مهستی بحرینی مترجم آثار ادبی در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره وضعیت ترجمه در ایران گفت: می‌توان گفت وضعیت ترجمه در ایران هم خوب است و هم نه؛ بعضی می‌گویند ترجمه در ایران یک آشفته بازار است و بعضی هم معتقد‌اند که هم مترجم خوب داریم و هم مترجم بد. من جزو همین دسته هستم.
وی افزود: به نظر من اوضاع ترجمه خیلی هم بد نیست؛ به هر حال در هر کاری ایده‌آل وجود دارد و تا رسیدن به آن فضا باید راهی طولانی را طی کرد. ممکن است مترجمان نوقلم کارهای اولیه‌شان خوب نباشد اما به مرور این وضعیت بهبود می‌یابد.
بحرینی اضافه کرد: تنها راه تشخیص ترجمه خوب از بد، مقابله با متن اصلی است؛ وفاداری به متن تنها با مقابله با متن مبدا امکان پذیر است که این کار هم نیاز به صرف زمان زیادی دارد.
مترجم آثار نویسندگانی فرانسوی مانند آندره ژید، ژیلبر لازار، ژان ماری گوستاو لوکلزیو، ژان ژاک روسو و سیمون دو بووار با اشاره به تلاش شخصی خودش بر مقابله کلمه به کلمه متن ترجمه شده با متن اصلی در هر ترجمه، تاکید کرد: مترجمان باید به زبان مخاطب زبان مقصد توجه داشته باشند.
وی اضافه کرد: درست است که واحد ترجمه، جمله است اما به هر حال نویسنده در زمان نوشتن به جزئیاتی توجه دارد و بعضاً بر کلماتی درنگ می‌کند و کلماتی ساده را کنار هم همنشین می‌کند. نمی‌توان این موارد را در ترجمه نادیده گرفت و تنها از کمک فرهنگ لغت استفاده کرد.
بحرینی گفت: اگر این کار را نکنیم، جملاتی عجیب و غریب از دل ترجمه یرون می‌آید که اگر مترجم حتی خودش را جای مخاطب بگذارد، شاید معنای متن ترجمه شده را هم نفهمد. باید کاری کنیم که در ذوق مخاطب تاثیر منفی نگذارد ضمن اینکه به متن اصلی وفادار بمانیم. ترجمه همچنین قدرت نویسندگی لازم دارد. من فکر می‌کنم که ترجمه خوب، ترجمه‌ای است که مخاطب آن احساس نکند که متنی از زبانی دیگر را می‌خواند.
این مترجم آثار ادبی گفت: ترجمه‌های انگلیسی و فرانسوی در ایران موفق‌تر از ترجمه از زبان‌های دیگر بوده‌اند؛ دلیل این امر هم روشن است؛ در ایران مترجمان مسلط به زبان‌هایی مانند آلمانی، روسی، ایتالیایی و اسپانیولی کمتر از دو زبان مذکور است.