هاشم اورعی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه یکی از لازمه‌های جبران ناترازی برق استفاده از فناوری‌های جدید است، گفت: هر سال با تقاضای ۶ درصدی مصرف برق مواجه می‌شویم که به موازات آن تولید هم باید افزایش پیدا کند.
وی ادامه داد: البته این افزایش هم نباید به گونه‌ای باشد که وزارت نیرو تمامی تمرکز خود را بر افزایش تولید گذارد زیرا در صورتی که مصرف کنندگان به درستی مصرف نداشته باشند این تولید مازاد نیز هدر می‌رود. زیرا زمانیکه برق به درستی مصرف می‌شود نتیجه آن خود را در تولید ناخالص نمایان می‌کند.
این کارشناس انرژی خاطر نشان کرد: در بحث تولید باید نیروگاه‌های جدید احداث شود اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که سال گذشته ۱.۷ دهم درصد ظرفیت نیروگاهی کشور افزایش پیدا کرد یعنی ما در بخش تولید در بخش تقاضا عقب افتادیم اما با فرض ایجاد نیروگاه‌های حرارتی جدید هم باز هم مشکلی به نام خوراک وجود دارد به همین علت ما در بخش تولید نیاز به یک بازنگری داریم.
اورعی ادامه داد: با نگاهی به سبد انرژی کشور متوجه می‌شویم ۹۰ درصد تولید برق کشور به گاز وابسته است و با توجه به اینکه در شرایط فعلی دچار ناترازی گاز نیز هستیم دیگر احداث نیروگاه حرارتی راهکار نیست و راه ما را به تجدیدپذیرها می‌رسد به طوری که تقریباً راهکاری که باقی مانده کاهش وابستگی به گاز و تنوع سبد انرژی است و دیگر آنکه با افزایش تولید به سمت انرژی‌های تجدید پذیر سوق پیدا کنیم.
به گفته وی، در سال ۱۴۰۱ نزدیک به ۸۶ درصد تولید برق وابسته به گاز بود که اکنون به ۹۰ درصد هم رسیده است که نشان مید هد در برنامه‌ریزی ها هم مسیر برنامه را اشتباه رفتیم که اکنون به این نتیجه رسیدیم که گاز هم نداریم. اما اکنون باید چه کرد؟ اول آنکه احداث نیروگاه‌های حرارتی مشکلی از ما حل نمی‌کند زیرا ما نه گاز داریم و نه آب به اندازه کافی برای نیروگاه‌های برقابی داریم؛ نیروگاه‌هایی که ۱۴ درصد از ظرفیت نیروگاهی مربوط به آنهاست.
این کارشناس انرژی خاطرنشان کرد: ابتدا باید مردم را در جریان بگذاریم که بهینه سازی صورت گیرد و در کنار آن سرمایه گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر انجام شود زیرا ظرفیت‌های قابل توجهی در این حوزه وجود دارد که می‌توان از آنها بهره برد اما متأسفانه کل ظرفیت منصوبه ما از انرژی‌های تجدید پذیر ۱۳۰۰ مگاوات است که از ۹۳ هزار مگاوات کل ظرفیت برق کشور بسیار ناچیز می‌شود.
وی گفت: اگر به اوج مصرف در تابستان برسیم باز هم سهم تجدیدپذیرها بسیار ناچیز خواهد بود زیرا تغییر مسیر و تحولی را شاهد نیستیم. دولت، برق که کالای تجاری است را به ابزار سیاسی تبدیل کرده و اجازه افزایش قیمت را نمی‌دهد در صورتی که هزینه بر است و مشکل دیگر آن است که قیمت برق را بازار تعیین نمی‌کند به همین دلیل ناترازی را در پی دارد.