در ادامه کتاب فصول سیزده گانه کتاب منعکس شده است: فصل اول با عنوان "کارگردان اول" می پردازد به این وجه که امروزه در تئاتر علمی و حرفه ای ما اینطور جا افتاده که طراح صحنه و کارگردان اثر باید به موازات یکدیگر پیش بروند. در واقع کارگردان اول همان طراح صحنه است که اولین شعله های حرکت موتور یک نمایش را مشتعل می کند و با طراحی خود، گام های اولیه کارگردانی را بر می دارد.
فصل دوم با عنوان "مداد" طراح صحنه را به مثابه یک نقاش آبستره قلمداد می کند. طراح صحنه باید مهمترین وظیفه خود را در بازنمایی و نمایش احساس صحنه خلاصه کند. حسی که به واسطه متن به او منتقل شده و حال او باید با ظرافت تمام و با استفاده از مولفه ها و ابزارصحنه در معرض دید و احساس مخاطب نمایش قرار دهد.
فصل سوم با عنوان "روح" به نقایص طراحی صحنه تحلیلی می پردازد و در فصل چهارم با عنوان "صحنه صفر" می پردازد به رویکرد و شیوه ای خاص از طراحی صحنه که روشهای خاص خود را می طلبد. در این روش در طول اجرا باید این نکته در نظر گرفته شود که تمامی تغییرات باید نسبت به فضای جادویی ابتدای صحنه از برتری بصری برخوردار باشند و تغییرات و تمهیداتی را به کار ببندد که تحیر و ذهنیت مخاطب دچار افت حسی نشده و بر میزان آن افزوده شود.
فصل پنجم با عنوان "شفق" نورپردازی صحنه صفر را مورد تحلیل قرار می دهد و در فصل ششم با عنوان "نارسیس" می پردازد به خودنمایی دکور و طراحی صحنه و آن را حق هر طراح صحنه ای می داند، همانطور که بازیگران و کارگردان های معجزه گر نیز خود را به رخ می کشند و نمایشنامه نویسان نیز همواره در جستجوی ساختار زبانی نو می گردند.
فصول هفتم تا سیزدهم با عناوین "کنستراکتیویسم"، ""زیگورات"، "چشم صحنه"، "کارگردان سوم"، "میکل آنژ"، "باروک" و "ماسک" به بسط هر یک از این مفاهیم و ذکر مثالهایی از اجراهای تئاتری در این رابطه می پردازند. در انتها هم تصاویری از نمایش های "رازها و دروغ ها"، "شکلک"، "خواب در فنجان خالی" و "غزل کفر" به کار پایان می دهند.