" اولیورنته" رئیس مرکز ارتباطات و اطلاعات کمیسیون اروپا و " الکساندرا لابائو" از مرکز روزنامهنگاری اروپا به همراه "نواب خان" خبرنگار ایندینپرس مستقر در بروکسل - رئیس دوره ای مرکز روزنامه نگاری اروپا - به گروه ایرانی خوش آمد گفتند.
گفتگوهایمان با فردی مصمم اما ملایم آغاز شد. "سباستین کورپس" کارشناس ارشد مرکز مطالعات سیاسی اروپا از سه موسسه اتحادیه اروپا برایمان گفت؛ از روند اتخاذ تصمیم در اتحادیه؛ واینکه پیشنهاد اولیه قانون جدید از سوی کمیسیون اروپا صورت می گیرد و بعد توسط شورا ارزیابی و در صورت تایید به پارلمان می رود تا تاییدیه نمایندگان مردم نیز گرفته شود.
پس از "کورپس" ، سه نفر از محققان ، تحلیلگران و مشاوران بخش انرژی – "سامی اندورا"، "چالرز اسر" و "فوزی بنسارسا" - به سیاست و امنیت انرژی دراتحادیه اروپا و مباحث مرتبط با آن پرداختند. توضیحات کسل کننده ای بود. گویا اروپاییان هنوز نیاموخته اند که واقعیت را انسان ها یک به یک همگی می سازند و نه بخشی از آنها! آنقدر حرف می زدند که عموما فرصت نمی شد ما از آنها پرسشی کنیم. غرب از گفتگو دم می زند ، اینها متکلم وحده اند!
نماد معماری سنتی چین در بروکسل
ناهار را به همراه سخنگوی سولانا " کریستینا گالاچ" گذراندیم، در رستورانی ایتالیایی نزدیکی منزل سولانا. نشست خوبی بود. گفت و گویی بسیار دوستانه؛ از حال و روزمان در خانه، خانواده و اجتماع باخبر شد!! درجمع زنانهمان، سر میز ناهار، از وضعیت زنان و روزنامه نگاران در ایران پرسید! ما نیز از وضعیت حقوق بشر در اروپا، از اتحادیه و سیاست های پاندولی غیر حرفه ایش در این زمینه، وابستگی بسیار روشناش به آمریکا و نداشتن تمرکز سیاسی در قبال بحران ها و رویدادهای جهانی گفتیم. پاسخ روشنی نداشت.
"رابرت کوپر" دبیر امور نظامی و سیاست خارجی شورای اروپا نیز خارج از برنامه به جمعمان پیوست. با وی نیز به گفتگو در زمینه روابط ایران و اتحادیه اروپا پرداختیم، از قدمت تاریخی - تجاری ایران و نقش کلیدی آن در منطقه خاورمیانه گفته شد و تمایل اروپا برای ایجاد روابط تجاری و فرهنگی با ایران. از انرژی و اینکه اروپا می تواند بازار خوبی برای گاز طبیعی ایران باشد و به لحاظ گازی از وابستگی انحصاری و سنتی به روسیه در آید. کوپر نگرانیهای اروپا و آمریکا را از وضعیت موجود پنهان نمی کرد.
هری کوپر
در کلام آغازینش، مشاور ارشد سولاناو نماینده گروه 1+5 در مذاکرات هسته ای با ایران، دائم به دنبال این بود که ایران 600 کیلو اورانیوم غنی شده را بهر چه کاری می خواهد؟! گویی تصمیم گیر این ماجرا ما هستیم و گویی او اصلا از نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی بر مواد هسته ای ایران خبر ندارد. ما نیز به باورشان بر فرهنگ و تمدن دیرینه ایران اشاره کردیم و موضع دوگانه اروپا درخاورمیانه را مطرح کردیم؛ به موضع متفاوتشان در قبال فعالیت "صلح آمیز" هسته ای ایران و فعالیت غیر صلح آمیز و نظامی هسته ای اسرائیل در خاورمیانه!
او همچنین از دغدغه های اروپا درباره " ابهامات پرونده هسته ای ایران" گفت ؛ خرید یک نرم افزار تخصصی بسیار گران قیمت از سوی ایران ، خاکبرداری پارک لویزان - تاخیر در جواز بازدید بازرسان آژانس از " سایت لویزان" ظاهرا عمده ترین دلایل دغدغه های مورد نظر او بودند.
به صراحت بیان داشتیم که چرا اروپا نسبت به استفاده صلح آمیز انرژی هسته ای کشورمان چنین روندی اتخاذ کرده؟ اگر ایران امکان استفاده از انرژی صلح آمیز هسته ای را داشته باشد، خیلی بهتر و مطمئن تر از سایر کشورهارفتار خواهد کرد. رژیم اسرائیل به راحتی به بمب اتمی دست یافته و آن را گسترش می دهد ، آب از آب تکان نمی خورد و گویی دوچرخه ساخته است؛ در حالی که ایران با تمدنی هفت هزارساله و دین آسمانی ۱۴۰۰ ساله، به جهت "استفاده صلح آمیزش" از انرژی هسته ای زیر سوال می رود! گفتیم بهتر نیست به جای نگرانی درباره سایت نطنز، درباره اسرائیل و تسلیحات غیر صلح آمیز اتمی اش صحبت کنیم؟
نمی دانم چرا تا این موضوع در جلساتمان مطرح می شد، بلا فاصله بحث عوض می شد، گویی اساسا سخنی گفته نشده است! نهایت اینکه تاکیدی صرفا زبانی و کلی بر خاور میانه ای عاری از تسلیحات هسته ای می شد! این نکته تبدیل به یک اصل شده است؛ اسراییل تابوی دنیای مدرن گشته است.
در ادامه صحبتهایمان با کوپر، از پیچیده بودن تکنولوژی تبدیل اورانیوم غنی شده و ساخت راکتور هستهای شنیدیم و تعجب اروپا از دستیابی جوانان ایرانی به این فنآوری نوین را کاملا حس کردیم. سخن از ابراز آمادگی اروپا برای همکاری با ایران درزمینه برنامه صلح آمیز هستهای بود و تایید اروپا بر پایبندی ایران به NPT و اینکه دستیابی به انرژی صلح آمیز هستهای حق همه ملت ها و ازجمله ملتهای مسلمان است .
طبق گزارشات البرادعی؛ فعالیت هسته ای کشورمان با نظارت کامل آژانس بین المللی انرژی اتمی صورت می گیرد و این آژانس در 14 گزارش خود به عدم انحراف برنامه هسته ای ایران از NPT تایید و تاکید داشته است. با این حال عجیب اینجاست که با وجود علم به این موضوع ، چرا آمریکا و به تبع آن اروپا در زمینه پرونده هسته ای ایران به بهانه تراشی می پردازند و در روز به دنبال ماه شب می گردند !؟
تا غروب آن روز در دیداری با " اولیور لاروسیل" رئیس واحد روابط تجاری کمیسیون اروپا- در جریان سیاست خارجی اتحادیه قرار گرفتیم و پس از آن در دیدار دو ساعته با "دیدیر کاس" عضو میز ایران در شورا و "فرانسوا ماسویه" عضو میز ایران در کمیسیون اروپا از روند ارتباطات و برنامه های اتحادیه با ایران آگاه شدیم.
بعد از این جلسات پی در پی و واقعا خسته کننده برای صرف شام به رستورانی در نزدیکی منزل “گالاچ” رفتیم، خبرنگاران رسانه های جهانی مستقر در بروکسل نیز به ما پیوستند و بعد به همراهی"گالاچ" گشتی شبانه در بازار کریسمس" زدیم. (ادامه دارد)
------------------------------------
گزارش: سمانه ناظریان خبرنگار اعزامی مهر