خبرگزاري مهر - انديشه والا و انساني ايراني هر عزيزي را، هر بزرگي را، ميهماني را به نيكويي مي پذيرد، پيشواز مي كند ، به نيكويي مي نوازد و گرامي مي دارد و به نيكويي بدرقه مي كند. نوروز بزرگ باآمدن عيد شروع مي شود و اينك با" سيزده به در " (كه آخرين جشنهاي نوروزي است در اين روز غم و غصه و رنج و خمودي حرام است ) بدرقه مي شود.
سيزده به در از مهمترين وجوه اشتراك فرهنگي سر تا سرايران زمين است و با تفاوتي اندك در همه جا و در هر شهر و روستا يكسان برگزار مي شود، اصل بر اين است كه در اين روز همه مردم از خانه بيرون بروند و سر به دامان كوه و دشت بگذارند، به همين جهت در روز سيزده بدر خانه ها ، كوچه ها ، خيابانها، روستا ها و شهرها همه خالي است و در عوض ديوارها را كه پشت سر گذاشتي باغستانها، گلزارها، كنار رودهها و چشمه ها تا شعاع زياد يكدم آرام ندارد. در روز سيزده بدر هر كس بر خود ميهمان است از روز دوازدهم كه ديد و بازديد هاي نوروزي پايان يافته همگان به تهيه مقدمات "سيزده " مشغول مي شوند چه فردا را بايد در صحرا بگذرانند و صبحانه و ناهارشان را بيرون از خانه بخورند بر طبق عادت هر ساله چند خانواده نزديك با هم به " سيزده بدر " مي روند در ايام نوروز كه يكديگر را ملاقات مي كنند قرار و مدارهاي روز سيزده شان را مي گذارند ، معمولا مقداري غذا شب قبل در خانه درست مي كنند و با خود بر مي دارند و فقط آش رشته را كه حتما بايد بر سر سفره سيزده بدرباشد در صحرا مي پزند و اين معلوم است كه از هر خانه چه وسايلي را بايد با خود بردارند. ناهار ظهر سبزي پلو با كوكو و قورمه سبزي است، شب سيزده بدر تنورها داغ است و اجاقها گرم در روستاهاي خراسان و يزد و خوركه " غليف پختن " ( نان ضخيمي از آرد سمنو و روغن و كنجد) معمول است كه براي سيزده بدر هم درست مي كنند .
در تمام مناطق ايران سبزه هاي زيبا و سبز و خرمي كه را كه براي نوروز سبز كرده و بر خوانهاي نوروزي نهاده اند تا پس از غروب سيزده بدر يه آب روان مي افكنند چه در ايران آبهاي روان همه به كشتزارها ختم مي شود سبزه عيد سوار بر مركب سبكبال آب به كشتزارها نيرو و بركت مي بخشد.