به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از منابع اینترنتی، مشهورترین نظریه هانتینگتون که جنگها ریشه در رقابت هویتهای دینی هفت یا هشت تمدن دارد به محور اصلی نظریه سیاست خارجی پس از جنگ سرد بدل شد.
تأکید وی بر حوزه‌های تمدن دینی که با دولتها و قومیت منافات دارد پس از یازدهم سپتامبر توجه بیشتری را به خود جلب کرد.
وی نویسنده و مؤلف 17 کتاب است که بیشتر آنها درباره دولت آمریکا، فرآیند دموکراسی، سیاستهای ارتش، روابط میان نظامیان و غیرنظامیان و تحولات سیاسی است.
در سال 1993 هانتینگتون بحث گسترده‌ای میان نظریه پردازان روابط بین المللی با مطرح کردن موضوع " برخورد تمدنها" در قالب یک پرسش به وجود آورد. او مقاله‌ای در مجله " امور خارجی" به عنوان مجله‌ای معتبر که در بسیاری موارد به آن استناد می‌شود منتشر کرد. این مقاله توصیف جغرافیای سیاسی دوران پس از جنگ سرد بود که در کنار نظریه پایان تاریخ قرار می‌گرفت که از سوی فرانسیس فوکویاما مطرح شده بود.
وی همچنین در سال 1970 بینش نظری خود را به عنوان مشاور دولتها به کار گرفت. در سال 1972 با نمایندگان دولت مدیچی در برزیل دیدار کرد و یکسال پس از آن گزارش "رویکردهایی به فشارزدایی سیاسی" را منتشر کرد و نسبت به خطرات لیبرال شدن سریع عرصه سیاست هشدار داد.
آخرین کتاب هانتینگتون کتاب "ما که هستیم؟ چالشهای هویت ملی آمریکایی" است که در سال 2004 منتشر شد و به مسئله مهاجرت پرداخته است. این کتاب با انتقادهایی از ارزیابی وی درباره سطوح پایین همانندسازی مهاجران لاتین که می‌تواند کشور را به دو نیم تقسیم کند همراه شد.
"ساموئل فیلیپس هانتینگتون" در 18 آوریل 1927 در شهر نیویورک متولد شد و مشاور هربرت اچ. هامفری و جیمی کارتر بوده است. وی در سال 2007 از تدریس فعالانه در دانشگاه هاروارد کناره گرفت و در روز 24 دسامبر در شهر وینیارد ماساچوست امریکا درگذشت.