رضاپور درباره شیوه اجرایی این نمایش به خبرنگار مهر گفت: "تاکنون نمایش نو (Noh) ژاپنی به این شکل در کشور ما اجرا نشده است. این نوع نمایش اواخر قرن 14 و اوایل قرن 15 در ژاپن پا به عرصه گذاشت و من تلاش کردم با استفاده از معتبرترین متون سنتی این اثر را اجرا کنم."
وی درباره داستان نمایش توضیح داد: "مضمون کلی این شیوه سنتی نمایشی در ژاپن به دوره جنگ‌های قومی برمی گردد که دو قوم میناموتو و تایرا با یکدیگر می‌جنگیدند. داستان درباره یک سرباز میناموتویی به نام کوماگای نوناست که یک ژنرال 16 ساله را می‌کشد. کوماگا وقتی نقاب او را کنار می‌زند منقلب می‌شود و در معبد برای رستگار روح آتسو موری دعا می‌کند."
به گفته رضاپور نمایش نو در سه بخش به اجرا درمی‌آید. در بخش نخست با نام "جو" نمایش کند و آرام به پیش می رود. در بخش دوم یا "ها" تمام سر و صداهای صحنه ساکت می‌شود و بازیگران در سکوت بازی می‌کنند. در بخش سوم "کیو" به اجرا درمی‌آید که ریتم تند دارد و مرحله نتیجه‌گیری نمایش محسوب می‌شود.
کارگردان "آتسو موری" ادامه داد: "تنها تغییری که من در نمایش ایجاد کرده‌ام، ترجمه متن به زبان فارسی است. من ژاپنی بلدم و سعی کردم نمایش به شیوه اصلی بسیار نزدیک باشد. البته در اجرای سنتی این نمایش آواها به صورت اپرا توسط خواننده زن اجرا می‌شود. ولی ما از صدای همسرایان به صورت کرال استفاده کردیم."
"آتسو موری" را که بر اساس متنی از سه آمی موتوکیو اجرا می‌شود، بهرام بیضایی و داریوش عاشوری ترجمه کرده‌اند و رسا کجوری و محمد رضاپور مقدم بازیگرن آن هستند. مریم جهاندارپور و پونیا نظربلند همسرایان، مریم حسین‌زاده مسئول صحنه، احسان شکراللهی آهنگساز و فرشید زرمهر مشاور کارگردان هستند.