سید محمد هادی نژاد حسینیان در گفتگو با مهر در خصوص آخرین تحولات به وقوع پیوسته در مذاکرات خط لوله صلح اظهار کرد: از ابتدای فعالیتهای دولت نهم تاکنون تعجیل زیادی برای نهایی کردن قرارداد فروش گاز به هند و پاکستان انجام گرفته است، در حالی که به نظر می رسد در کنار این اقدامات، نسبت به شرایط قرارداد و مخصوصا قیمت گاز توجهی نشده است.
معاون سابق وزیر نفت در ادامه با تاکید بر این موضوع که تا وقتی متن قرارداد مورد بررسی کارشناسان خبره و متعهد قرار نگیرد، نمی توان در باره فرمول قیمت و سایر شرایط اظهار نظر کرد، بیان کرد: با توجه به اشتباهات صورت گرفته در مورد این قرارداد در گذشته، یعنی قبول قیمتی ارزان برای فروش گاز و موافقت ایران با برعهده گرفتن مسئولیت حمل گاز هند در خاک پاکستان، اعتقاد دارم که این قرارداد باید توسط نمایندگان مجلس مورد بررسی دقیق و تصویب قرار گیرد.
رئیس سابق هیئت مذاکره کننده ایران در مذاکرات خط لوله صلح با اشاره به این موضوع که قیمتی که قبلا مسئولان دولت با پاکستانی ها برای گاز توافق کرده بودند، حدود 40 درصد کمتر از قیمت فروش گاز به ترکیه بوده است، خاطر نشان کرد: در حال حاضر مسئولان اعلام می کنند که قیمت فروش گاز را افزایش داده ایم و حتی از قیمت ترکیه هم بالاتر است.
به گفته وی اگر چنین توافقی صورت گرفته باشد، جلوی حدود 90 میلیارد دلار ضرر به کشور که خود بانی آن بوده اند را گرفته اند و باید مورد تقدیر قرارگیرند اما چون موضوع غیرعادی به نظرمی رسد و پاسخ مسئولان به سئوالات درباره فرمول قیمت نیز نامفهوم است و اختلاف هم دهها میلیارد دلار است؛ از این رو لازم است که نمایندگان مجلس نسبت به این موضوع مطمئن شوند.
رئیس سابق هیئت مذاکره کننده ایران در مذاکرات خط لوله صلح در مورد کاهش حجم گاز تحویلی به پاکستان از 30 به حدود 20 میلیون مترمکعب در روز، توضیح داد: اگر روند اجرای پروژهها و میزان تولید و مصرف گاز در کشور به همین شکل فعلی ادامه پیدا کند تا 10 ساله آینده گازی برای صادرات وجود نخواهد داشت، اما با این وجود مسئولان اصرار زیادی داشته و دارند که هرچه سریعتر این قرارداد بزرگ را امضا کنند.
وی گفت: به دلیل تاخیر زیاد در شروع و اجرای پروژه های پارس جنوبی تامین همین مقدار گاز هم در 5 سال آینده بعید به نظر می رسد.
دلایل عدم حضور هند در مذاکرات خط لوله صلح
وی در مورد نپیوستن هند به مذاکرات خط لوله صلح اظهار داشت: طرف هندی هیچ عجله ای برای پیوستن به مذاکرات ندارد، زیرا از یک سو طرف ایرانی مکررا اعلام می کند هند هر وقت بیاید درهای این پروژه به روی این کشور باز است و از سوی دیگر، در قرارداد نهایی شده با پاکستان هم، ظرفیت خالی برای هند ملحوظ شده است.
نژادحسینیان ادامه داد: در همین حال، برای این پروژه خط لوله با بزرگترین قطر یعنی 56 اینچ انتخاب شده که در دست ساخت است و گاز هم احتمالا 5 سال دیگر به خط لوله خواهد رسید، پس چرا هندی ها باید عجله کنند؟
وی افزود: اگر هند تا 5 سال آینده صبر کند که گاز وارد خط لوله شود و آن وقت بر سر قیمت گاز چانه بزند، به نفعش نیست ؟
به گفته معاون سابق وزیر نفت تا 5 سال آینده اگر ایران خط لوله ای در دست داشته باشد که فقط به درد صادرات گاز به هند بخورد یا باید تسلیم قیمت پیشنهادی هند شود و یا از سرمایه گذاری اضافی که دراحداث خط لوله کرده است، صرف نظر کند.
نژاد حسینیان تصریح کرد: پیش بینی می شود اگر هند و ایران به توافق نرسند، احتمالا پاکستان تقاضای تخفیف برای خرید گاز بیشتر را خواهد کرد.