به گزارش خبرنگار مهر،" تونیو کروگر" اولین کتابى است که سیدحسینی در آغاز جوانى تقریباً 45 سال پیش و پس از اینکه در ترجمه 5 کتاب با عبدالله توکل همکارى کرده بود به تنهایى از روى دو متن فرانسه و ترکىاستانبولى ترجمه کرد.
در سال 1334 و پیش از آنکه ناشر (انتشارات هاشمی) آن را تجدید چاپ کند محمود تفضلى یکبار این کتاب را با متن آلمانى تطبیق کرد و چند تغییر کوچک هم در آن داد. مقالهاى را هم که به مناسبت مرگ توماس مان نوشته بود به سیدحسینی داد تا در مقدمه ویراست جدید کتاب منتشر کند. اما سیدحسینی در آن سال در نوشته‌ای با بیان اینکه "با گذشت سالها و پى بردن به اهمیت کار توماس مان و رسیدن به این اعتقاد که مترجم تا با متن اصلى روبرو نباشد نمىتواند به سبک نویسنده وفادار باشد" از تجدید چاپ این کتاب منصرف شد.
چند سال بعد و در مدتی که سیدحسینی فرصت کرده بود یک ترجمه انگلیسى و یک ترجمه جدید فرانسه از تونیو کروگر را دوباره مطالعه کند از حسن نکوروح (مترجم) خواست که ترجمه او را با متن اصلى این کتاب تطبیق کند.
چندى بعد و پس از مطابقت کتاب با زبان آلمانی توسط نکوروح سرانجام سیدحسینی قانع شد که آن را به دست چاپ بسپارد و بعدها گفت: "حالا دیگر تا حد زیادى خیالم راحت است و مىتوانم ادعا کنم که ترجمه حاضر اگر از آن چهار ترجمه بهتر نباشد بدتر نیست. به مترجمان جوانتر هم پیشنهاد می‌کنم اثر ادبى را حتماً از متن اصلى ترجمه کنند تا دچار این قبیل گرفتاری‌ها نشوند".
این کتاب سرانجام در سال 1378 با پسگفتاری که حسن نکوروح درباره پیشینیان ادبى تونیو کروگر و فرق رومانتیسم تئودور اشتورم با سمبولیسم توماس مان نوشت از سوی انتشارات هاشمی به چاپ رسید اما دیگر انتشار نیافت تا اکنون که چاپ دوباره آن پس از ده سال به ویترین کتابفروشیها راه خواهد یافت.
توماس مان در داستان "تونیو کروگر" که آن را در سال 1903 نوشته زندگی یک هنرمند را در تعامل با سایر همنوعانش مورد بررسی قرار داده است. مان در این داستان برجسته‌ترین نمونه هنرمند عصر جدید را خلق کرده است که در بینش ادبی خود زندانی شده و از دنیای خارج و زندگی به کلی جدا مانده است. توماس مان با این داستان توجه روشنفکران را به خود جلب کرد و چند سال بعد نیز جایزه ادبی نوبل کسب کرد.