به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از بلومبرگ، چلو گارنر دبیر جشنواره شعر لدبری در نامه ای به گوردون براون و مسئولان فرهنگی دولت انگلیس دلیل عدم انتخاب یک شاعر زن را به عنوان ملک الشعرای انگلیس خواستار شد.
وی در این نامه که مورد حمایت بسیاری از زنان اهل فرهنگ قرار گرفته، نوشته است: از زمان جان درایدن که در سال 1668 به عنوان ملک الشعرای انگلیس انتخاب شد و تاکنون حدود 22 مرد به این افتخار نایل شده اند، هیچ زنی شایسته چنین جایگاهی تلقی نشده است؛ در حالی که ما زنان شاعر مستعد و خوب زیاد داشته ایم و برخی از آنها نسبت به مردان خود مستعدتر بوده اند اما مردان آنها این عنوان را کسب کرده اند. سیلویا پلات، کریستینا رزتی و الیزابت بارت براونینگ از جمله این افراد بودند که نادیده گرفته شدند. چطور است که زنان می توانند نامزد ریاست جمهوری شوند ولی نمی توانند ملک الشعرا باشند.
گارنر در ادامه نامه می نویسد: در دوره قبل "کارول ان دافی" انتخاب شد ولی دختر او "الا" که یکی از بااستعدادترین شعرای حال حاضر ماست نمی تواند به این لقب نایل شود یا "سیلویا پلات" که بسیار از شوهرش (تد هیوز) با استعدادتر و در سراسر جهان مطرح تر بود، نتوانست صاحب این عنوان شود ولی تد هیوز را ملک الشعرا خواندند.
لقب ملک الشعرای انگلیس در دوره قبل توسط "تونی بلر" به کارول ان دافی داده شد.