وي در گفتگو با خبرنگار سياسي "مهر" افزود : گزينه هاي كه جمهوري اسلامي ايران در قبال اقدامات اروپا و نقض تعهدات اين سه كشوراروپايي مي رفت تا به چند موضع گيري مشخص و معين محدود شود ، يكي خروج از NPT و ديگري از سرگيري ساخت سانتريفوژ وغني سازي اورانيوم و نامه روحاني به اروپايي ها منطقي ترين و نرم ترين موضعي بود كه جمهوري اسلامي ايران مي توانست بگيرد.
وي افزود : اروپا قبل از اين بحث اين مسئله را تست و دنبال كردند كه موضع گيري ايران به چه سمت و سويي مي رود، بنابراين اروپا اكنون به چيزي كمتر از دستهاي بالاي ما رضايت نمي دهد و در واقع مي خواهد تسليم خواسته هاي آنها شويم.
بزرگ زاده گفت : ايران موضع به حقي دارد كه حداقل را به نوعي تامين كند در نتيجه امتياز دادنها حد و مرزي دارد ، منافع ملي تا جايي مي تواند مورد انعطاف قرار گيرد كه مورد خدشه و تهديد قرار نگيرد.
وي افزود : موضع گيري ايران از نظر حقوقي بسيار شفاف و قابل دفاع است اما مواضع طرفهاي مقابل ما (اروپا ) هيچ كدام مبناي حقوقي قابل استناد در سازمانهاي بين المللي را ندارد ونوعي زورگويي روشن و علني است كه ما مي توانيم در برابر اين زورگويي از منافع خود دفاع كنيم .