به گفته يك ديپلمات نزديك به آژانس بين المللي انرژي اتمي ، در گزارش محمد البرادعي اعلام شده است كه ظرفيت اصلي پروژه هسته اي اراك 72 تن آب سنگين درسال است .

اين ديپلمات در توضيح برنامه هاي آژانس درقبال راكتور آب سنگين به خبرنگار "مهر" گفت : به دنبال درخواست آژانس درباره تلاش ايران براي وارد كردن سلولهاي داغ براي استفاده در راكتور تحقيقات هسته اي ايران كه طبق برنامه ، ساخت آن از ژوئن سال 2004 آغاز مي گردد و درخواستهايي براي  طراحي اطلاعات مربوط به اين سلولهاي داغ ، ايران دراكتبر سال 2003 اعلام كرد كه دو سلول داغ براي اين طرح پيش بيني شده است ؛ اما نه طراحي اين طرح و نه جزئيات مربوط به اين ابعاد يا نقشه اوليه اين سلولهاي داغ در دسترس ما قرار نگرفت .

وي افزود : ايران بعدا اظهار داشت كه برنامه هاي آزمايشي براي ساخت در اراك و ساخت اضافي سلولهاي داغ براي توليد راديو ايزوتوپهاي پايدار دارد . با اين وجود كشور ديگري اطلاعاتي در اختيار آژانس قرار داد مبني بر اينكه ايران در تلاش است تا دست مكانيكي براي سلول داغ تهيه كند با اين مشخصات ديواره سلول داغ تقريبا به 1.4 متر مي رسد بعدي كه تا اندازه اي براي توليد ايزوتوپ هايي گفته شده زياد است و بيشترنشان دهنده نياز به پرداختن به پس ماند سوختي است  كه البته آژانس در اين باره تحقيقات بيشتري خواهد كرد .

اين ديپلمات با اشاره به اينكه در آوريل سال 2004 اين آژانس خواستار آخرين اطلاعات مربوط به طراحي IR-40r شد و همچنين دوباره در خواست اطلاعات مربوط به سلولهاي داغ را عنوان كرد ؛ گفت : سيزدهم مي سال 2004 ، آژانس اطلاعات مربوط به آخرين طراحي IR-40r را دريافت كرد . ايران در آخرين اطلاعات ارائه شده خود بيان داشت كه به دليل مشكلاتي كه در رابطه با بدست آوردن اطلاعات فني و خريد بعدي دست مكانيكي و پوشش پنجره ها و ساخت سلولهاي داغ براي ايزوتوپهاي پايدار وجود داشت نتوانتست گزارش آن را ارائه دهد .در خلال بازديدشان از تاسيسات توليد آب سنگين مربوطه كه از بيست ودو مي سال 2004 در دست احداث است بازرسان آژانس مطلع شدند كه ظرفيت اصلي اين برنامه هفتاد ودو تن آب سنگين درسال است اما فقط يك روند گيردلر - سولفيد با ظرفيت هشت تن آب سنگين ظرف شش ماه براي راه اندازي آماده مي شود . دو ماه بعد از آن واحد دوم G-S آماده خواهد شد كه ظرفيت شانزده تن آب سنگين در سال را توليد كند .