از آنجا كه اهداء خون نشانه اهداي زندگي است و مي تواند جان بسياري از بيماران را نجات دهد ، اين امردر دنيا از اهميت زيادي برخوردار است . امروزه افراد زيادي در دنيا در كشور ما به امر پسنديده اهداء خون مي پردازند كه اين كار آنها علاوه بر نجات هم نوع شان مي تواند براي جسم آنها نيز سودمند باشد.
در كشورمان بارها مشاهده كرده ايم كه در صورت بروز يك اتفاق نظير سيل يا زلزله مردم ما هيمشه در امر اهداء خون پيشقدم بوده اند و بدون هيچ منت و ادعايي در هر ساعت از روز و يا شب در سرما و گرماي زياد و در صف هاي طولاني ساعت ها به انتظار مي نشينند تا بتوانند با دادن بخشي از خون خود هم وطن خود را از مرگ نجات دهند .
فردا روز جهاني قدرداني از اهداء كنندگان خون، با شعار" خون هديه زندگي است متشكريم" است . اما چگونه مي توان از نيكوكاراني كه خون خود را براي نجات همنوعان خود ارزاني مي كنند ، تقدير كرد .
رييس سازمان انتقال خون ايران در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر مي گويد: از بدو تاسيس سازمان انتقال خون ايران در سال 1353 تا كنون 21 ميليون واحد خون به اين سازمان اهداء شده است كه اين مقدار واحد خون به وسيله 20 ميليون و 500 هزار نفر در بعد از انقلاب و 367 هزار نفر قبل از انقلاب اهدا شده است.
دكترعلي اكبر پور فتح الله مي افزايد : ميزان اهداء كننده هاي خون به طور متوسط در كشور شامل 15 درصد مجموع اهداء كننده خون است كه اين ميزان در استان هاي مختلف، متفاوت است به گونه اي كه در استان هايي نظير اردبيل، آذربايجان غربي و شرقي اين ميزان كمتر از دو تا سه درصد است اما در استان هرمزگان اين ميزان به 30 درصد مي رسد.
دكتر پورفتح الله با بيان اينكه در كشور 98 مركز انتقال خون ثابت وجود دارد و ميزان تعداد پايگاه هاي سيار نيز برابر با همين تعداد است، مي گويد: با توجه به سياست هاي سازمان انتقال خون با هدف افزايش امنيت و كيفيت خون هاي اهدايي در سه سال اخير برنامه اي براي گسترش پايگاه هاي سيار نداشته است و سعي شده كه اين پايگاه ها محدود تر شود.
وي با تاكيد ويژه بر افزايش اهداء كنندگان زن در ايران اظهار مي دارد: مشاركت زنان در امر اهداء خون از دو جنبه قابل بررسي است چون ما در روش هاي آزمايشگاهي براي غربالگري از لحاظ تكنيكي محدوديت داريم و كساني كه در دوره پنجره آزمايشگاهي وارد مي شوند ، قادر به تشخيص ابتلاء فرد به بيماري هاي عفوني نيستيم و از نقطه نظر كلان چون ميزان شيوع بيماري هاي عفوني قابل انتقال در زنان به علت داشتن رفتار هاي سالم بسيار كمتر است و همچنين زنان در پر كردن فرم هاي مربوط به اهداء كنندگان صداقت بيشتري داشته اند ، بنابراين از اهميت خاصي برخوردار هستند.
رئيس سازمان انتقال خون ايران مي گويد: ازسوي ديگر چون زنان 50 درصد جمعيت كشور را تشكيل مي دهند و همچنين بخش عمده اي از خون هاي اهدائي به وسيله زنان مصرف مي شود بنابراين زنان از اهميت ويژه اي در زمينه اهداء خون برخوردارند .
وي با بيان اينكه در زمينه اهداء خون توسط زنان مشكل كم خوني زياد مشاهده مي شود، مي گويد: در مراكز اهداء خون با گرفتن آزمايشي وجود و يا عدم ابتلاء زنان به كم خوني مشخص مي شود كه در صورت تشخيص كم خوني از آنها خون گرفته نمي شود.
دكتر پور فتح الله مي گويد: تمامي كيسه هاي خون اهدائي مورد چهار آزمايش بيماري هاي عفوني هپاتيت B ، C و ايدز و سفليس در دو آزمايشگاه جداگانه انجام مي شود تا در صورت منفي بودن جواب آزمايش باز هم با گروه بندي خون ها آزمايش هايي براي جستجوي آنتي بادي ها صورت گرفته و در نهايت با تشخيص سالم بودن، خون ها در اختيار بيمارستان ها قرار مي گيرد.
وي با بيان اينكه ميزان انتقال واحد هاي خوني بستگي به ميزان درخواست بيمارستان ها دارد، مي گويد: نظارت بر خون هاي مورد مصرفي در بيمارستان ها علاوه بر سازمان انتقال خون، بايد توسط مديريت و مسئولان در بانك خون بيمارستان ها نيز نظارت شود و در اين مورد نيز برنامه هاي آموزشي براي ارتقاء سطح علمي مسئولان در امر انتقال خون در بيمارستان ها در نظر گرفته شده است.
دكتر پور فتح الله تاكيد مي كند: تمامي خون هاي ارسال شده به بيمارستان ها اعم از خصوصي و دولتي براي بيماران رايگان است و گرفتن هزينه از بيماران براي دادن فرآورده هاي خوني ممنوع است و معمولا اگر هزينه اي از بيمار دريافت مي شود به علت هزينه هاي مرتبط با تزريق و تجويز خون بوده است.
وي درباره نياز هاي گروه خوني در كشورمان مي گويد : ما هميشه به تمامي گروه هاي خوني، دركشور خون نياز داريم چون مخاطبان ما تمامي افراد جامعه با گروه هاي خوني مختلف هستند اما مي توان گفت كه به طور كلي به گروه هاي منفي خوني نياز بيشتري احساس مي شود.
دكتر پور فتح الله درباره معافيت برخي از افراد در اهداء خون مي گويد: پرسنل بيمارستان ها كه در تماس زياد با بيماري هاي عفوني هستند و يا ابزار كار آنها معمولا با سوزن است ف همچنين افرادي كه به حجامت و قمه زني مي پردازند، زنان تاتو (كاشت ابرو) كرده و زندانيان تازه آزاد شده، مهاجران به نقاط جنوبي كشور در ماه هاي گرم سال از شش ماه تا يكسال نمي توانند خون اهداء كنند ، چون احتمال ابتلاء بيماري هاي عفوني در اين افراد زياد است.
وي مي افزايد : همچنين از افراد مبتلا به بيماري هايي نظير ديابت، صرع ، قلبي و عروقي كه معمولا براي طولاني مدت از دارو استفاده مي كنند به علت وجود غلظتي از دارو هاي مصرف شده در خون آنها ، معتادان تزريقي و افراد غير ايراني به صورت ممنوعيت دائمي خون گرفته نمي شود.
دكتر علي اكبر پورفتح الله در پايان مي گويد: خوشبختانه در سال 1381 ، 32 درصد از مجموع اهداء كنندگان خود در سراسر كشور را اهداء كنندگان دائمي و آموزش يافته تشكيل مي داد كه اين ميزان در سال 1382 با 11 درصد افزايش يه 43 درصد رسيده است و اين افراد با يادگيري آموزش هاي لازم سالانه دوبار خون مي دهند.