به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از واحد خبر حوزه هنری، علی معلم دامغانی - شاعر، ترانه سرا و پژوهشگر ادبیات - درباره انتخاب، شرح و تفسیر غزلیات بیدل دهلوی از بین شاعران دیگر و تفسیر آن در نشست های «شعرو رسانه حوزه هنری» گفت: شخصیت‌های ادبی و به خصوص شعرای فارسی و عرب در مشرق زمین، در حقیقت راوی قصه‌ها و غصه‌های نسل‌ها در طول تاریخ و سزاوار عناوین فاخری هستند که به ایشان نسبت داده شد و خداوند این بخت را به ایشان داد تا آنچه را که لازمه گفتن بود عنوان کنند.
وی ادامه داد: بیدل شخصیتی است متعلق به قومیت دیگری که توسط خویشاوندان نزدیکش که از اولیای وقت هندوستان هم بوده اند در مراتب عرفانی تربیت شد.
این شاعر تصریح کرد: این شخصیت شگرف مردمی با اصالت غیر ایرانی شاعری است که هنوز آن طور که باید و شاید معرفی نشده است. دنیایی که او از زبان فارسی به روی ما باز می‌کند به نظر من مثل کشف آمریکا در قرون جدید بود. در یک قاره‌ای مثل آمریکا قطعا سنگ و دریاچه و ... از همان جنس است اما دنیا دنیای دیگر و تازه تری است که برای شناختش از سر نو باید اقدام کرد.
وی مرحوم سید عباس معارف - استاد دانشگاه - را اولین معرف بیدل دهلوی برشمرد و ادامه داد: در زبان فارسی ما دو، سه سبک بیشتر نداریم. این سبک‌ها به همان بیان قدمای ما هر کدام نوعی تماشاست، خراسانیان به چشم سردیدند و همان طور بیان کردند، در سبک عراقی به چشم سر دیدند و روایت کردند، شعر عراقی از جمله شعر مولانا، حافظ و سعدی بیشتر شعر عرفانی است و بعد از این دوره سبک هندی و بعضی اسم‌های دیگر گذاشته‌اند اما حق این است که همان سبک هندی درست تر از همه این کلمات دیگر است. این بابلی‌های هند بودند که از این نوع شعرا حمایت کردند و شکل کار هم تا حدودی با محیط جغرافیایی ما با تاریخ و فرهنگ موجود در ایران تفاوت دارد.
معلم ادامه داد: سبک هندی با بیدل شاید آغاز می‌شود، به اوج می‌سد و سقوط می‌کند یعنی آن بقیه اگر پیش از او هستند اندکی به او شباهت دارند و اگر بعد از او هستند غالبا کوشیدند تا مقلد خوبی باشند و این اتفاق نیفتاد مگر به دلیل خیال باز و اندیشه شگفت و آموخته‌هایی که دریایی است.
نشست «شعر و رسانه» با موضوع شرح و تفسیر غزلیات بیدل دهلوی توسط علی معلم دامغانی شنبه های هر هفته ساعت 17 در مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری برگزار می‌شود.