به گزارش خبرگزاری مهر، RNA (اسید ریبونوکلئوتید) رشته های نازکی از ماده ژنتیکی هستند که نقش مهمی در تنظیم ژنها دارند.
در تازه ترین تحقیقاتی که محققان مرکز پزشکی دانشگاه جنوب غربی انجام داده اند نشان داده شد که برخلاف تئوریهای فعلی، RNA می تواند با یک منطقه غیر ژنی از "دی ان آ" که "منطقه پیش برنده" نامیده می شود تعامل کند. این منطقه زنجیره ای از "دی ان آ" و فضایی است که در مقابل یک ژن قرار دارد. این پیش برنده پس از فعال شدن به روشن شدن ژن کمک می کند.
در این خصوص این دانشمندان توضیح دادند: "این یافته ها درخصوص مکانیزم بیان ژن فعال شده RNA یک هدف جدید را برای توسعه داروهای بالقوه نشان می دهد."
برپایه نتایج این تحقیقات که در مجله Nature Structural and Molecular Biology منتشر شده است، ژنها اجزایی از "دی ان آ" هستند که در هسته سلول قرار دارد. این اجزا دستورالعملهایی را برای ساخت پروتئینها ارائه می کنند. ژنهای معیوب و یا جهش یافته قدرت خود را در بیان مناسب پروتئینها از دست می دهند و بسیاری از آنها می توانند منجر به بروز بیماری در افراد حامل این جهشها شوند.
این دانشمندان اکنون موفق شده اند مکانیزمهایی را که به وسیله آنها ژنها فعال یا بیان می شوند کشف کنند. این کشف می تواند در توسعه داروهایی که موجب بیان مجدد ژنها می شوند از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد.
در این تحقیقات مشخص شد که RNA می تواند در فعال کردن ژنها در سلولهای سرطانی کشت داده شده مورد استفاده قرار گیرد.
این محققان با استفاده از زنجیره های RNA که در آزمایشگاه دستکاری شده بودند نشان دادند که این زنجیره ها می توانند بیان ژنها را به وسیله آشفتن ترکیب حساس پروتئینهایی که اطراف "دی ان آ" را احاطه کرده اند تنظیم کنند و اگر ژنها فعال نباشند فعالیت آنها را کنترل کنند.
دانشمندان آمریکایی در این سلولهای سرطانی کشت داده شده یک هدف غیر منتظره را برای RNA دستکاری شده کشف کردند.
در این کشف نشان داده شد که RNA مستقیما برای فعال و یا بیان کردن ژنها مستقیما روی خود آنها عمل نمی کند بلکه نوع دیگری از RNA که به وسیله سلول تولید شده و "رونویس RNA غیررمزگذاری شده" نامیده می شود را فعال می کند. این نوع از RNA با مناطق "پیش برنده" ای که در فضای مقابل ژنها قرار گرفته اند همکاری می کند. این مناطق زمانی که فعال می شوند کلید روشن کردن ژنها را فعال می کنند.
به گفته این محققان با کمک این RNA می توان داروهایی را توسعه داد که در فعال کردن مناطق پیش برنده و در نتیجه بیان مناسب ژنها موثر باشد.