آیت‌الله محمد جعفری اراکی از فقهای برجسته حوزه علمیه تهران و از شاگردان امام خمینی(ره) دار فانی را وداع گفت.

به گزارش خبرنگار مهر، آیت‌الله جعفری اراکی یکی از استوانه‌های حوزه علمیه تهران بود که بیش از سه دهه چراغ تدریس خارج فقه و اصول را در حوزه علمیه مروی روشن نگه داشت.

پیکر این عالم ربانی امشب بعد از نماز مغرب و عشاء برای وداع به مدرسه علمیه مروی منتقل می‌شود.

مراسم تشییع پیکر آیت‌الله جعفری اراکی روز سه شنبه در تهران ساعت ۸:۳۰ در مدرسه علمیه مروی و در قم ساعت ۱۵:۳۰ از مسجد امام حسن عسکری (ع) به سمت حرم حضرت معصومه (س) برگزار می‌شود.

همچنین مراسم ترحیم این عالم ربانی روز سه‌شنبه بعد از نماز مغرب و عشاء در مسجد اعظم قم و روز پنجشنبه ساعت ۱۵ در حسینیه بنی فاطمه خیابان ری برگزار می‌شود.

آیت‌الله جعفری اراکی از استوانه‌های فقهی حوزه تهران بود

آیت‌الله علی اکبر رشاد رئیس شورای عالی حوزه‌های علمیه تهران در پیامی، آیت‌الله جعفری اراکی را از پشتوانه‌های معنوی و استوانه‌های فقهی دوره اخیر حوزه پایتخت دانست.

در پیام آیت‌الله رشاد آمده است: «خبر رحلت مدرس برجسته حوزه علمیه تهران، آیت‌الله جعفری اراکی (قدّس الله نفسه الزکیه) مایه تأسف و تأثر شد. او از پشتوانه‌های معنوی و استوانه‌های فقهی دوره اخیر حوزه پایتخت بود، و شاگردان فراوان تربیت یافته در محضر معرفتی‌ش، ذخیره ماندگار آن راحل رستگار برای «یوم لاینفع مال و لابنون» بشمار است. این جانب از سوی خود و ارکان حوزه عریق و عظیم تهران، این واقعه مولمه را به رهبر معظم انقلاب اسلامی سایر مراجع عظام (دام ظلهم)، حوزه‌های علمیه و خیل تلامذه آن مرحوم و بیت محترمش تسلیت عرض کرده، از بارگاه بلند باری برای بازماندگان سوگوار، صبر جمیل و اجر جزیل و برای او مغفرت و علو مرتبت مسالت می‌کنم. حشره الله مع اولیاه و اسکنه فسیح جنانه.»

همچنین مدیر حوزه علمیه استان تهران در پیامی ارتحال این عالم ربانی را تسلیت گفت.

در پیام حجت‌الاسلام والمسلمین محمد هادی رحیمی صادق آمده است: «ارتحال عالم وارسته و استاد گرانقدر سطوح عالی حوزه علمیه استان تهران مرحوم آیت‌الله محمد جعفری اراکی را به علما و حوزویان استان تهران به ویژه شاگردان و ارادتمندان و به خصوص خانواده محترم ایشان تسلیت می‌گویم. این استاد فرزانه سالیانی چند در حوزه حوزه نجف از علمایی همچون آیت‌الله خویی، امام خمینی، سید عبدالهادی شیرازی کسب فیض کرد و سالیانی چند جرعه نوش حوزه قم بود و از همان اوایل نهضت انقلاب اسلامی در رکاب امام خمینی (ره) خدمتگذار انقلاب اسلامی و از مبارزین انقلابی بود و سالیان مدیدی از عمر خود را در راه ترویج معارف دین و تدریس علوم حوزوی و تربیت شاگردان به خصوص در مدرسه علمیه مروی صرف و خدمات شایانی به حوزه‌های علمیه ارائه نمود. از خدای متعال علو درجات و حشر با اهل بیت (ع) برای آن فقید سعید و صبر جمیل و اجر جزیل برای خانواده و فرزندان محترم ایشان خواهانم.»

زندگینامه

به گزارش مهر، آیت‌الله محمد جعفری اراکی در اسفند ماه سال ۱۳۱۰ شمسی در منطقۀ کَرَهرود اراک متولد شد. پدرش مرحوم شیخ حسن جعفری اراکی از روحانیون منطقه و مادرش مرحوم فاطمه سادات میراشرفی از زنان پرهیزکار و نیک روزگار خویش بود. اجداد پدری وی از روحانیون و بزرگان دینی بودند. جد اعلای وی نیز مرحوم آخوند مُلا جعفر بود که در سالیان دور از شهر خوانسار به کرهرود اراک هجرت کرده بود.

وی پس از دوران دبستان از سن ۱۱ سالگی و در سال ۱۳۲۱ شمسی وارد حوزۀ اراک شد و تحصیلات حوزوی خود را در مدرسه معروف حاج محمد ابراهیم اراک آغاز کرد. پس از پایان مقدمات در سال ۱۳۲۵ شمسی به حوزۀ علمیه قم رفت و سپس بعد از پایان سطوح عالی برای تکمیل دروس حوزوی و درس خارج فقه و اصول در سال ۱۳۳۱ شمسی راهی عراق و شهر نجف شد تا از اساتید آن سامان بهره بگیرد. آیت‌الله جعفری اراکی در زمان حضور در قم توسط آیت‌الله شیخ عبدالنبی اراکی مُلبس به لباس روحانیت شد.

از اساتید وی در حوزه علمیه شهر نجف می‌توان به آیت‌الله میرزا باقر زنجانی (یک دوره درس خارجه اصول)، آیت‌الله شیخ حسین حلی (خارج فقه)، آیت‌الله میرزا حسن یزدی (درس خارج فقه)، آیت‌الله سیدعبدالهادی شیرازی (درس خارج فقه)، آیت‌الله خویی (درس خارج فقه و اصول به مدت ۲۵ سال)، امام خمینی (درس خارج فقه به مدت ۱۴ سال) و آیت‌الله سید جمال الدین گلپایگانی در عرفان و سلوک نام برد.

آیت‌الله جعفری اراکی به سبب روحیۀ انقلابی که داشت از قیام ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ شمسی حمایت و پشتیبانی کرد. همچنین با عده‌ای از فضلای شهر نجف فعالیت دسته جمعی علیه رژیم طاغوت و حمایت از امام راحل ایجاد کرده بودند، که یکی از ثمرات این فعالیت گروهی ملاقات با مراجع آن زمان از جمله آیت الله خویی، آیت الله میرزا باقر زنجانی، آیت الله حکیم و آیت الله شاهرودی برای گرفتن امضای آن مراجع برای مرجعیت امام رحمه الله علیه به دلیل جلوگیری از اعدام امام راحل بود.

آیت‌الله جعفری به هنگام تبعید امام خمینی به عراق و ورودشان به شهر نجف در استقبال از ایشان حضور فعالی داشت. این عالم به سبب علاقه‌ای که به امام خمینی (ره) داشت از زمان حضور مرحوم امام در شهر نجف تا هنگام هجرت امام از شهر نجف همواره در درس خارج و نماز جماعت به امامت ایشان شرکت می‌کرد. این علاقه به ایشان تا بدان جا بود که هنگام حضور امام در شهر نجف، وی به همراه تعداد دیگری از علما و فضلای شهر نجف از جمله آیات اخوان مرعشی و صافی اصفهانی به خدمت آیت الله سید محمد تقی بحرالعلوم که آن موقع امام جماعت مسجد شیخ انصاری بود رسیدند و از ایشان تقاضای اقامۀ نماز ظهر توسط امام خمینی در این مسجد کردند و آیت الله بحرالعلوم نیز مسجد شیخ انصاری را برای اقامه نماز ظهر در اختیار امام راحل گذاشتند و خود به مسجد شیخ طوسی که در نزدیکی منزل‌شان بود رفتند و بعدها امام راحل در این مسجد (مسجد شیخ انصاری) نیز همواره درس خارج تدریس می‌کردند.

وی در سال ۱۳۶۲ شمسی در شهر نجف درس خارجه فقه خود را آغاز کرد. محل تدریس وی، بیشتر در مسجد شیخ انصاری و مسجد هندی در شهر نجف بود. سپس بعد از هجرت به ایران و سکونت در شهر تهران پس از تقاضاهای مکرر آیت‌الله مهدوی کنی به مدرسه علمیه مروی رفت و در آن مدرسه نیز به تدریس درس خارج فقه و اصول مشغول شد. تدریس وی، در آن مدرسه باعث رونق علمی آن مدرسه علمیه شد، به طوری که طلاب زیادی از مناطق مختلف تهران به مدرسه علمیه مروی می‌آمدند تا از محضر این استاد استفاده کنند.

آیت‌الله جعفری پس از انقلاب با وجود خواست امام خمینی مبنی بر تقبل بعضی از مسئولیت‌ها، ترجیح داد به فعالیت‌های درسی و علمی خود از جمله بحث و تدریس و تألیف بپردازد.

وی، آثار مختلفی در زمینه‌های مختلف علمی از جمله فقه و اصول و اخلاق دارد که متأسفانه هیچ کدام از آنان چاپ نشده‌اند. بعضی از آثار این عالم ربانی عبارت است از: مباحث فقه (از ابتدای طهارت تا دیات که حاصل اِفادات درس خارج فقه در مدرسه علمیه مروی به صورت کتاب خطی غیر مطبوع است)، مباحث اصول (یک دوره کامل اصول که حاصل افادات درس خارج اصول ایشان در مدرسه علمیه مروی به صورت کتاب خطی است)، تقریرات درس خارج فقه و اصول آیت‌الله خویی، تقریرات درس خارج فقه آیت‌الله میرزا باقر زنجانی و کنوزالمطالب فی کشف رموزالمکاسب (شرح نو بر مکاسب شیخ انصاری) تألیف حجت‌الاسلام والمسلمین محمد مهدی اسلامی که بر اساس دروس آیت‌الله جعفری اراکی نگارش شده است.