این منتقد فیلم و مدرس سینما با مقایسه حضورهای بین‌المللی سینمای ایران در سال‌های اخیر و دو دهه گذشته به خبرنگار مهر گفت: نفس حضور در جشنواره‌های بین‌المللی می‌تواند در جهت تبادل تجر‌به‌ها مثبت و سودمند باشد. در عین حال افزایش صرفاً کمی آمار حضور در جشنواره‌های جهانی هم به تنهایی نمی‌تواند دلشادکننده باشد.
وی ادامه داد: به ویژه که حضور در برخی از این جشنواره‌های کوچک و کم‌اهمیت را هم نباید زیاد مهم تلقی کرد. با این همه به شهادت برخی خبرها و گزارش‌ها و آمارهای منتشرشده از سوی امور بین‌الملل فارابی، در شش ماه اول 87، فیلم‌هایی چون "به همین سادگی" ضمن حضور در بیش از 20 تا 25 جشنواره بین‌المللی، به موفقیت‌ها و جوایز ارزنده دست یافته است.
حاجی‌مشهدی با اشاره به اهمیت پخش‌کننده قوی برای عرضه بین‌المللی فیلم‌ها گفت: در بحث عرضه فیلم‌ها در سطح بین‌الملل داشتن پخش‌کننده صاحبنام، مجرب و ترجیحاً غیر دولتی نقش تعیین‌کننده دارد. وقتی فیلم "آواز گنجشک‌ها" با پشتوانه پخش‌کننده معتبر غیر دولتی خارجی در عرصه‌های جهانی حضور می‌یابد، بی‌تردید با اقبال بیشتر برای کسب جایزه رو به رو می‌شود.
وی درباره برخی جریان‌ها که مانع رشد فیلم‌های هنری می‌شوند گفت: در بدترین حالت نیز نمی‌توان جریان فیلمسازی امروز را منطبق بر جریان فیلمفارسی دانست. ممکن است بتوان میان فیلمفارسی با نمونه‌های تولیدشده در یکی دو دهه اخیر به مشترکاتی دست یافت، اما پایداری چنین جریانی به ویژه اگر به تقلید نمونه‌هایی در آینده نیز منجر شود بسیار مایوس‌کننده خواهد بود.
این منتقد سینما ادامه داد: من این جریان را به نوعی جابجایی وضعیت کیفی تولید فیلم تعبیر می‌کنم. به این ترتیب که اگر برای مثال جریان تولید سالم را یک جریان تولید "فرهنگی / تجاری" سالم بدانیم، وقتی این جریان به تولیدی با انگاره "تجاری / فرهنگی" یا حتی صرفاً تجاری و کلیشه‌پسند تبدیل شود، تولید فیلم به نوعی بیماری و نابهنجاری دچار می‌شود.
حاجی‌مشهدی یادآور شد: در شرایط کنونی در سینمای ایران جریان تولید فیلم بیشتر با انگاره‌های تجاری / فرهنگی حضور و ظهور جدیتر دارد. شاید در شرایط مطلوب و آرمانی به جای تایید سختگیرانه انگاره‌های تولید فیلم‌هایی صرفاً فرهنگی باید بر انگاره‌های تولید فیلم‌های فرهنگی / تجاری تکیه و تاکید داشته باشیم.