به گزارش خبرگزاری مهر،نشریه "دی سایت" در مقاله ای در این باره به قلم "ایلان پاپه " با تاکید بر لزوم بررسی تضادهای به وجود آمده در خاورمیانه شصت سال بعد از راندن فلسطینیها از سرزمینشان نوشت : فاکتورهای متفاوتی در تباهی و بدبختی ملت فلسطین طی شصت سال گذشته نقش داشتند که مهمترین آنها ایدئولوژی صهیونیسم و سیاستهای رژیم اسرائیل بود.
نویسنده در ادامه اظهار داشت : از زمانی که جنبش صهیونیسم دراواخر قرن نوزدهم در فلسطین شکل گرفت یهودیان این رویا را در ذهن می پروراندند که در حد ممکن قسمتهای وسیعتری از این سرزمین را اشغال کنند و تا جایی که امکان دارد فلسطینیان کمتری را در دولت آینده خود سکونت دهند.
پاپه در ادامه این مقاله یاد آور شد : این رویا زمانی به واقعیت پیوست که انگلیس در فوریه 1947 بعد از سیطره 30 ساله خود بر فلسطین تصمیم گرفت این کشور را ترک کند . در عرض کمتر از یک سال بین فوریه و اکتبر 1948 ارتش اسرائیل500 روستای فلسطینی و حدود 11 شهر این کشور را خراب کرد و حدود نیمی از جمعیت بومی این کشور ناچار به ترک خانه و سرزمین خود شدند.
در قسمت دیگری از این مقاله، نویسنده به برشمردن عوامل دخیل در وضعیت نابسامان فلسطینیها پرداخته و آورده است : حکومت انگلیس در این باره مسئول است، زیرا زمانی که می توانست کاری انجام دهد خود را کنار کشید و نظاره گر راندن فلسطینیان از کشورشان توسط اسرائیل شد.
نویسنده در ادامه کشورهای عربی را نیز در قبال این مسئله مسئول دانسته و خاطر نشان کرد : بدون شک جهان عرب در این زمینه نقش منفی داشت. برای فلسطینیها باید این موضوع مشخص شود که این مسئله که علایق و خواسته های خود را از طریق اتحادیه عرب دنبال کنند، یک خطای بزرگ بود و این اتحادیه شایستگی این کار را ندارد.
نویسنده در ادامه مهمترین فاکتور در بدبختی مردم فلسطین را بی تفاوتی جامعه بین المللی در برابر این مسئله ارزیابی کرده و خاطر نشان کرد: اگر جامعه بین المللی در برابر این مسئله این قدر مدارا نمی کرد سیاستهای اسرائیل به این شدت در پیش گرفته نمی شد. رهبری صهیونیستی می دانست که به سکوت و بی اعتنایی جامعه بین المللی در برابر این مسئله می تواند اعتماد کند.
نویسنده در قسمت دیگری از این مطلب با اشاره به تصمیم سازمان ملل متحد در 29 نوامبر1947 درباره آینده مردم فلسطین و اسکان قوم یهود در این منطقه بدون توجه به نظر مردم این کشور خاطر نشان کرد : تاسیس یک دولت یهود برای جامعه بین المللی و به زعم آنها جبرانی برای ظلم وارد شده به یهودیان در اروپا بود. آنقدر این مسئله مهم جلوه داده شد که هیچ کس به رد قطعنامه سازمان ملل متحد از طرف اکثریت قاطع مردم فلسطین توجهی نکرد.
وی افزود : در این جریان بیشتر به نظرات و آرزوهای اروپا و به ویژه آلمان توجه می شد . به این ترتیب فلسطین به سرزمین یهودیان اروپا تبدیل شد و گناه اروپاییان که به آلمان اجازه دادند که یهودیان اروپا را سر به نیست کنند؛ باید با راندن ملت فلسطین از سرزمینشان جبران می شد.
به گزارش مهر، در ادامه این تحلیل آمده است : این مسئله جریان قربانی شدن زنجیره ای از مردم بیگناه را ایجاد کرد و این موضوعی است که هرگز توسط اسرائیل و متحدانش پذیرفته نشد. به این ترتیب اسرائیل بدون اینکه دلهره فشارهای غرب را داشته باشد تا امروز به اشغالگری خود در فلسطین ادامه داده است.
این نشریه آلمانی در بخش دیگری از این مطلب با تاکید بر اینکه حالا زمان آن است که از قربانیان بیگناه برای حل مسئله یهود در اروپا دلجویی شود، تاکید کرد : در این شرایط امکان تغییر رویه اسرائیل به رفتار اروپا و به ویژه آلمان در قبال این مسئله بستگی دارد. یک موضع قدرتمند اروپا در برابر این مسئله بدون تغییر سیاستهای آلمان امکان پذیر نیست. آلمان یک مهره بی اهمیت در به وجود آمدن این زنجیره قربانی ها نیست و نمی تواند مسئولیت خود در حل این مسئله را رد کند.
نویسنده در ادامه با تاکید بر اینکه خشونت و هرج ومرج طولانی در فلسطین اشغالی نه تنها خاورمیانه، بلکه اروپا را در جنگهای ناپایان فرو خواهد برد و با اشاره به اینکه این مقاله بیشتر به جنبه اخلاقی و انصاف این قضیه نظر دارد؛ به سخنان چندی پیش صدراعظم آلمان در پارلمان رژیم صهیونیستی(کنیست) اشاره کرده و اظهار داشت : سخنان آنجلا مرکل جلوی مجلس اسرائیل نشان داد که آلمان در آینده نزدیک هیچ نقش سازنده ای را در گرایش صلح در فلسطین اشغالی ایفا نخواهد کرد .
وی افزود : حمایت یکجانبه مرکل از رژیم اسرائیل تنها می تواند جنبه خشونت طلبی و زورگویی اسرائیل را تقویت کرده و همزمان از فلسطینیها امید برای آینده بهتر را بگیرد.