به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از خبرگزاری فرانسه، رهبران اتحادیه اروپا با هدف تقویت معاهده بارسلونا با ایجاد اتحادیه مدیترانه ای موافقت کردند.
در همین رابطه، نخست وزیر اسلوونی که کشورش ریاست دوره ای اتحادیه اروپا را بر عهده دارد، در یک کنفرانس خبری در این باره اظهار داشت : شورای اروپا از ایجاد اتحادیه مدیترانه ای حمایت می کند. امروز نیاز به تقویت معاهده بارسلونا حس می شود. زمانی که معاهده بارسلونا مورد توافق قرار گرفت شرایط جهان به گونه دیگری بود.
معاهده بارسلونا در سال 1995 و به منظور تقویت مذاکرات اتحادیه اروپا با کشورهای حاضر در جنوب و شرق مدیترانه از جمله کشورهای عربی به جز لیبی، تشکیلات خود گردان فلسطین، رژیم صهیونیستی، قبرس و ترکیه به تصویب اتحادیه اروپا رسید.
به گزارش مهر، "نیکلا سارکوزی" این طرح را ( ایجاد اتحادیه مدیترانه ای ) از زمان کاندیداتوری برای انتخابات ریاست جمهوری درتبلیغات خود مطرح کرد، اما بعدها با برخورد سرد دیگر کشورها با این موضوع روبروشد.
اتحادیه اروپا در حالی با ایجاد اتحادیه مدیترانه ای موافقنت کرده که پیش از این و درمیان کشورهای اروپایی، آلمان اصلی ترین مخالف ایجاد این اتحادیه بود ومعتقد بود تلاش فرانسه برای ایجاد چنین اتحادیه ای برای مقابله با گسترش نفوذ آلمان دراروپای مرکزی است.
انگلیس و کشورهای اسکاندیناوی هم با چنین پروژه ای موافق نبودند و ترکیه هم که درتلاش برای پیوستن به اتحادیه اروپاست؛ پیوستن به این اتحادیه را برای پیوستن خود به اتحادیه اروپا مشکل ساز اعلام کرده بود.
بر مبنای این طرح، قرار است اتحادیه یاد شده ( اتحادیه مدیترانه ای ) با ریاست دو کشور که به مدت دو سال انتخاب می شوند، اداره شود.
بر اساس این پیشنهاد، در 9 سال نخست فعالیت اتحادیه مدیترانه ای نیز یک کشور غیراروپایی از کشورهای حاشیه دریای مدیترانه و یک کشور عضو اتحادیه اروپا که آنهم در حاشیه دریای مدیترانه قرار دارد، ریاست مشترک اتحادیه را برعهده خواهند گرفت.
تشکیل اتحادیه یاد شده ازجمله شعارهای انتخاباتی سارکوزی در زمان انتخابات ریاست جمهوری آن کشور بود.
کشورهای اسپانیا، ایتالیا، یونان، قبرس، مالت، ترکیه، لبنان، رژیم صهیونیستی، مصر و لیبی از اعضای اتحادیه مدیترانه ای به شمار می روند.
برای همکاری میان اتحادیه اروپا با کشورهای حاشیه مدیترانه، بین سالهای 2007 تا 2013 میلادی حدود 16 میلیارد درنظر گرفته شده است، اما در گذشته، این پول هرگز به طور کامل مورد استفاده قرار نگرفت، زیرا کشورهای حوزه دریای مدیترانه، شمال آفریقا و خاورمیانه نتوانستند پروژه های مناسبی ارائه دهند.