فتح الله مجتبایی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب درباره دزدیهای علمی افزود: وقتی که مسئولان، امانت علمی نداشتند از این دزدیها می شود. دزدیهای علمی فراوان است، خیلی فراوان است.
عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی ادامه داد: دو مقاله داشتم که فرد دیگری تکه هایی از آن را به نام خودش در ژورنالهای داخل کشور چاپ کرده است.
این استاد دانشگاه تهران در پاسخ به اینکه آیا از فرد متقلب شکایت کرده است یا خیر، گفت: خیر، من به چه کسی شکایت کنم. مرجع برای شکایت وجود دارد اما دو سه سال باید دنبال مرجع بروم تا ...
فتح الله مجتبایی با بیان اینکه هیچ امنیتی در این زمینه نداریم، افزود: وقتی که قانونی نبود، قاعده ای نبود و امکانی وجود نداشت شکایت کردن فایده ای ندارد جز این که آدم به دست خودش اعصابش را خراب کند! چه کار می شود کرد، کاری نمی شود کرد.
وی درباره رنجی که جامعه علمی کشور از تقلبهای علمی می برد به مهر گفت: کسانی که جامعه علمی ایران را اداره می کنند خودشان اهل علم نیستند. کسی که سردبیر یک مجله یا مسئول یک مجله یا ناشر می شود بر اساس صلاحیت ها به این مناصب نمی رسد.
عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی افزود: فردی که اصلا خودش تا حالا کتاب ندیده ناشر می شود. به عنوان مثال طرف فلان شغلی داشته و دیده صرف ندارد، آمده ناشر شده یا مجله راه انداخته است.
این استاد دانشگاه تهران تاکید کرد: مشکل از آنجایی است که امتیازات را می دهند. وقتی می خواهند امتیاز مجله اعطا کنند باید تحقیق شود که آیا فرد درخواست کننده در این کار تخصص و سابقه و حسن شهرتی دارد یا خیر. الآن هر کسی امتیاز مجله می خواهد بدون اینکه ببینند کیست به وی اجازه می دهند.
فتح الله مجتبایی که برگزیده جشنواره فارابی نیز است به مهر گفت: این مشکلات به این آسانی ها حل نمی شود. از علوم دیگر خبر چندانی ندارم اما تقلبهای علمی در علوم انسانی زیاد است. تنها تقلب هم نیست، حسادت است و ... .