رضا داستانی که از سال 78 تا 82 تهیه‌کننده "صبح بخیر ایران" بوده و هم اکنون تهیه‌کنندگی برنامه "صبح عالی بخیر" را به عهده دارد درباره تولید این برنامه به خبرنگار مهر گفت: صبح عالی بخیر برخلاف دیگر آیتم‌های صبح بخیر ایران سرگرم‌کننده نیست و اطلاع‌رسانی است و تا مخاطب خود را به دست بیاورد، زمان می‌برد.
وی ادامه داد: دلیل اینکه در دوره‌ای "صبح بخیر ایران" یک برنامه درجه یک صبحگاهی بود این بود که رقیب نداشت و برای مخاطبان تازگی داشت. طبیعی است وقتی برنامه رقیب نداشته باشد ترکتازی می‌کند. البته صبح بخیر ایران به لحاظ محتوا هم خوب بود. معتقدم تهیه‌کننده‌ای زرنگ است که برنامه روتین را در اوج تعطیل کند. مثل "مردم ایران سلام" که در اوج پایان یافت.
داستانی درباره اجرای ضعیف میلانی در "صبح عالی بخیر" گفت: اجرای او اصلاً ضعیف نیست و معتقدم برنامه استخوان‌بندی خوبی دارد و به مرور زمان که برای بیننده جا بیفتد می‌تواند تا چند سال خود را حفظ کند. چرا که جنس برنامه فرق می‌کند. همیشه آیتم‌ها در برنامه صبح بخیر ایران مفرح و سرگرم‌کننده بود، اما این برنامه با مخاطب شوخی نمی‌کند.
وی اشاره کرد: باید سعی کنیم سطح سلیقه مخاطبان را بالا ببریم و برخلاف نظر شما بینندگان از طریق ارسال پیامک و تماس با روابط عمومی نشان دادند صبح عالی بخیر جای خود را در میان مخاطبان باز کرده است. در حال حاضر 30 درصد فکرمان را در برنامه پیاده کرده‌ایم و پیش‌بینی می‌کنیم برنامه تا دو ماه آینده پرمخاطب می‌شود.
این تهیه‌کننده درباره اینکه چرا تهیه‌کنندگان برای ایجاد تنوع از سفر به شهرستان استفاده می‌کنند در حالی که این سفرها کلیشه شده گفت: سفرهای استانی واحدی فرق می‌کرد و برنامه او برای مخاطب مفرح و سرگرم‌کننده بود، ولی سفرهای شهرستان ما اطلاع‌رسانی و انعکاس مشکلات مردم است. ما موظفیم مشکلات مردم شهرستان را هم اطلاع‌رسانی کنیم.
وی درباره راهکار به اوج رسیدن برنامه‌های روتین گفت: نمی‌توان فرمول مشخص در این باره ارائه کرد. بزرگترین آسیب این برنامه‌ها روزمرگی است. اگر عوامل برنامه به صورت گردشی فعالیت کنند مسلماً نتایج بهتری خواهد داشت. وقتی یک تیم خوب هر روز صبح برنامه صحبگاهی روی آنتن بفرستند، طبیعی است بعد از مدتی خسته می‌شوند و برنامه هم افت می‌کند.
داستانی در پایان گفت: جابجایی عوامل یکی از راهکارهاست تا افکار جدید به برنامه تزریق شود. رمز موفقیت یک برنامه روتین حفظ اهداف است. اگر برنامه‌ای رو به افول است نباید اصرار بر ماندنش کنیم. وقتی برنامه‌ای استخوان‌بندی محکم داشته باشد مسلماً با تنوع در دکور و آیتم‌ها می‌توان آن را سال‌ها بدون ریزش مخاطب حفظ کرد.