ابوالفضل همراه مجری برنامه «یکی از ما» به گفتگوی خود با روحانیون جهادی در این برنامه اشاره و بیان کرد که تصوراتش بعد از برنامه نسبت به روحانیون تغییر کرده است.

ابوالفضل همراه بازیگر و مجری برنامه «یکی از ما»، درباره چگونگی حضورش در این برنامه به خبرنگار مهر بیان کرد: درگیر پروژه‌ای در شیراز برای یادواره شهدای استان فارس بودم که مصطفی خلیل‌زاده تهیه کننده برنامه با من تماس گرفت و درباره برنامه گفت و من هم پاسخ دادم که فضای اجرا برایم جذاب نیست و حتی نامأنوس است. اما او توضیح داد که به دنبال بازیگر هستند چون پروژه آیتم‌های نمایشی دارد.

وی ادامه داد: بعد از بازگشت به تهران، گپ و گفتی با هم داشتیم و وقتی کل برنامه را برای من توضیح داد که گفتگو با روحانیون عزیزی است که بعد از دوران دروس حوزه به مناطق مختلف می‌روند و کمک می‌کنند، جذب این برنامه شدم. استرس داشتم چون تجربه زیادی در فضای اجرا نداشتم اما با کمک دوستان از نویسنده تا تهیه کننده به شناخت خوبی رسیدیم. درنهایت، توانستم قالب‌های ذهنی‌ام را بشکنم و به سمت گفتگوی صمیمانه بروم.

همراه درباره دیگر بخش‌های برنامه گفت: آیتم‌های نمایشی که خودم اجرا می‌کردم، به من قوت قلب داد و باعث شد که بدانم همچنان بازیگر هستم. از توانمندی‌های بازیگری استفاده کردم و بازخوردی که از مخاطب گرفتم، خدا را شکر مثبت بود. این برنامه برای خود من واقعاً چالشی شیرین بود. اولین بار بود که تجربه همراهی با سوژه‌هایی که دعوت می‌کردیم و روحانیون جهادی را داشتم. این صمیمیت باعث می‌شد که طرف مقابل هم راحت‌تر باشد.

این بازیگر با اشاره به تجربه حضور در اردوهای جهادی عنوان کرد: من قبلاً فضای اردوهای جهادی را تجربه کرده بودم و این تجربیات به اجرای من کمک کرد. قبل از هر اجرا با روحانیون مهمان گپی می‌زدیم. اولین بار که به اردوی جهادی رفتم، سال ۸۳ بود. اولین تصاویر را از اردوهای جهادی گرفتم و تجربه دلنشینی بود. آخرین بار هم قبل از کرونا بود.

همراه در ادامه درباره ساخت مستند از اردوهای جهادی گفت: سال ۸۳ به عنوان کارگردان یک مجموعه تلویزیونی مستند به اردوهای جهادی رفتیم و آخرین بار هم به عنوان بازیگر حضور داشتم. به هر حال، یک مسیر را طی کردیم و ارتباط بسیار خوبی با روحانیون حاضر در اردوها برقرار کردیم.

وی درباره دغدغه خودش در برنامه یادآور شد: در این برنامه، تلاش و دغدغه من این بود که سوژه‌ها و روحانیون در مناطق محروم که اقدامات خوبی هم انجام می‌دهند، معرفی شوند. پیشنهاداتی هم داشتم که چطور می‌تواند بهتر باشد. اتفاق بزرگی افتاده و به نظر من، دوستانمان در رسانه باید به این مسئله توجه کنند و آن را در اولویت‌های خود قرار دهند. این‌ها واقعاً قهرمان‌های کم‌نام و نشانی هستند که باید به آن‌ها توجه ویژه شود. من خودم از تمام ظرفیت و توانم استفاده کردم تا این دوستان را معرفی کنم و فضایی برای معرفی آن‌ها فراهم کنم. حالا اینکه چقدر موفق بودم، مخاطبان و عزیزانی که برنامه را دیدند باید قضاوت کنند.

بازیگر «اخراجی ها» درباره تصور خودش نسبت به این اقدامات جهادی بیان کرد: تصورم نسبت به روحانیت قبل و بعد از این برنامه، تغییر کرده است. سالیان سال است که ما با این عزیزان ارتباط داریم و دوستان زیادی هم در این حوزه داریم ولی متاسفانه به دلایل مختلف این شناخت نسبت به روحانیون وجود ندارد، شاید مثلاً فضای مجازی و سمپاشی‌هایی که از طریق رسانه‌های بیگانه می‌شود، دلیل نبود شناخت لازم باشد. از طرفی شاید برخی از روحانیون در برخی کسوت‌ها و جایگاه‌ها خوب عمل نکرده‌اند و این منجر به کاهش اعتماد مردم شده است. من فکر می‌کنم که این برنامه می‌تواند کمک کند که روحانیون عزیز ما که کم هم نیستند و در حوزه‌های مختلف کنار مردم هستند، دیده شوند. این روحانیون به مردم کمک می‌کنند و کار می‌کنند.

همراه ادامه داد: آگاهی‌رسانی که از طریق این برنامه شده، به نظر من بسیار خوب است و امیدوارم ادامه پیدا کند. در مورد بازخوردها، هم نسبت به اجرا و هم نسبت به خود برنامه واکنش‌های مثبتی دریافت کرده‌ام. اساتیدی که در دوران دانشجویی داشتم و استاد بازیگری من بودند، پیام‌های خوبی برایم فرستادند. همچنین از جانب مردم نیز بازخوردهای مثبتی دریافت کردم.

این بازیگر در پایان درباره مخاطبان برنامه عنوان کرد: من امیدوارم که مخاطبان برنامه به سمت نسل جدید بروند و بیشتر بتوانند ارتباط بگیرند. در چند قسمت از برنامه شاهد بودیم که جامعه مخاطب این روحانیون هم که به روستاها رفته‌اند کودکان و نوجوانان بوده‌اند و در مناطق محروم فعالیت کرده و سعی کرده‌اند روی کودکان و نوجوانان اثرگذار باشند و آن‌ها را در مسیر تربیتی درستی قرار دهند. امیدوارم دوستان کاری کنند که این برنامه را حتی قشر کودک و نوجوان هم ببینند. حتی فکر می‌کنم این برنامه می‌تواند به عنوان یک کار تربیتی در مدارس پخش شود. شاید در خانه این بچه‌ها برنامه را نبینند، ولی اگر در مدارس ساعت‌هایی برای پخش آن بگذارند، فکر می‌کنم بسیار مناسب باشد.