به گزارش خبرنگار مهر، دکتر جهانگیری در مراسم بزرگداشت دکتر داوری در انجمن حکمت و فلسفه ایران در رابطه با ویژگیهای دکتر داوری اظهار داشت: وقتی به من پیشنهاد کردند درباره دکتر داوری صحبت کنم، متحیر بودم که چه بگویم که حرف زیاد است. ایشان در سال 1354 کتاب فارابی را تألیف کردند و من وقتی این کتاب را باز کردم در مقدمه این کتاب این جمله به چشمم خورد و آن را یادداشت کردم تا در همین جا صحبت کنم.
وی افزود: تقاضای جوانان با ذوق ما این است که فلسفه با زبان قابل فهم و امروزی گفته شود و نوشته شود. مقصود از قابلفهم و امروزی هم این است که فلسفه را در عادات فکری حل کنیم تا برای عامه و تودههای مردم قابل فهم باشد.
دکتر جهانگیری گفت: این امروزی کردن جرح فلسفه است. معمولاً گفته میشود فلسفه را به زبانی بگویید و به زبان عامه مردم بنویسید تا برای همه قابل فهم باشد. به نظرم این جرح و قمع فلسفه است. اگر ما بخواهیم فلسفه را به مردم عادی تنزل دهیم میشود یک کودک و یک آدم معمولی یعنی عقل ابن سینا را تنزل بدهیم به عقل یک آدم معمولی. اسپینوزا را هم همینطور به جای اینکه عقل آدم معمولی را ارتقا دهیم به عقل ابن سینا، اسپینوزا و کانت برسد.
جهانگیری یادآور شد: آنکه میخواهد فلسفه بخواند باید خودش را آماده کند، مقامش را بالا ببرد تا مسائل بسیار عمیق و ژرف را دریابد، علم و هنر نیز از همین قاعده پیروی میکنند.
وی در ادامه با اشاره به اینکه حافظ را گوته باید بخواند و عقل ابوعلی سینا را خواجه نصیر الدین طوسی دریابد و اسپینوزا را هگل بخواند نه یک آدم معمولی گفت: بیش از 40 سال است که دکتر داوری را میشناسم و علاوه بر دانش و علمش، وی انسان بسیار والایی است که مسئولیتپذیری یکی از ویژگیهای اخلاقی وی محسوب میشود.
دکتر جهانگیری با تأکید بر اینکه تصویر فرانسیس بیکن از فیلسوف را در دکتر داوری یافته است گفت: فیلسوف باید در خدمت جامعه باشد و جامعه از عملش برای رفاه استفاده کند نه این که یکجا نشسته و فکر کند و هیچ تأثیری در اداره جامعه نداشته باشد. دکتر داوری در سالهای 58 و 59 ریاست دانشکده ادبیات و علوم انسانی را برعهده گرفت و عدهای در استدلال حمایت خود از دکتر داوری با اشاره به اینکه افکار آنها با دکتر داوری سازگاری ندارد یادآور شدند که ایشان فردی بیغرض است و شایستهتر از وی در دانشگاه حضور نداشت.