"دیک چنی " شخصی که بسیاری از کارشناسان مسائل بین المللی او را فرد اصلی تصمیم گیرنده در امور عراق دانسته و او را پرچمدار سیاستهای خصمانه کاخ سفید در برابر ایران معرفی می کنند؛ در حالی از فردا سفر خود را به منطقه آغاز می کند که عراق در آستانه ورود به ششمین سال اشغال خاک توسط نظامیان آمریکایی قرار دارد.
با نگاهی گذرا به تاریخ پنج ساله اشغال عراق و تحولات این کشور در سالهای گذشته می توان به راحتی متوجه این موضوع شد که کشورهای خاورمیانه خاطره خوشایندی از حضور نظامی آمریکا در نزدیکی مرزهای خود ندارند.
گفته می شود یکی از اهداف سفر چنی به خاورمیانه نزدیک کردن دیدگاه کشورهای منطقه به دیدگاه آمریکا درباره ایران و تلاش برای اجرای پروژه ناکام "ایران هراسی" است. در حالی که پیش از وی، اشخاصی مانند کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه و رابرت گیتس وزیر دفاع در اجرای چنین توطئه ای و برهم زدن روابط خوب کشورهای منطقه با ایران ناکام ماندند.
چنی در حالی این هدف را در سفر 10 روزه خود دنبال می کند که در درون دولت آمریکا، اختلافهای زیادی درباره نحوه تعامل با ایران وجود دارد و در این میان "کاندولیزا رایس" وزیر امور خارجه و "رابرت گیتس" وزیر دفاع آمریکا در یک سوی میدان و در سوی دیگر چنی به همراه نومحافظه کاران آمریکا و لابی صهیونیستی آنها ایستاده اند. شدت این اختلافها به حدی است که در هفته گذشته شاهد استعفای دریادار "ویلیام فالون" فرمانده نظامیان آمریکایی در خاورمیانه از سمت خود بودیم. حال با توجه به این مطلب که دولت آمریکا هنوز خود درباره نحوه تعامل با ایران با باید و نبایدهای زیادی روبرو است چگونه چنی به زعم خود امیدوار است که می تواند کشورهای همچون ترکیه،عمان و عربستان را علیه ایران بسیج کند.
دومین هدف چنی از دست زدن به این سفر 10 روزه بهبود روند مذاکرات صلح میان رژیم صهیونیستی و تشکیلات خودگردان فلسطین است. اما با توجه به شرایط فعلی در سرزمینهای فلسطینی به ویژه ادامه محاصره ظالمانه نوارغزه و اقدامات مستمر تروریستی رژیم صهیونیستی، آیا گروه های فلسطینی با این درخواست معاون رئیس جمهور آمریکا موافقت خواهند کرد؟
و نکته دیگر اینکه، افزایش بی سابقه بهای نفت در بازارهای جهانی تهدیدهای زیادی را متوجه اقتصاد کشورهای صنعتی کرده است که نیاز زیادی به نفت خاورمیانه دارند،اما با توجه به این مطلب که در سالهای اخیر تحولات سیاسی بر بهای نفت تاثیرگذار بوده، آیا صرف درخواست چنی از عربستان و تصور موافقت ریاض با افزایش تولید نفت و پیروی احتمالی اوپک از این تصمیم می تواند بر بازگشت بهای نفت به روند عادی، آن هم در شرایطی که تحولات ایران، نیجریه، عراق و بسیاری از موارد دیگر بر بهای نفت تاثیر گذار هستند ، موثر باشد؟
باید منتظر نتیجه سفر چنی به کشورهای عمان، عربستان سعودی،ترکیه و نیز سرزمینهای اشغالی 1948 و کرانه باختری ماند تا شاهد موفقیت و یا شکست چنی در رسیدن به آرزوهای خود بود.