به گزارش خبرنگار مهر، نویسنده نشریه فارین پالیسی یا سیاست خارجی در انتخاب فیلم‌های برگزیده سینمای سیاسی ایران بیش از مضمون سیاسی فیلم‌ها به حاشیه‌ها و جنجال‌های آنها توجه کرده و به همین دلیل از آثاری که مضمون سیاسی آنها بر حاشیه‌ها غلبه داشته به سادگی گذشته است.
"آژانس شیشه‌ای" ابراهیم حاتمی‌کیا را بسیاری از کارشناسان سیاسی‌ترین فیلم تاریخ سینمای پس از انقلاب می‌دانند و "عروسی خوبان" محسن مخملباف از نگاه یک ناظر ایرانی بسیار سیاسی‌تر از "گبه" همین فیلمساز است. احمدرضا درویش هم فیلم سیاسی "متولد ماه مهر" را در کارنامه خود دارد.
بسیاری از سینمادوستان اروپایی و آمریکایی سینمای ایران را از سال 1997 و زمان اعطای نخل طلایی بهترین فیلم به "طعم گیلاس" عباس کیارستمی شناختند. از آن پس فیلم‌های ایرانی تاریخچه‌ای طولانی و درخشان داشته‌اند. آنچه در پی می‌آید 10 فیلم از نگاه نشریه فارین پالیسی است که در سال‌های گذشته حال و هوای سیاست ایران را نشان داده‌اند:
1. "گاو" به کارگردانی داریوش مهرجویی ـ 1969: یکی از نخستین فیلم‌های موج نوی سینمای ایران که تاثیری فراوان بر فیلم‌های پس از خود گذاشت و چند نسل از فیلمسازان را ترغیب به پرداختن به مسائل مهم اجتماعی کرد. رژیم پهلوی نمایش "گاو" به خاطر نشان دادن کشوری فقیر و عقب‌مانده ممنوع کرد، اما گفته می‌شود امام خمینی (ره) به آن بسیار احترام می‌گذاشت.
3. "گوزن‌ها" به کارگردانی مسعود کیمیایی ـ 1975: این بار قهرمان داستان معتادی است که از دست پلیس فرار می‌کند. "گوزن‌ها" همان فیلمی است که سال 1357 در جریان آتش‌سوزی سینما رکس در این سینما روی پرده بود و به کشته شدن 500 نفر انجامید. این اتفاق نقطه عطف آغاز انقلاب اسلامی لقب گرفت.
4. "برزخی‌ها" ساخته ایرج قادری ـ 1982: از نخستین فیلم‌های سینمای ایران با موضوع جنگ ایران و عراق. شاید حضور "برزخی‌ها" در این فهرست عجیب باشد، اما با اینکه نمایش فیلم ممنوع نشد به نوعی پایان کار بازیگران آن در سینمای ایران بود. فیلم قادری به استعفای وزیر ارشاد وقت انجامید و محسن مخملباف مدعی شد در واکنش به آن فیلمسازی را آغاز کرده است.
5. "باشو، غریبه کوچک" بهرام بیضایی ـ 1986: فیلم با فاصله فراوان از بهترین آثار جنگی سینمای ایران است. نشان دادن یک پسر سیاه جنوبی در تلاش برای مطابقت یافتن با شمالی‌های سفید باعث به وجود آمدن جنجال‌هایی شد و بیضایی در آن مانند دیگر آثارش زنی قدرتمند را به تصویر کشیده که در آن زمان در سینمای ایران نادر بود.
6. "گبه" به کارگردانی محسن مخملباف ـ 1995: موفقیت فیلم در مرحله اول مدیون تصاویر درخشان و زیبای آن است. "گبه" داستان دختری جوان است آرزوی ازدواج با سواری مرموز را در سر دارد. اما وقتی رویاهایش به واقعیت نمی‌پیوندد، ترجیح می‌دهد تصویر آن را روی یک فرش به یادگار بگذارد.
7. "آدم‌برفی" ساخته داود میرباقری ـ 1997: فیلم سه سال پس از زمان تولید در ایران روی پرده رفت، اما یکی از موفقترین آثار دوران خود بود. با اینکه "آدم‌برفی" پیش از اکران در مقیاس وسیع وارد بازار غیر قانونی شده بود، پرفروشترین فیلم سال لقب گرفت و برخی مضامین ممنوعه آن مورد پسند واقع شد.
8. "نیمه پنهان" تهمینه میلانی ـ 2001: سینمای ایران پس از انقلاب چند فیلمساز زن مستعد داشت که میلانی یکی از آنها است. او پس از "نیمه پنهان" چند فیلم دیگر با موضوع‌های اجتماعی نیز ساخته، اما متاسفانه "آتش‌بس" او صرفا یک کمدی عاشقانه سبک است.
9. "مارمولک" به کارگردانی کمال تبریزی ـ 2003: یکی از بامزه‌ترین و سرگرم‌کننده‌ترین فیلم‌های 30 سال اخیر سینمای ایران. "مارمولک" با اینکه هرگز رسما توقیف نشد، اما پس از اعتراض برخی روحانیون از روی پرده‌ها پائین کشیده شد. تبریزی هم پس از "مارمولک" برای هاشمی رفسنجانی فیلم تبلیغاتی ساخت.
10. "سنتوری" داریوش مهرجویی ـ 2007: فیلمساز سرشناس ایرانی در این فیلم به یکی از موضوع‌های مهم جامعه ایران یعنی اعتیاد پرداخته است. فیلم داستان یک خواننده جوان و موفق است که در دام مواد مخدر می‌افتد و زندگی‌اش از هم می‌پاشد. "سنتوری" پس از نمایش در جشنواره فجر رنگ پرده ندید و در قالب دی وی دی به بازار آمد.