یاسر خلیل نژاد، کارشناس رشته تیراندازی در گفتوگو با خبرنگار مهر، در خصوص احتمال جذب مربی خارجی برای تیمهای ملی تفنگ و تپانچه اظهار کرد: معتقدم اگر قرار است مربی خارجی برای تیمهای ملی انتخاب شود آن مربی باید سطح بالایی داشته باشد. در حال حاضر ما در رشته تیراندازی مربیان خارجی زیادی داریم ولی واقعیت این است که سطح مربیهای داخلی از آنها خیلی بالاتر است.
وی افزود: همین مربیان ایرانی این روزها لژیونر هستند و خارج از کشور هدایت سایر تیمها را به عهده دارند. تیراندازی ایران شرایط خیلی خوبی دارد؛ ما مدال طلای المپیک را داریم، چند بازیکن المپیکی داریم و حتی استعدادهای جوانی که در صورت آماده سازی مناسب میتوانند پشتوانه خوبی برای تیراندازی باشند. اینکه فدراسیون هم تصمیم دارد مربی خارجی به خدمت بگیرد اتفاق خوبی است اما به همان شرطی که گفتم، این مربی باید جز طراز اولها باشد.
این کارشناس تیراندازی خاطر نشان کرد: فدراسیون در این خصوص ابتدا لازم است که اهداف خود را خیلی شفاف ارائه کند. ببینید وقتی شما یک مربی خوب خارجی میآورید انتظارات او هم به اندازه کارنامهاش خواهد بود یعنی قطعاً چنین مربی دستمزد پایینی نخواهد داشت. ما باید ببینیم هدفمان موفقیت در بازیهای آسیایی ناگویا است که حدود ۲ سال دیگر قرار است برگزار شود. در این صورت قطعاً به خدمت گرفتن یک مربی خارجی طراز اول برای فدراسیون هزینه بسیار بالایی خواهد داشت. رشته تیراندازی عملاً تا بازیهای آسیایی ۲۰۲۶ ناگویا رویداد آنچنان مهمی ندارد. بنابراین فدراسیون باید برای پرداخت دستمزد بالای این مربی آن هم به مدت یک سال و نیم خودش را آماده کند.
خلیل نژاد در واکنش به درخواست ملیپوشان از فدراسیون برای جذب مربی خارجی هم گفت: ورزشکار تا حدودی حق دارد. ما زمانی که مربی خارجی به خدمت میگیریم یک ردیف بودجه برای آن در نظر گرفته میشود و حتی وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک هم پای کار میآیند و کمک میکنند. شرایط همیشه اینطور بوده که وقتی مربی ایرانی در کنار تیم بوده آن امکاناتی که لازم داشته را در اختیارش نمیگذاشتن ولی وقتی یک فرد خارجی میآید وضعیت تغییر میکند.
او ادامه داد: به همین دلیل است که شاید بتوان به ورزشکاران هم حق داد که برای سهولت در دسترسی به تجهیزات خواستار جذب مربی خارجی باشند. در حال حاضر هم ملیپوشان تفنگ، هم تپانچه و هم اهداف پروازی خواستار جذب مربی خارجی هستند چون امیدوارند با این اتفاق برخی از چالشهایی که به آن اشاره کردم برطرف شود.
خلیل نژاد در پاسخ به این پرسش که فکر میکنید در صورت پیشنهاد فدراسیون به مربیان ایرانی که شما معتقد هستید رزومه بهتری نسبت به برخی مربیان خارجی دارند، آنها حاضر هستند هدایت تیم ملی ایران را به عهده بگیرند؟ گفت: در این زمینه چند مورد باید بررسی شود. ابتدا باید دید این دوستان ممکن است در صورت تمایل به همکاری چه درخواستی از فدراسیون خواهند داشت در ادامه آیا فدراسیون میتواند به این درخواستها پاسخ مثبت بدهد. شاید یک بحث موضوعات مالی باشد چون احتمال دارد این مربیها در خارج از ایران دستمزد خوبی دریافت کنند. مورد دیگر بحث پذیرش این مربیان از سوی ورزشکاران است. مهمترین شرط یک مربی برای حضور در تیم باید این باشد که از سوی اعضای تیم پذیرش داشته باشد و مورد اعتماد آنها قرار بگیرد.
کارشناس تیراندازی در پاسخ به این پرسش که آیا ممکن است یک مربی مورد پذیرش همه ملیپوشان قرار بگیرد؟ گفت: ما اگر مدال المپیکی میخواهیم و دوست داریم حتی رنگ آن را ثابت نگه داریم باید یکسری موارد را رعایت کنیم. تیمهای حرفهای به این شکل هستند که هر ورزشکاری خودش به تنهایی یک مربی دارد و این مربی در اعزامها نیز در کنار ورزشکار خود حضور دارد و در جریان بازیها نکات مهم را به او گوشزد میکند و راهنمایی لازم را انجام میدهد.
وی تاکید کرد: ملیپوشان ما حق دارند که خواستار یکسری امکانات باشند. برای مثال هانیه رستمیان ۲ دوره نماینده ایران در المپیک بوده، تجربه دارد و خیلی چیزها را از نزدیک دیده است. بنابراین طبیعی است که نتواند به برخی از مربیان داخلی اعتماد نکند اما در این میان باید شرایط فدراسیون را هم سنجید جذب حداقل ۳ مربی خارجی برای هر ماده واقعاً نیازمند یک بودجه کلان است. باور من این است که ما باید مانند گذشته یک تیم کادر فنی داشته باشیم که این تیم شامل روانشناس، آنالیزور، متخصص تجهیزات و چند مربی مناسب باشد. در انتخاب این کادر فنی باید دقت کامل داشت برای مثال میگویم ما ورزشکاری داریم که از نظر تکنیک بسیار عالی است اما مدیریت خوبی روی زندگی ورزشی خود ندارد. این کادر در این مورد وظیفه دارد صرفاً به او روش زندگی قهرمانی را آموزش بدهد و کاری به تکنیکش نداشته باشد.