به گزارش خبرگزاری مهر، عسل میرمحمد صادقی فارغ التحصیل دکتری داروسازی دانشگاه لیدن هلند (Leiden – Holland) دارورسانی موفق را مستلزم حفاظت داروها از اسید معده و آنزیمهای روده و جذب مناسب دارو از جدار سلولی روده بیان کرد و گفت: محافظت از انسولین برای استفاده خوراکی و بررسی اثر آن بر روی سلولهای سرطانی روده کوچک از اهداف این پژوهش است.
وی به نحوه ساخت نانو ذرات انسولین اشاره کرد و افزود: برای تهیه نانو ذرات انسولین از روش (PEC) و یا Polyelectrolyt complexation استفاده می شود که روشی بسیار آسان و بی ضرر برای پروتئین است. در این روش، انسولین دارای بار منفی با پلیمر کیتوزان دارای بار مثبت و یا مشتقات آن در pH مناسب به طور مستقیم واکنش می‌دهند و نانوذرات تشکیل می‌شوند.
صادقی اظهار داشت: در این پژوهش پس از بررسی ویژگیهای این نانوذرات از قبیل قدرت انباشتگی، اندازه ذره‌ات، بار سطحی و آزمایشهای رهش انسولین در pH های مختلف اثر این نانو ذرات بر روی سلولهای سرطانی روده، مورد بررسی قرار گرفته است.
به گفته پژوهشگر این طرح، نانو ذرات انسولینی قابلیت استفاده از طریق قرصهای خوراکی را دارند.
میرمحمدصادقی مهمترین مشکلات تولید انبوه این نانو ذرات را عدم انجام آزمایشهای تکمیلی سلولی به دلیل تحریمهای موجود، مشکلات دستگاهی و موجود نبودن مواد مورد نیاز برای تولید آن در مقیاس انبوه دانست.
جزئیات این پژوهش که با راهنمایی پروفسور هانس جونگینگر (از دانشگاه لیدن هلند)، دکتر رفیعی تهرانی (عضو هیئت علمی دانشگاه تهران) و دکتر عوادی (مدیر بخش تحقیقات داروسازی حکیم) انجام شده در مجلات European Journal of Pharmaceutics and Biopharmaceutics (جلد 70، صفحات 278 - 270، سال 2008) وInternational Journal of pharmaceutics (جلد 355، صفحات 306-299، سال 2008) منتشر شده است.