به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی، جان ویلیامز آهنگساز مشهور هیچ گاه دوست نداشت فیلمی درباره وی ساخته شود. این برنده ۵ جایزه اسکار سال‌ها در برابر ساخته شدن هر فیلمی مقاومت کرد و حتی دعوت آکادمی اسکار را - که او را ۵۴ بار نامزد کسب جایزه کرده است - برای انجام یک مصاحبه شغلی برای برنامه تاریخ شفاهی آن رد کرد.
ویلیامز اما سرانجام تسلیم و نتیجه آن ساخته شدن مستندی با عنوان «موسیقی از جان ویلیامز» ساخته مستندساز لوران بوزرو بود که سی و هشتمین دوره جشنواره انستیتو فیلم آمریکا را روز چهارشنبه افتتاح می‌کند.
این مستند درباره ظهور ویلیامز از رهبری گروه جاز دبیرستانی تا تبدیل شدنش به پیانیست استودیویی و بدل شدنش به یک آهنگساز تلویزیونی و سینمایی است که با ساخت موسیقی برای فیلم‌های استیون اسپیلبرگ و جورج لوکاس در دهه ۱۹۷۰ به شهرت رسید. در نهایت او رهبری ارکسترهای سمفونیک را در سراسر جهان برعهده گرفت.
بوزرو سازنده این مستند مصاحبه‌های جدیدی با ویلیامز، اسپیلبرگ، لوکاس و حدود ۳۰ کارگردان، تهیه‌کننده، آهنگساز و نوازنده و نیز اعضای خانواده این آهنگساز انجام داده تا یک تصویر کامل از وی بسازد و همچنین از فیلم‌هایی از ویلیامز که پیش از این دیده نشده و شامل ضبط برخی از به یاد ماندنی‌ترین موسیقی‌های اوست و شامل موسیقی «آرواره‌ها»، «برخورد نزدیک از نوع سوم» و «ای.تی» می‌شود، استفاده کرده است.
این فیلمساز فرانسوی الاصل علاوه بر ساخت موسیقی فیلم‌های اسپیلبرگ سازنده موسیقی فیلم‌های تحسین شده دیگری چون «پنج بازگشت» درباره فیلمسازان هالیوود در طول جنگ جهانی دوم بوده است.
پروژه ساخته شدن این مستند ۲ سال پیش با یک سلام ۳ دقیقه‌ای به ویلیامز در ۹۰ سالگی او آغاز شد.
بوزرو برای فیلم با چندین کارگردان که با ویلیامز کار کرده بودند مصاحبه کرد که اسپیلبرگ، لوکاس، کریس کلمبوس سازنده «هری پاتر»، جی. آبرامز سازنده «جنگ ستارگان: نیرو بیدار می‌شود» و ران هاوارد سازنده «دور و دور» را دربرمی‌گیرد. او گفت ویلیامز ابتدا ساخت این فیلم را هم رد کرد و گفت: «فکر نمی‌کنم مردم واقعاً به شناختن من اهمیتی بدهند.» کارگردان در پاسخ به او گفت: «این به شما مربوط نیست، درباره موسیقی شما و همه نوازندگانی است که با شما همکاری کرده‌اند».
این مستندساز به فیلم‌های سوپر ۸ اسپیلبرگ که در جلسات ضبط دهه ۷۰ و ۸۰ می‌گرفت دسترسی داشت و در کنار آنها از انگشت شمار فیلم‌های موجود درباره ویلیامز از جمله مستند بی‌بی‌سی در سال ۱۹۸۰ درباره «امپراتوری ضربه می زند»، مراسم جایزه دستاورد یک عمر زندگی موسسه فیلم آمریکا در سال ۲۰۱۶ و فیلم مستند گفتگوی سینماتک آمریکا در سال ۲۰۲۳ بین اسپیلبرگ و ویلیامز، برای ساخته شدن فیلمش استفاده کرد. ویلیامز از سال ۱۹۷۴ با اسپیلبرگ همکاری کرد و برای همه فیلم‌های بلندش به جز ۵ فیلم موسیقی ساخت.
با این حال بیشتر این فیلم جدید است و به ویلیامز در حال استراحت در زمین گلف، حضور در خانه تابستانی موسیقی بوستون، حضور در ساختمان موسیقی سونی که به تازگی به نام او نامگذاری شده و آهنگساز اولین بار در سال ۱۹۴۰ در آنجا حضور یافته بود، پرداخته است. بوزرو گفت کلید ارتباط برقرار کردن با ویلیامز تمرکز روی کارش بود و وقتی با او درباره موسیقی صحبت کنی، او هر چقدر بخواهی حرف می‌زند.
ویلیامز که اکنون ۹۲ سال دارد، به تازگی نوشتن کنسرتو پیانویی را به پایان رسانده است که پیانیست امانوئل آکس سال آینده در تانگلوود اجرا خواهد کرد و روند خلق آن هم در فیلم هست.
بوزرو می‌گوید: موسیقی او خاطرات فیلم‌ها، دوران کودکی‌اش و کشف سینما را تداعی می‌کند. او واقعاً به زندگی جمعی ما تعلق دارد. من به راحتی او را با موتزارت مقایسه می‌کنم. او از همان نوع نابغه از نظر میزان کار و انسانیت است. جان بی‌زمان است. او به چیزی که به آن اعتقاد دارد بسیار صادق است؛ موسیقی و من واقعاً آن را تحسین می‌کنم.
این آهنگساز ۵۴ نامزدی اسکار در کارنامه دارد که اولینش به «دره عروسک ها» در سال ۱۹۶۷ بازمی‌گردد. او سال ۱۹۶۹ برای «غارتگران» و «خداحافظ آقای چیپس» این موفقیت را با ۲ نامزدی تکرار کرد و سال ۱۹۷۱ برای موسیقی «ویولن زن روی بام» فیلم موزیکال نورمن جویسون برای اولین بار اسکار گرفت و این موفقیت را سال ۱۹۷۵ با موسیقی «آرواره‌ها» و «جنگ ستارگان» در سال ۱۹۷۷ تکرار کرد و اسکار، گلدن گلوب و بفتای آن سال‌ها را برد. با «جنگ ستارگان اپیزود پنجم: امپراتوری ضربه می‌زند» در سال ۱۹۸۰ نیز وی برنده جایزه اسکار و بفتا شد و نامزدی ۲ جایزه گرمی را به دست آورد و بار دیگر در سال ۱۹۸۱ برای «مهاجمان صندوق گمشده» اسکار را کسب کرد.
فیلم مستند «موسیقی از جان ویلیامز» قرار است یک اکران محدود در سینماهای نیویورک، لس‌آنجلس و لندن داشته باشد و پس از آن یکم نوامبر در دیزنی پلاس نمایش داده شود.