ناآرامیهای اخیر تبت که به کانون توجه جوامع و رسانه‌های بین المللی تبدیل شده، فرصتی است تا به زندگی مسالمت آمیز مسلمانان و بودائیان تبتی در بلندترین نقطه جهان توجه کرده و حضور دیرینه اسلام در این منقطه هیمالیایی را مورد تأکید قرار دهیم.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از تایمز هندوستان، مسعود بات تبتی است، وی از رسوم تبت پیروی کرده به زبان تبتی صحبت کرده و به دالایی لاما به عنوان رهبر خود احترام می گذارد، اما تنها چیزی که وی را از سایر بودائیان تبت متمایز می کند این است که او مسلمان و پایبند به اصول اسلامی است.

بات به عنوان یکی از مسلمانان تبتی که در هندوستان زندگی می کند گفت: جامعه مسلمانان تبت چون سایر تبتی ها با زمان دشواری رو به رو بودند و با فشار زیاد فیزیکی و ذهنی مواجه شدند.

هزاران مسلمان تبتی، چون همتایان بودیست، خانه های خود را 50 سال پیش همزمان با اشغال تبت از سوی نیروهای کمونیست چین ترک کردند.

امروز حدود 2 هزار نفر از آنها در  منطقه ناآرام تبت زندگی کرده و بسیاری از آنها دارای حق شهروندی هندوستان هستند.

به رغم آنکه بسیاری از آنها دو از وطن خود متولد شده و هرگز تبت را ندیده اند، این منطقه به موضوع احساسی و عاطفی و برای آنها تبدیل شده است.

فدراسیون جوانان مسلمان تبتی، گروهی که برای رفاه جامعه فعالیت می کند اخیرا توافق کرده یک راهپیمایی برای نشان دادن همبستگی خود با هموطنان تبتی برگزار کند.

منطقه هیمالیایی تبت که بیشتر جمعیت آن را بودائیان تشکیل داده اند به تازگی پس از تظاهراتهایی که با رهبری راهبان علیه حکمرانی چین در منطقه صورت گرفت به کانون توجه جامعه بین الملل تبدیل شد.

این ناآرامی ها به کشته شدن 100 نفر منتهی شد که وخیم ترین آمار طی بیست سال اخیر در این منطقه بوده است.

پکن در سال 1950 نیرویهای خود را وارد تبت کرد و مدعی حق حاکمیت در این منطقه شد.

اما بسیاری از تبتی ها به چهاردهمین دالایی لامای تبت وفادار مانده اند، رهبر معنوی بودائیان تبت که رهبر سیاسی تبت نیز محسوب می شود 9 سال پس از اشغال تبت به دنبال یک قیام ناموفق به شمال هندوستان متواری شد.

مسلمانان دارای سابقه طولانی همزیستی مسالمت آمیز با بودائیان در این منطقه هیمالیایی هستند که به سقف جهان شهرت دارد.

یک هزار سال پیش اسلام توسط گروهی از تاجران مسلمان کشمیر وارد تبت شد. بسیاری از این تاجران در تبت سکنی گزیده و با دختران تبتی که مسلمان شدند ازدواج کردند. به تدریج جامعه کوچکی از مسلمانان در میان جمیعت تبت در لهاسا پایتخت تبت رشد کرد و طی قرنها اسلام و بودیسم زندگی مسالمت آمیزی در جامعه تبتی داشتند.

بات در این رابطه گفت: دولت تبت در آن زمان مسلمانان را در انجام امور مربوط به خود آزاد گذاشته بود و دخالتی در آن نمی کرد. جامعه مسلمان هویت اسلامی خود را حفظ کرده اند.

درحالی که جمعیت مسلمانان در قرن هفدهم رو به رشد گذاشته بود پنجمین دالایی لامای تبت با میل خود زمینی را به مسلمانان در لهاسا داد تا نخستین مسجد خود را بنا کنند.

پس از این مسجد سه مسجد دیگر نیز در مناطق مختلف تبت ساخته شد که هنوز هم وجود دارند.

علاوه براین برای مسلمانان امتیازات ویژه ای نیز در نظر گرفته شد که یکی از آنها معافیت آنها از قانون عدم تناول گوشت در ماههای مقدس بودیست بود.

مسلمانان سهم خود را در فرهنگ و جامعه تبتی ایفا کردند و حتی این سهم را می توان در موسیقی تبتی نیز مشاهده کرد.

این زندگی آرام با آغاز تهاجم چین در  1950 خاتمه یافت و بسیاری از مسلمانان تبتی خانه های خود را ترک کرده و به کشمیر و هندوستان رفتند.