حسن انوشه، عضو بنیاد فردوسی در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن بیان این مطلب گفت: استاد ریاحی به رغم اینکه آذری بود و زبان مادریش ترکی بود اما به زبان فارسی و فرهنگ ایران عشق می‌ورزید و همه زندگیش را بر سر این عشق می‌باخت.
وی افزود: چند باری که استاد ریاحی را در منزلش واقع در سید خندان دیدار کردم ایشان مدام از علاقه‌اش به زبان فارسی و فرهنگ ایران صحبت می‌کرد.
انوشه در ادامه اظهار داشت: شخصیت استاد ریاحی شبیه شخصیت برجسته فرهنگ ایران همچون منوچهر مرتضوی و عباس زریاب خویی بود. این افراد از جمله شخصیتهای برجسته فرهنگ ایران بودند که خطه آذربایجان را بخشی از خاک ایران بزرگ می‌دانستند، چیزی که امروز متاسفانه برخی خلاف آن را می‌گویند.
این پژوهشگرادبی با اشاره به آثار زنده‌یاد ریاحی یادآور شد: مرحوم ریاحی آثار مهم و ارزشمندی از خود به یادگار گذاشتند که از جمله آنها می توان به "تصحیح مرصاد العباد"، "سرچشمه‌های شاهنامه‌شناسی"، "چهل گفتار درباره ادب پارسی"، "سفارت نامه‌ها" ، "تاریخ خوی"، تصحیح "عالم‌آرای نادری" و چاپ "دیوان رشید یاسمی" اشاره کرد.
وی افزود: یکی از مهمترین کتابهای ایشان" زبان و ادب فارسی در قلمرو عثمانی" است که به اعتقاد من اهمیت آن کمتر از تصحیح "مرصادالعباد" نیست. استاد ریاحی این کتاب را در مدتی که رایزن فرهنگی ایران در ترکیه بودند با مراجعه به کتابخانه‌های مختلف ترکیه نوشتند. در این اثر، کتابهای فارسی موجود در کتابخانه‌های ترکیه فهرست و معرفی شده است.
انوشه تصریح کرد: استاد ریاحی همان زحمتی را کشیدند که زمانی مرحوم مجتبی مینوی کشید. مینوی آثار فارسی را که در کتابخانه‌های ترکیه بود به صورت میکرو فیلم به ایران آورد و به دانشگاه تهران بخشید و استاد ریاحی نیز با مراجعه به کتابخانه‌های ترکیه این آثار را معرفی کرد.
محمد امین ریاحی صبح جمعه 25 اردیبهشت‌ماه در سن 86 سالگی براثر کهولت سن و بیماری در تهران درگذشت.
مراسم تشییع پیکر این نویسنده و پژوهشگر ساعت 9 فردا یکشنبه، 27 اردیبهشت‌ماه از مقابل بیمارستان ایرانمهر برگزار می‌شود.
ریاحی سال 1302 در خوی متولد شد. او از شاگردان ملک‌الشعرای بهار بود که رساله دکترای رشته زبان و ادبیات فارسی را با عنوان "تصحیح متن مرصاد العباد" زیر نظر بدیع‌الزمان فروزانفر به پایان برد.