منامه - خبرگزاری مهر: روزنامه الوقت بحرین طی مقاله ای با اشاره به تاریخچه خصومت آمریکا علیه ایران از دوران مصدق وملی کردن نفت گرفته تا پیروزی انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی علیه کشورمان، و همچنین همداستانی اعراب در تداوم بحرانها وتهدیدهای اخیر علیه کشورمان، دشمنی ایران با کشورهای عربی منطقه را توهمی بیش ندانسته و در پایان پرسیده است: ترسیدن از ایران یک الگوی احمقانه آمریکایی است . آیا وقت آن نرسیده که ما دشمن واقعی خود را بشناسیم؟

به گزارش خبرگزاری مهر ، متن این مقاله که توسط خانم "لمیس ضیف" در ستون ثابت وی به نام «علی الوتر» منتشر شده چنین است:

زمانی که محمد مصدق نخست وزیر دمکرات ایران تصمیم گرفت که نفت ایران از آن ایرانیان باشد، سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA) و سازمان اطلاعات انگلیس (MI6) توطئه چینی کردند تا وی را سرنگون کرده و محمد رضا شاه پهلوی را به عنوان زمامدار ایران منصوب نمایند.

در آن زمان ایران مهمترین همپیمان آمریکا در منطقه بشمار می رفت و ثروتهای ایران به عنوان چهارمین کشور تولید کننده نفت جهان از سوی کشورهای ائتلاف برای حمایت از قدرت شاه وترور مخالفین وی (ایجاد رعب و وحشت) مباح شده بود. سازمان سیا با همکاری موساد اسرائیل دستگاه امنیتی شاه بنام «ساواک» را به عنوان وحشی ترین، خشونت آمیزترین و فاسد ترین سازمان اطلاعاتی در تاریخ جدید را براه انداختند. ماموریت رسمی ساواک سرکوب معارضین و از بین بردن آنان بود ولی ساواک به این امر اکتفا نکرده وبه عنوان اهرمی برای سرکوب تمامی ملت ایران درآمده بود که در این راه یا از گرسنه نگهداشتن مردم و شکنجه آنان و یا با سانسور و کنترل آنان و یا با اهانت و رعب و وحشت به کنترل آنان می پرداختند. 

قلع وقمع ساواک و اسراف وتبذیر شاه و فساد اطرافیان وی از یک سو و تنگ آمدن عرصه زندگی برای مردم که گریبانگیر آنان شده بود از سوی دیگر ، باعث شد تا راه را برای انقلاب اسلامی (به رهبری حضرت امام) خمینی (ره) هموار شود. با ورود (حضرت امام) خمینی (ره) به ایران، کشور از چنگال فساد و طبقه خاص آزاد شد و زمینهای ملاکان بزرگ به زمینهای کوچکتری تقسیم وبین فقرا ومستمندان ایران توزیع گردید. ساواک منحل و رهبران آن محاکمه شدند. ابرقدرتها عرصه را بر (امام ) خمینی و اصلاحات اقتصادی و سیاسی وی را که منافع آنان را از بین برده بود، تنگ کردند و کشورهای همسایه را با سرپوش گذاشتن بر نکات مثبت نظام جدید و بزرگ نشان دادن تنها یک جنبه آن تنگ کردند.  و آن اینکه این رژیم جدید شیعی مذهب است وتمامی تاج وتخت اهل سنت در منطقه را متزلزل خواهد ساخت!

ابر قدرتها تنها به پاشیدن بذر تنفر وانزجاراز ایران در بین همسایگان آن اکتفا نکردند بلکه از رژیم صدام حسین حمایت کردند تا از طریق کشاندن ایران به جنگی هشت ساله، تمامی توان آن از بین برود. علاوه برآن با محاصره این کشور درصد فلج کردن پیشرفتهای دولت برآمدند، ولی گویا بادها بر اساس خواست و شهوات سکانداران آمریکائی و انگلیسی عمل نکردند . محاصره ای که سعی داشتند بوسیله آن روح رشد وتوسعه ایران را از پای درآورند، باعث پیشرفت چرخهای صنعتی اش گردید و با تلاشهای تحقق یافتن خودکفائی ایران بزرگ وقدرتمند شد و این شهامت و جرأت را درآن بوجود آورد که خواست و اراده (حاکم بر) جامعه بین المللی را به چالش می کشاند.

دولتهای خلیجی (کشورهای عرب خلیج فارس) در مرحله ای، بخاطر عدم وجود توجیهی برای خصومت با همسایه ای پهناور خود در ناحیه شرق به خود (به هوش) آمدند، چرا که ایران در تاریخ نوین خود هیچگونه سوء نیتی درقبال اعراب نداشته است وحتی برعکس آن با تمامی ثقل و وزن خود مساله فلسطین را مورد حمایت قرار داد و مقاومت جهادی در لبنان را در برابر اسرائیل حمایت کرد. شاید اختلافات مرزی «ایران» با همسایگانش همچنان معوق مانده باشد ولی در عین حال اختلافات آن متفاوت با اختلافات مرزی بین مصر وسودان، عمان و امارات وغیره .. نیست.

پس مساله، مساله جزایر سه گانه و یا خاکسترهای جنگ عراق و ایران و یا اختلافات مذهبی، آنگونه که برخی تعبیر می کنند، نیست که باعث تیرگی روابط میان کشورهای خلیجی (خلیج فارس) با ایران شود. بلکه مسئله اصلی بطور مختصر، همپیمانی کشورهای منطقه با آمریکا و دشمنی ایالات متحده نسبت به کشوری است که علیه سیطره و هیمنه آن شوریده است!!

اخیرا در روابط ایرانی وخلیجی  گشایش بزرگی حاصل شده است. گشایشی که تداوم آن به تمایل و برنامه های آمریکا و موفقیتهای پیاپی آن در صدور الگو و نمونه ایران شیعی (فوبیای ایران شیعی) بستگی دارد. الگوی احمقی که باعث گردیده کشورهای خلیجی در استفاده از تجربه برتر ایران که تحت دیدگان و نزدیک ما قرار دارد و یا کمک آن محروم باشند. برای ما گذشت زمان به تنهائی کافی است که بفهمیم آیا در انتخاب دشمنان خود و هم پیمانان خود موفق بوده ایم یا خیر؟!

به گزارش خبرگزاری مهر لازم به یاد آوری است در بخش نظر خواهی از مقاله وی حدود 27  نفر شرکت نموده و قریب به اتفاق (23 نفر) از وی حمایت و نظرات  وی را تایید کرده و تعداد اندکی هم اتهامات همیشگی دخالت درعراق، لبنان و غیره را علیه ایران تکرار نموده اند.