به گزارش خبرنگار مهر، در ایام تعطیلات نوروز آتش سوزی مهیب دیگری تالاب پریشان را حلقه کرد. این در حالی است که به گفته شاهدان زبانه های آتش به حدی بوده که نیرو های آتش نشانی قادر به مهار آتش نبودند و نیروهای ویژه ارتش در منطقه کازرون، نیمه جان دریاچه پریشان را نجات داده اند.
یک استاد دانشگاه و فعال محیط زیست که بعد از اتفاقات سابق در دریاچه پریشان به کازرون سفر کرده بود و از نزدیک دریاچه را مورد مطالعه قرار داده معتقد است: آتش سوزیهای دوباره در دریاچه اعتراضی به توقف راهسازی و باید مراقب چنین سوء استفاده هایی بود. با این حال طبیعت قدرت بازتولید خود را دارد و اگر بشر به طبیعت فرصت دهد، طبیعت خود به خود و به شکل یک چرخه دوباره خود را احیا خواهد کرد و دریاچه پریشان نیز اگر دوباره مورد تجاوز قرار نگیرد به حیات دوباره خود بر خواهد گشت.
رویش نیزار تازه از خاکستر نیزار سوخته شده
دکتر اسماعیل کهرم در گفتگو با خبرنگار مهر با ارایه نمونه ای از یک تالاب ویران شده در فلسطین اشغالی گفت: این تالاب تبدیل به زمین اسب دوانی شده بود ولی بعد از 40 سال این تالاب دوباره به حالت اولیه برگشت و حتی گیاهان نابود شده اش دوباره جوانه زدند و زنده شدند و نمونه های دیگری نیز در فلوریدای آمریکا دیدم که گیاهانی روی بتنهای ضخیم یک سد جوانه زده بودند و جاده ای نیز در شیراز که روی دشت بین " کتل دختر" و پیرزن به سمت دریاچه پریشان کشیده شده بود و بعد از مدتی متروک ماندن ترک خورد و علفها و گیاهان دوباره از زیر آسفالت بیرون آمدند و به زندگی ادامه دادند.
این استاد دانشگاه معتقد است نمونه های ارایه شده نشان می دهد اگر مسئولان و حافظان محیط زیست مراقب تالاب پریشان باشند و سایه شوم جاده سازی را به این شکل از سر دریاچه کوتاه کنند و فکری نیز به حال آبهای هدر رفته و هر رو بکنند، دریاچه دوباره زنده خواهد شد.
به طبیعت اگر فرصت داده شود حیات خود را باز می یابد
بحران دریاچه پریشان بیش از همه چیز، کمبود آب و وجود بیش از 500 حلقه چاه غیر مجاز و تلمبه های مکنده آب از سطح دریاچه است |
دکتر کهرم |
این استاد دانشگاه مسئله دریاچه پریشان را بیش از همه چیز بحران آب و وجود 500 حلقه چاه غیر مجاز و تلمبه های مکنده آب از سطح دریاچه دانست و افزود: اگر دریاچه به همین حالت به حال خود رها شود، قطعا نابود خواهد شد و من پیش بینی می کنم با این شدت تنها 5 سال دیگر دریاچه پریشان دوام خواهد آورد و اگر به دشت ارژن و زمینهای کشاورزی آن نگاهی انداخته شود می بینید که دریاچه ای در آن بی رویه به هدر رفته است و وقتی تا این حد بی رحمی می کنیم و از این کاسه بیش از ظرفیتش آب برداشت می کنیم، به مرگ زودرس دریاچه کمک می کنیم.
از سوی دیگر، تشکلهای غیر دولتی کازرون که از حافظان واقعی دریاچه پریشان هستند، معتقدند اگر اقدام جدی برای حفاظت تالاب از خطرات به خصوص به علت گرمی هوا در ماههای پیش رو از سوی مسئولان صورت نگیرد دریاچه به طور جدی نابود خواهد شد.
محسن عباسپور به مهر گفت: معضل گرم شدن هوا و احتمال افزایش استفاده از آب تالاب برای شهر کازرون و زمینهای کشاورزی حاشیه تالاب، افزایش تخریب تالاب را در پی خواهد داشت و قطعا آب دریاچه از این که هست کمتر خواهد شد و پیشنهاد می شود مسئولان چاره ای عاجل برای حفاظت از جان تالاب بیندیشند.
در همین خصوص معاون طبیعی سازمان محیط زیست استان فارس با اعلام اینکه گروهی را در این هفته به دریاچه اعزام کرده تا از نزدیک شاهد تحولات در دریاچه پریشان باشند به خبرنگار مهر گفت: بعد از بارندگی ناچیزی که در کازرون اتفاق افتاد دریاچه پریشان توسعه پیدا کرده و اندکی پیشروی کرده است اما کماکان قابل قایقرانی نیست.
آتش سوزی تازه ای در ایام نوروز نیزارهای تازه روییده تالاب پریشان را سوزاند
آتش سوزی مجدد در ایام نوروز در نیزارهای تالاب پریشان اتفاق افتاد ولی زود خاموش شده است |
معاون سازمان محیط زیست فارس |
ظهرابی ضمن تایید آتش سوزی مجدد در ایام نوروز در نیزارهای تالاب آب شیرین پریشان، افزود: تمام نیزارها رهایی که بر اثر آتش سوزی عمدی و غیر عمدی و همین طور راهسازی در دریاچه از بین رفته بودند دوباره خود را احیا کرده و سبز شده اند و زندگی را به تالاب پریشان آورده اند، البته آتش سوزی در ایام نوروز به طور اتفاقی رخ داده و زود هم خاموش شده است.
معاون سازمان محیط زیست استان فارس در پاسخ به این پرسش که آیا علت حضورمسئول سابق بازرسی سازمان محیط زیست در ایام نوروز در دریاچه پریشان، مطالعه مسیر جاده در دریاچه پریشان بوده گفت: ایشان سمت اجرایی در سازمان ندارند و تنها برای تفریح به محل تفرجگاه تالاب پریشان به کازرون سفر کرده بود و هیچ قصدی برای برنامه جاده سازی نداشته است.
دریاچه پریشان که به علت خشکسالی و از دست دادن بیش از 80 درصد ذخیره آب خود در حال احتضار بود،زمستان سال گذشته بی رحمانه مورد هجوم بیلهای میکانیکی به منظور ساخت راه قرار گرفت و راهسازان و مسئولان تالاب به جای حفاظت از این تالاب جهانی آتش را به جان تالاب کشاندند و با آتش سوزی هدفمند و برنامه ریزی شده به مرگ هزاران لاک پشت و پرنده در این تالاب کمک کردند.