رامين صديقي، مدير عامل نشر موسيقي " هرمس"، ضمن بيان اين مطلب افزود: موسيقي بيان يك تصوير است ، تصويري كه شما اصل آ ن را در وجودتان داريد و اين مختص موسيقي ايراني يا موسيقي آمريكاي لاتين نيست، چون موسيقي جهاني است و بدون آنكه ما بخواهيم از طريق آن ارتباط برقرارمي شود . كاري كه در موسيقي تلفيقي مي خواهيم انجام دهيم اين است كه مردم بتوانند راحت تر اين ارتباط را برقرار كنند.
وي دراين باره گفت: موسيقي تلفيقي موسيقي است كه در آن اصالت موسيقي و ساز حفظ مي شود واينطور نيست كه مثلا شما گيتار را با آرشه بزنيد . اگر قرار است در يك اجرا كمانچه وجود داشته باشد، كمانچه كار خودش را خواهد كرد و گيتار و پيانو هم كار خودشان را مي كنند ، اما همه با هم هماهنگ خواهند بود و شما يك موسيقي تركيبي مي شنويد، عليرغم اينكه شان هركدام از اين سازها به صورت مجزا حفظ شده است. به نظر من جذابيت موسيقي تلفيقي در فضايي است كه يك ساز در كنار رنگ آميزي سازهاي ديگر ايجاد مي كند.
وي به تاريخچه موسيقي تلفيقي اشاره كرد و گفت: اين جريان از دهه 60 آغاز شد. از مهم ترين دلايلي كه درپيدايش آن موثر بود، مي توان به موسيقي هند اشاره كرد. هندي ها سال ها مستعمره انگليسي ها بودند و موسيقي اروپا از طريق آنها توانست به موسيقي شرق نزديك شود. از سوي ديگر جنگ كامبوج و ورود آمريكايي ها به آسيا ، همچنين جريان هيپي گرايي و صلح گرايي در اروپا و آمريكا همه و همه روي اين جران موثر بودند و در اين ميان برخي موسيقيدان ها هم در همين راه گام برداشتند كه از ميان آنها مي توان به "يهودا منوهن" اشاره كرد كه وي در آن زمان دوئت ويولن و سيتار برگزار كرد و مقام هاي موسيقي هندي را در اروپا اجرا كرد. در موسيقي پاپ و در اروپا گروه معروف و پر طرفدار " بيتلز" نيز به اين سو كشانده شدند.
صديقي افزود: موسيقي ما و موسيقي هند از عرفان نشات گرفته اند و مو سيقي غرب، به غير از موسيقي كلاسيك، از زندگي روز مره الهام گرفته اند .اگر شما براي فردي اروپايي مقام هاي موسيقي هند را اجرا كنيد او بعد از ده دقيقه خسته مي شود ، به اين دليل كه نمي تواند با ريشه آن ارتباط برقرار كند. در اين موارد است كه موسيقي تلفيقي به كمك مي آيد و به عنوان يك كاتاليزور عمل مي كند . وقتي رنگ موسيقي شرقي كنار رنگ سازهاي غربي قرار مي گيرد، ديگر براي شنونده غربي غريبه نيست. در دهه 60 عين موسيقي هندي وارد اروپا نشد ، چون اگر عينا وارد مي شد، شكست مي خورد .موسيقي هند آرام آرام به اروپا وارد شد و در دل اروپا نفوذ كرد. در حال حاضر اگر به بزرگ ترين فروشگاه هاي موسيقي در خارج از كشور برويد، مي بينيد يك قفسه را كاملا به موسيقي هاي شرقي ، آن هم از نوع اصيل آن اختصاص داده اند. چون در اين دوره مردم تربيت شده اند و با موسيقي و مفاهيم آن وهمينطورعرفان شرقي آشنا شده اند.
وي در عين حال ادامه داد: اما همه اينها كه گفتم شانس هايي بود كه براي موسيقي هند پيش آمد ونه براي موسيقي ايراني . موسيقي ما نيز در دنيا شناخته شده است ، اما نه به اين دلايل ، بلكه ما چون مثل چيني ها درهمه جاي دنيا پراكنده هستيم موسيقي مان نيزبه واسطه مهاجرت به جاهاي ديگر رفته است . دليل ديگر نيز مربوط به خود هنر مندان است، يعني اينكه، افرادي مثل گروه كامكارها، استاد عليزاده، استاد مشايخي، استاد شجريان اجرا هاي مختلف در خارج از كشور داشته اند و همه اينها به نوعي سفيران ما بوده اند و موسيقي ما را به آنجا انتقال داده اند . اما مگر ما چند نفر مانند حسين عليزاده داريم ؟ روزي كه او كار نكند، اين جريان هم تمام مي شود.
وي به تاسيس "هرمس" اشاره كرد و افزود: در دهه 60 دوستداران موسيقي از نبود موسيقي به جز موسيقي كه در كشور وجود دارد رنج مي بردند. كالاها در سطحي بسيار پايين ،به صورت قاچاق و بسيار بد عرضه مي شد به طوري كه درشان موسيقي نبود و تنها جايي كه شما مي توانستيد نوار موسيقي پيدا كنيد، خيابان جمهوري بود . شما مي گفتيد " نوار كلاسيك ملاسيك چي داري؟ " و آن طرف هم جواب مي داد كه " بتهوون متهوون دارم" ! و اين اصلا براي موسيقي مناسب نبود.
رامين صديقي در مورد فعاليت هاي" هرمس" در زمينه موسيقي تلفيقي گفت: شخصا آينده موسيقي دنيا را در موسيقي تلفيقي مي بينم. موضوع جهاني شدن را كه ما در اقتصاد يا مسائل فرهنگي و گفتگوي تمدنها مطرح مي كنيم ، در مورد موسيقي كه يكي از رايج ترين زبان ها براي اين امتزاج است صدق مي كند، چون شما در مورد مقوله اي صحبت مي كنيد كه در وجود همه هست. روش عرضه موسيقي هم كه همان " نت " است يك الفباي جهاني است و به عبارتي راحت ترين راه براي گفتگو است .
وي خاطر نشان كرد: ما با هيچ نوع موسيقي مشكل نداريم و آماده پذيرفتن هر نوع موسيقي اعم از راك و جاز و پاپ هم هستيم ، اما به شرطي كه خوب و جدي باشد و با معيار هاي ما همخواني داشته باشد.
وي در پايان گفت: آرزوي قلبي ام اين است كه بتوانيم توليد مان را در موسسه هرمس استمرار دهيم و در وهله بعد ارتباط بين هنرمندان خارجي و ايراني را سامان بخشيم و در آخر اين كه بتوانيم اعتباري در سطح شان و منزلت كشورمان در خارج به وجود بياوريم.